Alle inzendingen over kerstmis

Hoe kan je dit jaar het beste omschrijven Zonder somberheid, zwartgalligheid en te overdrijven. We doen alles met de gepaste afstand Voor de meest kwetsbaren in ons land. Dit is het jaar van digitaal shoppen en winkelstraten niet te druk Mondkapjes ja/nee, hoesten in je elle boog en was je handen stuk. Het zoeken tussen thuiswerken en kantoor…

Ik bid voor Het Kind dat blij wordt verwacht op kerstnacht gebracht hemel en aarde verbindt Ik bid voor het kind dat een moeder draagt dat haar liefde vraagt en een toekomst vindt ik bid voor het kind dat ergens verloren in ellende geboren verstrikt in een labyrint ik bid voor het kind slachtoffer van geweld in verdriet gekneld…

kerst voelt dit jaar broos en ongewoon zo heimelijk zweeft er ongerief rond met afstand en een verkapte mond met reine handen bestuur ik een wagen manoeuvreer ik me langs vakken ‘Kom’ zeg ik tegen mezelf ‘Laat de moed niet zakken’ het feest van licht omringt mij overal de wenskaarten aan het lint met soms een geschreven…

Kerst zonder bezoek: vrede, zei het spreekwoord al – begint bij jezelf.…

je deed kleine pasjes lachte halve rondjes tot pirouettes in een overwinningsdans want de angst was ineens totaal verdwenen in samen kijken naar de opgaande zon waar de dagen in het stilaan langer worden als lentedag gingen zomeren naar klein geluk dat lange tijd afwezig was geweest omdat voor bestaan alle energie moest worden…

Van verre komt het als een schoon gerucht Daar is een kind geboren in Bethlems stal - Zijn naam is Zaligmaker, want Hij zal De wereld redden, die in weedom zucht. De wereld kent Hem niet, maar in de lucht Zijn tekenen en wonderen door 't heelal, Uit de open hemelen klinkt een schoon geschal En engelenscharen zingen in de vlucht. Vrede,…

Klokken haalden mij uit de slaap vandaan: Kerstmis over Den Haag om middernacht. Hij, die ik dagelijks te wezen dacht, trok uit mij weg en kwam alleen te staan. Ik keek tegen mijn eigen leven aan, alsof een ander het had doorgebracht. Een lege helderheid betrok de wacht tussen mij en het opgeschoven raam. De stad verstomde. Mijn verbeelding…

De wereldse mens van vandaag kent De Verlosser nog maar vaag Voor hem rijst met Kerst de vraag Met wie zit ik aan tafel en met wat vul ik m’n maag? Het komt op deftig schransen neer in een kitscherige sfeer Heren met branie, opgetutte vrouwen Kleine hapjes en goed kauwen We zijn Hem vergeten Zelfs vóór en ná het eten Straks gaan we…

ik voelde hoe je blik langs mijn gezicht gleed in het proberen een glimp van de corona argwaan op te lichten voor even een doorkijkje naar het leven van voor deze tijd bevrijd van angst elkaar te raken en dan de ander ziek te maken totdat je lach me warmde en mij met lange armen weer knuffelde als toen in gouden momenten…

Vertrek laat sporen na in heimwee. Dood blad zingt zich omhoog, dwarrelt tot dikke laag waar zwarte scharrelvogels kwetterend verdrinken: een nieuw seizoen. Reuzenspar opgeleukt tot in de hemel wachtend op lichtmisfeest. Terwijl pompoenkaars schrikkeldroom voorspelt meldt zich een diepe winterslaap.…

De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein die met rode strikken worden opgehangen…

het laatste licht van de kortste dag fonkelde op jouw gezicht je hebt de tranen laten gaan na een jaar moeizaam sparen gelegenheden genoeg maar emoties laten zich nu niet meer bedaren de liefste dingen zijn ons afgenomen door op afstand te coronen alles wat van waarde is wordt nu door het negeren opzettelijk gemist ik heb je…

rondom de regenbogen innerlijke ogen stil en bewogen schrijf ik met sidderende hand mijn kerstgroet onder de avondlamp verstart om al de ademloze smart maar sterker dan de pijn zal de lamp voor mijn voeten zijn dat in een dorstig dal gevuld met olie voedt…

Regent het in de nacht? De stille, de heilige nacht? Spritst het niet duister en zacht? Neen, ’t regent niet in de nacht, De alles omhullende nacht, De nacht is stom en wegend is de nacht. Ik weet dat onder de nacht Een mensdom grijnst en smacht En dat de wolken waren Als wijlen van dodenbaren. En dat in reutelingen Veel duizend lippen…

Neem het licht van een ster schijn er mee in het rond zie hoe dichtbij en dagreizen ver de tol van vernieling en oorlog, alles kapotmaakt wat mensen ooit bond. Ga mee met de wind diep in de woestijn en bekijk daar tienduizenden sporen; stappen van hen die verdwenen zijn of als vluchteling alles verloren. Drijf dan weg op de zee hoor hoe…

zij kende geen zwavelstokken wist wel alles van regen en ijskoude wind zocht en vond een kleinigheid warmte met een ander kind verstopt achter een modderig stuk plastic als een klein huisje voor twee te koud om te slapen maar voor even niet helemaal alleen er is geen stilte in menselijk leed waar niemand echt telt je de ander…

Het haast voorbije jaar zat vol gedoe, We hebben door corona veel geleden, Het aantal gasten moet zelfs naar beneden, Toch wens ik u voor deze Kerstmis toe: Veel warmte, mooie sfeer, gevulde magen, In klein, maar goed gezelschap. Fijne dagen!…

De decemberkou drijft mensen naar binnen in een gezellige huiskamer met feeërieke kerstsfeer vinden familie en vrienden elkaar in vrede weer tijd om over lief en leed van een jaar te bezinnen nog vele schaapjes die verdwaald zijn zonder herder moeten op een donkere weg in eenzaamheid verder plaatst een verdwaalde in uw hart en in uw midden…

Het oude jaar heeft iedereen geraakt voor groot en klein werd alles anders en wereldwijd valt nog een traan. Daarom de wens dat in het Nieuwe Jaar Corona wordt verslagen. Voor u heb ik een aantal letters toegevoegd en schrijf daarmee naar hartenlust uw wensen en uw dromen ga met wat u zelf geschreven heeft, voor 't mooiste wat het nieuwe…

Al jaren vroeg ik U nergens om maar ‘t is belangrijk waar ‘k nu mee kom, mijn vraag is geen cadeau of grote gift ‘t is een verzoek, aan U gericht! In plaats van pakjes onder de boom, vraag ik U simpel en gewoon: neemt U dat verhipte virus met U mee als U weer vertrekt met de arrenslee. Begraaf het zo diep, dat niemand het meer heeft dat…

lichtend licht aan ons gegeven doet de duisternis teniet opent een weg in het verschiet waarin ontwaakt het nieuwe leven het blijft een wonderlijk beleven als men het plotse ontwaken ziet lichtend licht aan ons gegeven doet de duisternis teniet Het komt onze zonden vergeven die het met Zijn liefde overgiet een vredig koninkrijk aanbiedt…

In een grote tuin ligt de stapel hazelnoten vergeten te rotten verspreidt langzaam aan de geur van gevallen loof dat in de bosgrond bedolven en verkruimeld vergaat om leven te schenken gelijk Kerststemming ieder jaar blij komt _ weemoedig weer verdwijnt bij het dagelijkse doen en gewone gebeuren ingetogen stroomt door het bloed van mensen…

als wij met een lach en een traan terugblikkend bij het vooruitzien dat afronden wat nog nodig is peuteren wij hoop en verwachting uit de kreukels van het oude jaar als het jaar nog maar net begint onze rugzak gevuld met voorspoed genieten wij van het florerend geluk dat als een hoorn van overvloed geen bodem meer lijkt te hebben kleurrijk…

lumineus klank- en lichtspel in de grootsteden waar mensenmassa' s drummend samenstromen tegen de huidige coronamaatregelen in doet mensen toch van een luisterrijke kerst dromen Kerst het allerbelangrijkste feest van het jaar wil niemand het, alledaags laten doorgaan daarom gaan ze zoeken naar alternatieven zoals in de nachtelijke kou rond…

wat hulst een dennentak rode lijsterbessen een witte eenzame kaars misschien zelfs een vermoorde gepiekte boom lichtjes aan de dakrand een ster voor het raam ieder jaar gebruikelijk heel gewoon overdadige kerstmaaltijden die zonder verplicht dankbare gasten onder het ontbreken van gezelligheid lijden en toch is het dit jaar een waardevol…

Een huis staat jaren onbewoond en verlaten zodat buren over het verval beginnen praten dan krijgen jonge mensen plots een mooi idee met kerst daar doen we gewoon iets mee... het moet een kersthuis van licht en liefde zijn toegang geven tot jong en oud, groot en klein we bedelen warme soep, of een lekkere wafel alles aan één gemeenschappelijke…

de arme Pepita kon niets geven waaraan het kindeke Jezus plezier zou kunnen beleven ze plukte een boeketje uit de berm wat met liefde werd gegeven God begreep: zij wil dat ik me over het boeket ontferm in de kerk ging het bermboeketje kleurrijk bloeien zonder enige weerga de Kerstster was geboren in haar land zou dit wonder mensen…

die licht over de wit bevroren aarde en klaart het ganse heelal. Het is die ster die vonken van liefde werpt naar de maan zodat huizen en straten en pleinen verlicht staan. Het is die ster die over alles en alles liefde ademt, die mensen doet gaan in het holst van een ijskoude nacht waar hen de warmte van Het Kindeke wacht. Het…

In aankomend duister glanzen de Kerstdagen al vol aansporing en belofte roepen alle mensen die gezegend werken in 't Olterterper Witte Huis tot eensgezind denken en doen geurige dampen zingen over warme spijzen welke binnen grote pannen wachten op hun geboortes om zich eervol te mogen geven aan smaakvol genot keurende ogen en handen…

Met een hongerig gevoel in de trein achter zijn mondkapje zag hij de vrije ganzen vliegen boven het aangrenzende polderlandschap alsof ze regelrecht naar de kerstafel van zijn overleden moeder in de hemel vlogen zo voelde hij zich bevoorrecht in de trein die eigenlijk nergens naar toe ging nergens anders dan naar de kruidentuin van…