Alle inzendingen over dieren

Arak stoere kater voor niets en niemand bang ik ga jou iets vertellen kom hier, het duurt niet lang Als jij bij mij komt liggen dan kroel ik door je vacht ik zie jou ook genieten jij geeft mij nieuwe kracht Om te genieten van elke nieuwe dag van jou en van je zusje had je dat gedacht? Soms hoor ik je miauwen heel hard! en dan weet…

De feiten als volgt: Op 27 oktober om 8 u. 's avonds terugkerend van Antwerpen via de E34, weinig verkeer op dat uur, verschijnt op 300 m voor me plots vanuit de Tielenheide op de rechterrijstrook in het licht der halogeenlampen een dier, laag tegen de grond, zich traag, bedaard bewegend, bijna snuffelend aan het beton. Genaderd tot op…

In een lieflijk holletje zit mijn kleine snolletje kijk daar loert ze om het hoekje Terra kom....ik zoek je Jij bent een pittig poesje met een eigen ikje lief eigenzinnig snoesje geef me maar een likje Nee.. niet aan mij knabbelen dat doet best wel pijn ja...je mag wel sabbelen dat vind ik zeker fijn Klein poesje, soms een katje…

Een wolf is als een huis waarin twee gaten gapen: een gat waar nooit een voordeur zat de holte van het keldergat. Door lege ramen kruipt klimop en wingerd binnen en neemt kamers in bezit. In kelders huist het ongewervelde en draait en draait zijn blinde cirkelgang. ------------------------- uit: 'Boze wolven', 2002.…

wie durft die hond bij zijn snuit te nemen wie grijpt hem bij zijn poten en legt hem op de grond zie het lijf, strak en gedrongen zie de tanden scherp en blinkend, waarmee hij een tegenstander licht verwondt wie durft met zijn hand in die hond zijn wolvenvacht te voelen die grijze stugge vacht die hem omringt als een aureool van bont wie durft…

De steenarend zweeft stil Ooit door een Romeinse steenkapper Op een wapenschild gegrift Nu hangt hij als logo aan de fabrieksgevel Het gekroond symbool Op een veer na uitgeroeid Door loodhagel en pestdamp Door boer en jager uit het gewelf geplukt Terwijl het biotoop krimpt Overleeft hij op karakter en op drift Cirkelend boven de bergweide…

Het luisteren naar hun onafgebroken geblaat wanneer de laatste kruimels uit de zak, want schapen zijn als mensen. Het nog even met de hand betasten van de wollen vacht, die stugger blijkt. Handen kijken beter. Het je zorgen maken dat ze in de sloot geraken en wat je ooit op school leerde bewaarheid worden zal. Het uit je hoofd praten…

Aanschouw mij, hier en daar, die bende Casselkoeien die louter bruin van haar, als zoveel bloemen bloeien, in ’t gers en in de zon, die, zinkend henentiet die, rood, het rode veld, vol rode vonken giet. ’t Is prachtig overal, ’t Is prachtig, hoe de huiden dier koeien liefgetal van vouwe en verwen luiden; ’t is prachtig hoe ze staan, gebeiteld…

Afzonderlijk en los en in een nieuw verband - een donker dienblad is het land waarin de scherven zijn verborgen. Hun roep, niet uit het veld te slaan, klinkt uit het nachtelijke gras dat nog niet toe aan groeien is, hoog en verfijnd. Het vriest, het vriest bijna, de grond is nat, alleen die ene stem is over, overal gehoord, de variant van…

zonder schroom of last van roos: met eigen bek kamt zij z'n pluimen van 's morgens zeven tot 's avonds laat vogelt zij uit hoe doodgewoon de kraan met pauwetrotse kroon keizerlijk voor de statie staat 'wat hij doet' zei ze sereen - de hekken als haar troon - voor het vallen van het zwart met al haar ziel of heel haar hart 'dat…

Sjakie was een lieve pony stond naast ons huisje in de wei. "Een lievere pony? O nee, dat kon niet". Dat was wat onze dochter zei. Hij werd geknuffeld en geaaid. Hij werd gevoerd met gras en hooi. Zijn manen door de wind verwaaid. Sjakie was zo lief en mooi. Sjakie had heimwee en moest terug. 'K zie onze kinderen voor het weiland staan…

Vader Rino had een pedagogisch onderhoud met zoonlief, een neushoorn schattebout. Hij zei: "Zal ik jou eens even zeggen dat wij als eersten de grens gingen verleggen? Opa werd, om de aarde te promoten, als eerste het luchtruim ingeschoten". "Dus", sprak zijn zoon, "Als ik het goed heb paps bedoelen ze dat met een Rino-caps!"…

Geen kloef en kletst er in krakende kruid of plompe daar pletst er een puiteke uit Men dompelt in 'water Zo potig ter per en een kringetje gaat er een voetje ver Het schiet er zo stille en het rept er meteen Zijn buik en zijn bille En zijn achterbeen Het strekt en het strijkt, en Hoe dieper het duikt Hoe lomper het lijkt Hoe dikker…

Het vlooientheater is verdwenen van de kermis. Maar Kubiko, een watervlo uit een vijver in Hoenderloo kreeg een grandioos idee. Hij dacht, hupsakee, ik begin hier onder water een watervlooientheater met internationaal vermaak. Uit Holland komt het vlootje Sjaak, dat als enige van ons landje een brasem laat eten uit zijn handje. Uit Rusland…

Mijn trouwe viervoeter is op het staartje kwispelt bijna niet meer Je kijkt zo droef met je hondenkop moet ik echt mee naar buiten, alweer? In gedachten heb ik je al vaak weggebracht maar weet me iedere keer nog te bedwingen Oh, het is veel moeilijk dan ik dacht ‘k wil je nog met zoveel liefde omringen Al zo’n 13 jaar ben jij mijn beste…

Ik bewonder de natuur ze is zo mooi zo puur lach naar de hemel en dan krijg je dat och het oog wil ook wat en zo´n meeuw heeft zat.…

De lijster zingt en drinkt mijn tuin leeg onverschillig of haar gezang me bevalt of niet, haar lied was er lang voordat mijn tuin ontstond.…

Menig traan laat ik weer gaan nu kinderen walvisburgers gaan serveren zullen ze het nu nooit leren dat is toch niet normaal straks eten we met z´n allen bloedkoraal.…

Ze verleidde me met al haar charmes Ik ging op haar avances in We beleefde een nacht vol passie Dacht dit is een heftig begin Maar toen ik tegen haar aan wilde kruipen En zei "ik ben voor altijd de uwe" Begon ze me met huid en haar te verslinden En zei "ik ben de zwarte weduwe"....…

ze lijdt met vogels in een kooi gevangen ook voor de walvis laat ze menig traan de groene vrede staat bij haar vooraan haar leven is een, dierlijk haast, verlangen naar koesteren van schepsels, naar humaan behandelen van wezens wier belangen voor mensen (wee die gluiperige slangen) al eeuwenlang slechts mondjesmaat bestaan haar liefde…

Sjoertie Sjoertie Nu ben je weg Je brokjes staan er nog En de tuin is onbeslopen Hopelijk heb je nooit meer pijn En zit je lekker warm En kan je weer goed lopen Sjoertie Sjoertie Wat had ik het fijn Je was echt waar mijn maatje Mijn lieve grote stoere kater Jij was het vuur en ik het water Het is zo moeilijk weer alleen te zijn “Sjoertie…

starend kom je voor me staan je ogen vurig en fel ik weet wat je bedoeling is maar wil ik dat nu wel aaien, knuffelen en ga zo maar door ik weet wel wat jouw passie is maar zit ik daar nu op te wachten voel nog maar even het gemis want toegeven aan al je wensen betekent dat ik de rest van de dag of zolang ik het zou willen met een spinnende…

de huismus komt vanuit het verhaal in de krant onze tuin ingevlogen blij verwelkomd door de roodborst de kwetterende winterkoning verbaal door de merel van Groninger komaf die bromt: bist d'r weer mien jong alleen de zwart-witte kat van de buren van onze buren staat eventjes paf ik moet me al op verschillende veren concentreren en nu komt…

Mijn hond wil bij het circus je moet hem toch eens zien hij loopt soms op twee poten geblinddoekt bovendien. Eerst op zijn twee achterste dan op die twee van voor en als hij dan soms struikelt rolt hij mijn kamer door. En als ik dan applaudisseer dan wordt dat beest haast dol dan gaat hij snel weer verder hij houdt dat uren vol. --…

meer dan honderd meeuwen baden opgewonden krijsend in het water van het Van Starkenborghkanaal sommige heffen even hun vleugels laten ze dan weer zakken genieten van de sfeer in het openluchtbad een nabijgelegen weiland is bevolkt met een vergelijkbare groep meeuwen zij ondergaan de geneugten van gier die royaal is gestrooid mijn neus test…

Een oude hengst had lang geflirt met ene ram z'n jonge ooi, die snakte naar een flinke beurt. De ram dacht: 'Dat is niet zo mooi.' Hij wilde vechten met de knol. De hengst vroeg: 'Wil je 'n hengst of ram?' Hij sloeg 'm eerst en toen op hol, waarna de ram om 't leven kwam. De ooi, die toen d'r man cremeerde, hetgeen z'n wilsbeschikking was…

Zo ondeugend als de nacht met ogen als sterren Met wanhopige onmacht moest ik iedereen vertellen Mijn kleine vent is ziek redden, zal hij het niet Zo ondeugend als de nacht met stralende ogen Zag ik je gaan zover hier vandaan Op weg naar een plek waar pijn niet bestaat Als ik omhoog kijk vanacht Dan zal ik je zien, tussen de sterren Stralend…

Wanneer ik traag in 't leren ben, Dan denk ik aan het kleine miertjen, En sta dan in mijzelv' beschaamd, Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen. Des zomers werkt het altijd voort, En nimmer zou het moeite sparen, Om, in de kleine voorraadschuur zijn wintervoedsel op te garen. En, zou ik, minder wijs dan hij, Mijn tijd met ledig zijn…

Als ik door de tralies van mijn kooitje tuur dan wil ik even vrij zijn zelfs voor korte duur. Een lekker stukkie vliegen met anderen om mij heen er even tussen uit zijn heel even niet alleen. Maar dit zal nooit gebeuren ze laten mij niet gaan daarom bestaat mijn leventje uit op mijn stok te staan.…

Een leeg woord om in te blijven wonen als een schelp van een heremietkreeft of kleiner nog een koud bed waarin het langzaam warmer wordt gezellig haast jij hebt je neergelegd in je oor ruist de zee…