Alle inzendingen over emoties

Buiten suist al een zachte bries, een die klinkt als genies, licht gesnotter van vast een bemind hier opgroeiend kind. Ik wandel langs water, de met rietpluimen gevulde kant,…

diep onder de deken laat ik alles varen mag ik alles even vergeten een plek zonder gevaren hier hoef ik niets te weten hier voel ik me zo beschermd weet ik mij als toen omarmd hier is alles helder en klaar hier voel ik wat zich over mij ontfermd hier klopt een moederhart die mij ervaart als waardevolste baar hier voel ik nog geen zorgen…

klein is het als spinrag aan de dakgoot het levensdraadje zomaar wat wapperend op de wind breekbaar is het maar soms zo onnoemelijk sterk draad na draad weeft zich een spanning mee het gevormde frame draagt het wel en wee…

Zijn het die kleine kriebels in je buik als je ook maar even denkt dat hij je richting op kijkt, maar hij dat niet doet? Is het het proberen vast te houden van zijn aandacht, terwijl je zelf ook merkt dat de manier waarop eigenlijk verschrikkelijk is. Is het die ene keer dat je met hem mee bent gegaan, maar je eigenlijk ook wel weet dat het niks betekende…

De kil-zwoele avondwijn wordt gemorst en bedwelmt. Hij maakt geesten verward en doet sterretjes zien. Indrukken sluimeren en flarden stapelen zich op. De sluier van de nachtsirene draait me rond en rond me en wikkelt me tot mummie in; Zonder het te merken wurgsporen krijgen :; spannend ...…

het bereiken van je lot, het stadium beheersen vergt moed wijl de dood al prikkelend je maant om partij te kiezen nooit was ik van keuzes, filterde het bedrog door een zeef zonder mazen zodat de staken als dwazen door mijn voeten priemden ik zwaaide met een ruige lach, behaard en ingetekend met inkt dat ver in mijn spieren was binnendrongen…

Weldadigheden Hoe weldadig zijn zegeningen zoals vriendschap, liefde en geluk maar ook een aardig woord voelt als milde zomerregen waarin liefde groeit en bloeit alleen een echte vriend begrijpt dat ook in het diepe zwijgen de puimsteen scherpe kantjes slijpt dat is een waardevolle zegen daarom moet er stilte zijn hoor je de vogel…

Mijn oom is overleden een man naar mijn hart hij had kanker had ik hem toch nog maar opgezocht een voormalig schoolvriend is uit het leven gestapt las de advertentie even oud als ik de schrik is het ergste de herinnering een paar keer slikken en het is verleden tijd Josje heeft het niet gered mijn eerste liefje is niet meer het was ook…

Schrijf voor mij Liefde passie hartstocht Ik wil dat je blijft Eindeloos ben jij de inspiratiebron Wat als ik je verlaat Blijf je dan nog lang Hoe lang blijf je dan Tot mijn tijd ooit vergaat Ik wil je zien bewegen Leven is stil in jou De druk op je leven Zit voor altijd vast gebouwd Liggend op schouders uit balans Loop je overal…

hoe mijn huis ons laat wonen en jouw huis de mijne is wie o wie glazuurt de pannen poetst de vensters babyblauw ik leef in samen, met jouw verhaal verlichten slechte tijden met wat schraal gepraat, ach laat toch de stemmen zwijgen waar liefde lichter is als steen, zwaarder dan welke nacht dan ook drink ik mijn bittere uren aan het gelag…

Ach , wat weten ze nou Alleen ik begrijp mezelf Ooit zag ik toekomst Boven mijn hoofd aasgieren Lig half onder het zand Kan haar hand net niet bereiken Niet wetend of ze leeft Maar ze beweegt Door mensen al vergeten In het oog gehouden Niet door zwarte kruisen Vluchten lukt niet meer Het mocht niet zo zijn Samen de wereld in Zonder…

ze dobberen op kurken steeds verder drijven ze mee de herinneringen weggevoerd door de stroming van mijn geesteszee het verre verleden gehuld in mist doet ze steeds meer vervagen soms gaan ze kopje onder en worden ze weggewist de rafelige band met het heden brokkelt af raakt versleten als ooit gewezen Incasteden overwoekerd verlaten…

hoe jij kleurde naar de zoen die als een roos in de zomer rijpt, de larf achterlatend en bevrijd van het sculpturen schouwspel waar hamer en beitel je de vorm gaven om in de eeuwigheid te verdwijnen doch reeds in elk stadium waar jou latente verschijning zich verstrengelt met de boezem die me voedde, is hartstocht mijn legalisatie om je…

je hart stelt geen vragen ze fluistert je de weg het is aan jou of haar advies je mag behagen of je wel of niet luistert naar wat wordt gezegd een keuze die jij maakt voor je verdere leven maar ontken nooit dat ze het je heeft voorgelegd het diepste weten van je wezen in gevoelens uitgelegd ach ze heeft het je immers heel zachtjes…

beneden de oneindige ruimte schreien ontelbare wolken het doorschijnend maanlicht dat zich laat leiden door stromen emoties zonder enig grondbeginsel het eenvoudige van gisteren waar een late wind van de vier gewesten zich nu bevindt profiteert van mijn machteloze woordenbrij die zich tracht te uiten met tekens die ondefinieerbaar delen met…

(tanka) de kat: een leuk dier voor jou werk – voor hem plezier een hond is een vriend hij denkt en voelt met je mee een kat zoekt een plek ‘to stay’ ~~~~ kat lid van de VVD hond past beter bij de SP mooi dier alle twee hondengedrag spreekt mij aan een kat ziet zichzelf slechts staan…

nergens wordt het later in de tijd die zich verhult met omlijnde schaduw trekkende bewegingen, een uitgewoonde cirkel die september tracht te ontwijken door de vensters voor even te sluiten het bladerdak ontrafelt minitieus het ontsproten jeugdig licht dat gespleten de eindigheid voorziet van baldadige invasies welke de chromosianen…

Zouden de nachtmerries ooit echt stoppen, men laten terugkeren naar vervlogen dagen, het mooie en rustige suja suja leven van ooit, ook beseffen de geschiedenis…

de boot was lek en oud het moest wel dat hij zonk het water was erg koud en gaf een diepe lonk gelukkig vond ik een stuk van de kajuit een deur gemaakt van hout zodoende hield ik het uit ik zag ze om me heen verdrinken en uiteindelijk langzaam naar de diepte zinken een moeder en haar kind een beeld dat zich iedere nacht weer aan me…

als ik tegen wolken praat is het omdat zonder jou de warme chocolade in de koude gure winter mij niet smaken wil natuurlijk is het goed zo met de mensen om mij heen die aardig zijn en vriendelijk toch blijft het moeilijk dapper alleen te zijn na het dutje bij de koffie smaken koekjes anders nu al smullen zingend en lachend de kinderen…

Ik heb geen idee Was verblind vol gemis Nu is er niks meer Als ik toch eens wist Moet ik nu gaan zoeken Iemand draaien tot mijn hand Kan een uur gaan vloeken Tot ik uiteindelijk opbrand Zal het nooit meer vinden Ik weet het bijna zeker En het spijt me voor altijd Maar boeit je voor geen meter Paul Christiaan…

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

je lachte altijd als de ander keek in een stukje geluk dat brak uit het star van emotieloos grijs nooit wilde jij praten maar ik had wel in de gaten dat jouw contacten met hiernaast werden aangehaald nog was je bij ons in de dagelijkse sfeer maar je gedachten vlogen steeds vaker heen en weer met grotere tussenpozen alsof jij…

De ochtend wordt de dag Het is 40 graden Donkerder was het nooit Al het verdwenen poolijs Kruiend samen in mijn ziel Altijd kansloos deze strijd Zij verschijnt vanuit de duisternis Voert deze weg De lichte tred van haar lichaam ook van haar woorden Ik klamp mij vast aan haar Het is meer dan dat Ik kom weer omhoog Bij iedere stap van…

Die hete zon rent het alfabet af letters krijgen vleugels woorden vliegen fladderend langs flora en langs fauna zinnen lijken weg te dansen om lichaamstaal te willen verstaan aan de overkant van de oevers alles wat deugd gaat ten onder achter wolken verscholen daalt de hemel dichterbij vol liefde de enige vreugde het prille…

JE KIJKT ME AAN VERTEL ME WAT JE ZIET ZIE JE niet dat ik totaal van jou als persoon geniet Ik zie je staan en in volle teugen kan ik je beloven Je komt niet van me af ook al zou je het willen Ik zou om me heen tieren ja zelfs hard gillen Als je me weg zou willen hebben Blijf bij me zou je kunnen zeggen Je loopt voorbij en ik sta al klaar…

wees bedacht op het aanschaffen van zowel een kleine of grote hond want ook al heb je hem nog maar net hij verovert je hart terstond besef dan dat je hem waarschijnlijk zult overleven en dat je dan al de liefde die hij jou en jij hem ooit gaf verliest en dat zal veel pijn en verdriet geven dit gegeven zal harten breken en je zult weer…

het haardvuur hongert ik geef het stuk voor stuk, ‘t gekapte hout van de eik, waarin wij samen, zo dikwijls klommen, na schooltijd terwijl het vuur eet, genieten wij van een op eik gelagerde Saint-Amour en vult warmte en speels vlammenlicht onze nu volledig eiken living alzo, versmelten wij samen in de gloeiing en de herinneringen…

Ze konden het binnenland niet aanraken die warme zomerdag, nevelwind in de duinpan zonder schuilhut toen hij naast haar zat in dagdromen uitgeput door een gehaaste eruptie van doorwinterde corrupte emoties een vertrekkende zon voorvoelde regen die hen vergezelde toen ze terugreden op roestige paarden door het bos met overal fluitenkruid…

Hoorde je het haar ook zeggen 'ik weet niet wat jij doet, ik ga alvast, leg mijn rug en voeten recht, echt vooruit het leed is geleden ik ga nu vast op pad het is wel tijd voor zondermeer dat. Niets was en is onmisbaar of onuitwisbaar in ook dit misschien toch wel kortere bestaan. Mijn werkkracht naast onze intense vriendschap zal wellicht…