Alle inzendingen over liefde

Er kwam liefde op m’n pad op de volkstuin 'de Venhoeve' ik wandelde met de hond en daar waren ze de liefdes, vrouw en man hij aan de arm van haar zijn ogen beschermd tegen licht wat niet ziet hij kan niet zien hij is blind wij kwamen aan de praat over de honden die ene wordt hulphond hij kan moeilijk lopen hij mist een onderbeen…

Het beste willen verbeteren, leidt tot het slechtste. Gras zoeken, dat groener is dan groen. Geld vergaren, dat gelukkig maakt. Betere liefde zoeken. Nog harder werken. Pijnlijk vallen en weer opstaan, totdat je stevig op je benen staat. Afscheid nemen van het verleden. De toekomst komt vanzelf. Vandaag is de beste dag. Het is nog niet…

De wolken drijven van donker naar donker langs 't zonnelicht voorbij; 't witte licht spreidt breder baan in 't aardse donker opgegaan in stergefonkel 't zoete licht waarvan haar ogen stralen; beminnen al tesaam Och warm geluk dat straalt uit woningen der liefde gesmaad door wereldse oppervlakkige onbestendigheid dat als een donkere schaduw…

mocht de zoveelste versteende traan in de winter hard en koud aanvoelen schitteren als een diamant dat dan 't verdriet zal mogen smelten zonnedagen in 't land van licht en leven als de gouden vloed van 't gedicht dat schijnt als in de morgenstond och zoete zekerheid , och helend alvermogen sta ons bij in 't angstgefluister…

Hey ben jij dat Eindelijk Ik verwachte Je al zo lang Wist dat je langs Zou komen Dat ik je zou Herkennen Zo blij dat jij Dat ook hebt Hoop op een vervolg…

Jij en ik zijn als een puzzelstuk, elk deeltje een eigen vorm en structuur en kleur in een gezamenlijke deelbaarheid, ontstaat een onschendbaar geheel, som van talenten in meerwaarde in al denkbare modellen en posities van wat we zijn of denken te worden, al staan we daar nog ver vanaf verhult door een vernis van energie…

de hulpstukjes waren klein een licht accent de wat gebogen lijn het mooi donker wimperkrullen je had een tasje vol met tal van eigen heel aparte spullen waarin ook lipstick en mascara school jij spiegelde een lach voordat je jouw gezicht aan eigen vaardige vingers overgaf de knipoog in de wacht ik mocht jou zonder taal of teken…

in de door kaarsenwalm berookte crypte hingen lichte papiertjes tussen eeuwenoude stenen met nog niet uitgesproken vragen wensen en gebeden door de tocht flakkerden vlammen hun toegeeflijkheid langzaam droop het vet waarin oude zielen verstillend leken te huizen heb de drukte niet gezien in mijn visioenen waarbij ik de heer…

Bij Marja en Karin in Blixembosch West stroomt er liefde tussen de woorden en gedachten door we houden elkaars handen niet vast en sluiten onze ogen niet, maar we proberen het beter te begrijpen om het beter uit te kunnen leggen aan leerlingen en onszelf Wat liefde ook is, ik voel haar tussen ons, ik ben, wij zijn compleet, open,…

Begrijp me niet verkeerd Ik heb mijn leven lang geleerd hoe ik moest voelen: Ogen dicht, de rem eraf en Keihard op mijn doelen af Voelen deed je later maar Al was je daar waar je moest zijn - En deden dingen pijn en wilden Tranen mij omhelzen, knelden woorden met mijn hart En persten lauwe, grijze woorden zich een weg Door mijn geweten…

Een menselijke persoon is een sterfelijke inhoud, ter grootte van een lichaam. Onze creatieve geesten bouwen met tijdloze energie, die onze planeet omspant. Onze onsterfelijke zielen dragen eindeloze liefde voort, die diep in het heelal onstond en die op aarde voortbestaat. Dankzij een wereld die volstroomt met liefde. Ondanks een…

Wie liefde heeft gekend Zal steeds weer liefde vinden Want liefde raakt nooit op Liefde is nooit klaar Liefde is nooit uitverkocht En liefde is nooit in de uitverkoop Liefde is altijd en overal aanwezig In gulle overvloed Klaar om gevonden te worden Voor wie haar wil vinden…

Streel me liefste, streel me overal, fluister lieve woordjes in m’n oor, laat je proeven, zien en ruiken, en kus me tussendoor. Laat me liggen aan je borsten, laat me rusten in je armen, laten we elkaar vannacht beminnen en omarmen. En mocht morgen de kloof van afstand en zwijgen ons weer scheiden, onbegrip en onmacht ons weer op ons…

Veel liefde delen heeft alleen maar voordelen minder plaats voor haat…

Laten we vrijen alsof morgen niet bestaat – maar wij wel, altijd.…

Mijn windstil hoofd taalt niet eens naar muziek we dwalen en kussen dezelfde straten door eten halve porties van elkaar willen alles samen delen geven ons helemaal over aan acht strelende dansen met de vogels op de bank van zand de kaap van Ameland drinken alle sterren op en zwemmen dan in spiegelwater elkaars huid in…

liefde is geven... wat je helemaal niet hebt geven wat je hebt... dat heet “plezier maken” en brengt veel verwarring alom!…

de tijd tikt moeiteloos door de liefde klopt met elke hartslag de liefde weet wat verbonden is in het echt elke genoten dag de tijd geeft wij nemen wij houden wij trouwden wij weten…

Mijn eerste liefde een gevoel zo fijn hoe onbezorgd en vrolijk speelde zij met poppedijn Ik speelde nog met treintjes in de grote hal, alleen bij juf De Boer op school We gingen daar met zijn tweeën heen Ook kwamen we samen terug en speelden verder met elkaar Twee gelukkige kleuters Och wat hield ik toch van haar Onschuldig trokken…

In de sneeuw springen, onder de dennen dansen – sneeuwdans dennensprong.…

Ik denk dat wij mensen niets begrijpen. Van wat de diepe zin van leven is. Wat de betekenis is van sterven. Dat menselijke onbegrip, daar sluit ik vrede mee. Dat is mijn levenswil. Ondanks alles kan ik ervaren, dat ik me diep begrepen voel, door het leven zelf. Leven dat ons in leven houdt, en tegenstrijdigheid begrijpt. Mijn zinloos…

Nu zeg je dat je vrijheid wilt. Wie ben ik om jou beperkingen op te leggen Het is goed als je het spel volgens jouw regels wilt spelen. Dus speel je spel, en luister naar het geluid van de eenzamen. Een oorverdovend woud Overdenk wat je had en wat je verloren bent. Onweer scheurt de hemel open. Onschuld is niet te koop! Geliefden roepen…

Liefde houdt ons jong, ze dwarrelt steeds om ons heen – bloesems in de lucht.…

Het was net alsof de zwoele Emma in de hitte van de zomerdroom bij me was in haar doorzichtige roze jurk hing zij de was op om te drogen aan de waslijn ik keek naar haar lichaamstaal en genoot toen zij zich omkeerde zag ik haar tieten met op haar tepels opgestoken madeliefjes ze was zoals een hologram van een bloem haar wulpse bloementaal…

Of jij werkelijk die ster bent kan ik niet in het midden laten het heelal is zo onmetelijk groot dat er nauwelijks een midden is te vinden jij bent dood, ik hou me groot onze liefde blijft oneindig maar als jij wel die ster bent dan geef je mij jouw licht om me lichter te maken in deze diep duistere nacht.…

ik geef niets om dansen jij weet dat toch ook want ik heb het gezegd dat ik niet dansen kan maar nu de muziek klinkt ik jouw schoonheid zie verdrinkt de angst in mij zich in golven van passie onze lichamen verstrengelen als handen om mij geslagen ik mij door jou leiden laat komt het bewegen vanzelf jouw schoonheid warmt mij de zinnen…

Ik schilder en bezing het levendige kleuren carroussel dat uitziet in droefenis naar de leliebloem de geur van de hoop in de malle molen van het leven zijn lied rondom de tarwevelden goudgeel in het ochtendgloren heen en weer langs ons huis volhardend in de liefde de toekomst melodie van een nieuwe schepping uit de wolken…

Als bos zullen ze bij elkaar zijn Hun kleuren en geuren maken het leven fijn Ze willen bij je horen Liefdevol mogen ze in gedachten scoren Zachte kleuren spreken Vol bewondering heb je naar ze gekeken Als een moment van ontroering Ze laden je geestelijke voeding Ze zullen het leven liefdevoller maken Waar schoonheid hartstocht mag raken…

Genietend van het leven Zoals een vlinder vliegt Het landschap heeft haar bloemen gekregen En zij die er fladderend wiegt Deinend langs de graanvelden De wind bloemkronen wiegt Waar korenbloemen zich al opstelden En zij voor je uit vliegt Lieflijk voelt het landschap Als veldkrekels jouw timbre bepalen Genieten bij iedere voetstap En…

Op mijn zwarte hengst over de stille landwegen naar de eindeloze kust aan zee waar zilte adem uit jouw lichaam ontsnapt op de vleugels van een zwaluw verder mee de zomer in en je spreidt jouw benen als een rivierenlandschap laat mijn beekje binnen aan de buitenkant op mijn donkere paard door de kalme bossen naar de groene heuvels…