Alle inzendingen over overlijden

Als ik, nadat ik dood ben, nog ergens rond mag dolen, laat het dan op de markt zijn, in geur en kleur. En mag die markt dan open zijn onder de blote hemel. En mag ik dan als vroeger met mijn moeder zo'n puntzak gloeiend hete frites (met veel zout uit zo'n gebutste strooibus) met haar delen. ---------------------------- uit: 'Het vrolijkt…

Als ik je vandaag zou vertellen Dat je morgen niet meer in je lichaam zou huizen Zou je dan bang zijn? Of me verrassen met een lach Wat zou je doen die laatste dag We zullen het nooit weten…

wat dwarrelt er nog als een blaadje is het een vlinder die haar vleugels in de wind draagt een donkere vlek misschien op een gedachte of een verdord tij dat richtingloos uitpuilt en uiteindelijk neervalt in een kleine vonk van hoop ik huil om de dood van een kind midden op straat het is nooit de eerste keer dat het herbegint het sterven…

Nu, tussen schemering en nacht, nu is je tijd gekomen. Nog slechts verleden wat ons wacht, en nooit meer toekomstdromen. Nu, tussen schemering en nacht, rest enkel nog verscheiden. Leg af je angsten en je pijn, je gaat "over" het lijden. Nu, tussen schemering en nacht, hou ik je in mijn armen, en streel je rimpels, diep en zacht mijn…

Als in de stemm'ge stad het herfst-tij weeft Zijn gouden waas over de oude grachten En onder 't gulden loof een stemming zweeft van sterven in deze oude en gouden prachten,— Dan denk ik, hoe 'k de dood graag zoude wachten Gelijk een herfstdraad die in 't goud-licht beeft En henenzweeft in de eerste koude nachten waarin alleen één zilvren stemklank…

Ik wil bier en bitterballen op m'n begrafenis misschien zelfs "een paard in de gang" de fanfare en veel confetti Ik vier de dood niet ik vier het leven mijn voltooide leven te kort voor velen te vroeg voor mij Maar als kind van het verstandshuwelijk tussen leven en dood sluit ik het tenminste uiteindelijk vrolijk af Als ik van…

Mijn moeder 8 mei 2012 ik hield je vast toen je zo bang was later zelfs paniek grote wijd opengesperde angstogen je handen verkrampt als klauwtjes benauwd had je het mam, haal eens adem rustig ik ben bij je ik ga niet weg probeer je te ontspannen het hielp de eerste keer ik week niet van je zijde en toen trachtte je help te schreeuwen…

Vanmiddag bij Monnickendam geschaatst, was echt goed staalhard ijs. Heb tien rondjes gedaan, plus even een matige erwtensoep tussendoor, maar was vooral ook mooi : die Gouwzee, die sneeuw, dat dorp en een laagstaande heldere zon die gaandeweg steeds verder weg zonk in nevel. Moest je af en toe wel even stilstaan om dat…

Voor jou zal geen kaarsje branden jouw bestaan is slechts op aarde af Gisteren vouwde ik jou de handen morgen zakt je lichaam in het graf Van jou kon de dood vlug komen jouw lichaam schonk je maar pijn Je bloed zal bij het mijne stromen zodat je voor altijd bij mij zal zijn Voor jou bestaat nog slechts rust liederen bij je uitvaart hoor…

Ik ga je missen met je mooie ogen stralend als altijd om mij heen. Je lieve gezicht dichtbij mij Ik ga je zo missen nog meer dan jij mij.…

Ik plant voor jou een boompje midden in de tuin Ik plant het wat uit de wind, op een plek waar vooral de zon heel veel schijnt, ik plant het zo in de omgeving dat het daarmee ook nog mooi lijnt. Ik verzorg hem wel iedere dag zodat hij groeit tot hoog in de kruin. En als ik dan ‘s ochtends naar buiten kijk dan vertakken mijn gedachten…

Behoedzaam volgen mijn vingers het spoor van leven op zijn gezicht. Laat mijn vinger één moment rusten op zijn gesloten mond. Tracht zijn eenzame handen te warmen met de mijne. De stilte vult zich met flarden verleden. Een vroege fietstocht over paarse hei, wij oogsten zwijgend uit zwarte grond, handen vol paarse bessen. Aanmoedigen langs…

Vannacht droomde ik een bericht een kleine advertentie in de krant Als watermerk stond mijn gezicht de luttele tekst vulde mij de hand Woorden tegen vale achtergrond en letters in een roetzwarte kleur Las ik wijl amper betekenis vond van de hemel en diens open deur Rondom ’t bericht een open plek welke straalde als de warme zon Over heel…

Hoi Arlette, Een paar minuten na twaalf in het nieuwe jaar is dus een beetje van de as van Kees de lucht in gegaan in de Ardennen, het regende net niet. Luit, de zoon van Marcel en Rijanne, wist dat zo'n vuurpijl een holle kern heeft en daar konden we het ingieten, voor het wegwoei. Ik heb het aangestoken met een sigaret en daar…

Wat denk je Wat gaat er in je om Je ogen leeg en dof Je bent zo bang en huilt om wat komen zal. Help me, help me toch. Ik weet niet hoe ik troosten moet Die laatste gang is alleen voor jou Eenzaam is het eind van het pad We zijn bij je Bij jou die sterven gaat Ik streel je hoofd en hand en praat Ga maar slapen - slaap - rust uit Ga maar…

Verdien de stilte, die als de nacht - als een zwart zijden mantel - schrijdend en schreiend over het eigen graf neerstrijkt De doden hebben ogen in lichtjaren met de halo van een hangende hemel in een zwevende hel Verjaag er ongenode gasten die de einder zoeken en daar hun polsen leegschudden verveeld de kelk des doods half leeg…

't Werd laat eer de vrijer de molen verliet; De vlonder was wit van de rijp - Hoe 't geschiedd'? - Of 't licht in de molen? - Men gist en men raadt - Hij zonk in de diepte van 't zwarte verlaat. En 's molenaars dochter zat stil en alleen, Al zuchtend en klagend, in rouw en geween; Drie jaar lang rouwde ze en wenste zich dood, Totdat het…

Hier rusten ien vree onze doojen; God nam hun de levenszurg af. De hemel spreidt zuutjes 'en laoken Van sneuwvlukskes over hun graf; De wiend schudt de hangende twiegen Der treurwilgers triest hen en weer, En speult met de rietslende blaojer En strooit ze um de grafkruuskes neer. Een muske zit hongrend te tjielpen Ien 't duuster geblaort…

Ik zag vandaag mijn moeder op straat lopen Maar het was haar niet Ik wou haar achterna lopen Maar ik deed het niet Toch voelde het alsof ik een kans misliep Om nog eens met haar te kunnen praten Om te zeggen hoeveel ik van haar hou En dat ik haar zo mis En dat ik wou Dat ik nog eens met haar kon praten Maar ik weet dat zij er niet meer is…

Els, hoe gaat het ? De hoofdpijn inmiddels verdwenen hoop ik ? Wat ga je doen met Kerst en zo ? Ergens jammer dat je er niet bij bent in de Ardennen, maar begrijpen doe ik het wel. Roos gaat in ieder geval de eerste drie dagen mee, gelukkig. En de Oudejaarsavond zal ik zeker weer een quiz doen, maar middernacht toch…

De laatste gele boterbloem, Die bloeide tussen 't dorrend gras, Deed mij de tijd gedenken toen Het Lente en zij nog bij mij was. Die Lente-tijd keert nimmer weer, O, Leven, wat is uw droefnis groot, Al wat zo schoon is, is zo teer Zo broos, — zo wreed de Dood. Die kent geen bloemen en geen licht, Die geeft alleen—mag 't zijn—de…

Fleurige bloemen bij de spoorwegovergang van een tragedie zijn zij enige stille getuigen Elke dag getreiterd worden..en dat jarenlang liet haar van haar weg naar school afbuigen Bloemen voor dit arm meisje dat zij pestten totdat de dood haar de enige uitweg scheen Bloemen voor dit meisjes’ stoffelijke resten herfstbloemen op de rails, daar…

Met Kerstmis zou ze weer zijn thuisgekomen, mijn kleine meid met haar goudblonde haren waar ik zovele nachten naar kon staren en in haar ban begeesterd van kon dromen. Soms kan het mijn vrienden wel zorgen baren als ik hun weer foto’s van haar wil tonen, “want daarin”, zeggen ze, “kun je niet wonen, wees er eens klaar mee na zovele jaren!”.…

Lieve moeder, De laatste dagen heb ik nagedacht en getracht voor jou een laatste gedicht te schrijven Het zal nooit worden volbracht Ik heb ze allemaal verscheurd Want geen gedicht zal ooit kunnen vertellen wat er in ons verdrietig hart gebeurt…

Daar staat een zwarte auto te draaien in de straat. Het lijkt of er weer iemand de buurt verlaten gaat. Ja daar komt men naar buiten, hij is goed ingepakt. Een mooie eikenhouten kist, zelfs prachtig afgelakt. Ik kende hem nog van geen kant, en ook niet van een wal. De buren zeiden dikwijls, 'Die man, dat is een kwal.' De stoet, die…

Voorzichtig navigerend in donker gevaar loert om de hoek zonder lamp licht dooft in levenloze ogen blikken werpen op hopeloze toekomst beelden vervagen van vroegere levens ervaring was toen alles uit broodnood zakelijk wordt de lijkzak gesloten.…

Gekend heb ik je niet, gezien heb ik je niet, van je gehoord, dat heb ik wel, en dan beseffen we weer eens temeer, dat het leven zo betrekkelijk is, want zo ben je er, en zo staan we aan je grafje, zo ben je vol in het leven en ineens is dat leven voorbij, nemen we afscheid van een veel te jong mens. Gekend heb…

ik was zo verdrietig vandaag en eerst wist ik niet waarom maar opeens was het weer duidelijk mijn vriend, een goede vriend van mij is dood gegaan een tijdje geleden en niet eens speciaal op deze datum maar evengoed was ik verdrietig vandaag eerst kwam het verdriet en toen dacht ik aan hem…

Midden in het heideveld rust jouw as geborgen in een blauwe urn met opschrift: omdat jij bijzonder was dat is ook zo en elke dag mis ik je nog maar toch bezoek ik je niet vaak ik vind er niets geen ogen die ondeugend glimmen geen hand die even in de mijne knijpt geen lijf waar ik mijn armen om kan sluiten enkel maar een urn met…

Gitzwart draagt het kalend land de kille, aardse graven Geërodeerde tekens trekken sporen in het oog Het zweemt naar oude stilte De Dood hangt er verborgen Nu nevels niet meer slierten om Hades’ koude bruid Zij hoort slecht nog het janken het spoken van de wind ondanks de vele zielen die zij opmerkzaam is Die wereld kent…