DE DAKLOZE
Nergens te kunnen gaan
geen deur die voor mij blijft openstaan
geen mens die om me ziet...
in het straatbeeld heet ik vuil en vies.
Niemand die om mij komt vragen
slechts storm en regenvlagen die me bedaren
niemand die me ook wil horen
mijn woorden gaan in het ijle weer verloren.
Er is geen plaats voor mij
ook niet op de achterste rij
alleen een afgrond die zich aan mij opdringt
of een vuilnisbelt waar ik mijn restjes vind.
Geen hand die me aanreikt
geen euro die valt en me verrijkt.
- Wie kan mijn eenzaamheid begrijpen
en zal mijn kerst ook zo verglijden?
Geplaatst in de categorie: kerstmis