Alle inzendingen over humor

De haan, een kunstenmaker, vroege vogel met zichzelf begaan, in eerste stralen opgestaan, leurt in het licht met schorre stem, waarmee hij mijn dromen en de ochtendstond verscheurt, de zon zijn narrenkap en hanenoog belicht, mij met tirannie de slaap verdrijft, zaait uit krop een litanie, dwingt mij tot verweer te vergezellen in zijn…

denk dat ik maar eens ga douchen onder de uiteengespatte zeepbellen van mijn verlangens…

Wat zijn mijn zinnen opgejut Hoe gaan ze weer hun gangen En je bent er zelfs niet opgetut Als ik al aan het plafond ga hangen Ik zweef dan heel de kamer door Duik joelend naar beneden Mijn lieve schat ik ga ervoor Wijs me de weg naar Eden Maar mijn duikvlucht spat uiteen Als je heel afwezig zegt nah schat misschien een andere keer Je…

de moordenaar van de moordenaar van de huurmoordenaar die mij heeft vermoord is opgepakt op verdenking van .... moord nu nog het bewijs…

Voor altijd in mijn spambox het ongelezen bericht gegokt en toen verloren het net was net te dicht jij bepaalde je aankomst maar hebt mijn aandacht nooit gekregen ik bepaalde toen jouw toekomst zo ben je ongewenst gebleven…

Ik verbaas me soms hoe haar intellect Zoveel verhaal kan vangen Als ze na uren oeverloos geklets nog aan de foon blijft hangen…

Inspiratie komt in vlagen, soms vanzelf, soms in geen dagen. Maar vandaag is zo'n dag dat ik weer proberen mag eens iets op papier te schrijven. Echter, zonder overdrijven mag ik zeggen, 'k heb vandaag weer zo'n poëtische vlaag. Gauw, een pen en wat papier! 'k Voel me net een avonturier dwalend tussen frazen, zinnen, woorden schieten…

De morgen kreunt de dag eruit Ik lig nog wat te suffen En langzaam strekt de dag zich uit Mijn longen gaan weer kuchen Dan stijgt het leven weer in mij Mijn hart gaat sneller kloppen Maar als ik dan de wekker hoor Is het weer naar de knoppen…

Non-stop fantasie luchtballont door mijn vlieggestel en de gevolgen zijn uit een lopend.…

wij lagen precies op die grens tussen noord en zuid LVGDVNVN hier en nu nu bestaat niet de taal is dood gegaan in een ander universum zijn wij geen aard wezen beweeg maar op het ritme dans maar door de tijd geeft geen gehoor.…

Zeg, heb je 't al gehoord van hem? Ik heb het ook maar van horen zeggen, naar 't schijnt heeft hij haar verlaten zonder ook maar iets uit te leggen. - Oh ja? Maar weet je 't ook van haar? - Klaarblijkelijk nam zij 't niet zo nauw - met liefde, seks en huwelijkstrouw, - ja maar, en dan nog met een vrouw! Oh, 't is bijna niet te geloven…

Ome Toon was - wat ze noemden echt een wereldvreemde vogel die zijn hele lange leven steeds de wereld had gevreesd tot hij zelf op een dag zag dat hij verder wilde komen dan de randen van zijn dorp waar hij nooit was weggeweest En zo zat hij even later in het maatpak van zijn vader op de vangrail van de snelweg met een koffer op zijn schoot…

Jij weer aan de bar straat met gele rozen noemde je mij Machtig dacht ik onverschillig bijna door het zonlicht rolde ik als muntstuk over bergen van jouw borsten wulps trillend vlees bewogen om mannelijkheid te behagen naakte ik mezelf bijna bloot gaf ik mij over aan de geilheid die je mij die avond had beloofd voordat je mijn…

kan er niet meer tegen die spanning ik hou het niet meer uit heb daarom besloten de benen te nemen te beginnen bij je mooie voeten…

Jij vertelde mij met letters en een knieval er nog bij wat jij met mij wilde delen maar nog nooit tegen mij zei en ik zag er met een traan het woordje HUWELIJK ontstaan raakte buiten al mijn zinnen was zo vreselijk ontdaan want hoewel het lief bedoeld was en doorspekt van vleierij ging hier toch de drie keer letterwaarde aan mijn neus voorbij…

Dit gedicht is tweestrijdig zonder dat we overdrijven En het verlicht altijd wat om te beklijven Jouw rijmen vind ik nogal gedwongen Doe ik dus niet aan mee Heeft me nog nooit bekoord Zoals je ziet voldongen met twee heeft altijd één het laatste woord Dat stoort me buitenmate Al ram ik deze keer op rijm het slot door…

De charme van haar rokje ik douw haar nooit niet in een hokje met een stem zo zacht als boter het is het hart het bloed stroomt als een motor het roer draait bakboord zoals het bloed niet altijd stroomt naar het hoofd kijk maar naar beneden en geloof in hogere machten en lage lusten bloed moet vloeien ook al is het niet in balans dans…

Goedenavond lieve dame - zei ik kom ik U wéér tegen dus dat vraagt wel om een feestje en ik opende spontaan alvast een flesje donker bier dat steeds voor mij hier had gelegen en ik sprankelde van liefde toen ik voor haar kwam te staan Heel langzaam boog ze naar mij toe waarbij zij lachte - wat verlegen met haar ene hand omhoog slechts nog…

even samen lachen blijven lopen doorgaan met stappen blijven geloven en hopen op de dingen die gaan komen vooral blijven schrijven blijven tikken ontwijken die hatelijke blikken blijven dansen blijven branden blijven leven veel kusjes geven…

ik knip de pijpen van mijn broek dát scheelt! zo kan de kou er nóg beter bij…

Oma reed ons arrensleetje met een rotgang naar beneden om te landen na twee schreeuwen en een stuiter in haar nek voor de koek en zopie tent waar zij mijn opa had ontweken die zijn tanden niet zag vallen na zijn gekke bekken trek En zo zochten wij daar samen met zijn allen wat bescheten naar de bijters van mijn opa in de sneeuw voor het…

Ik ken een vrouw die van de ene dokter naar de andere holde... Met de klacht dat ze niet kon slapen omdat er een kikker in haar buik rondsprong. Als zij 's nachts in bed lag begon de kikker rond te springen in haar buik. De doktoren probeerden haar uit te leggen dat een levende kikvors niet in haar buik kon leven dat de maagsappen hem zouden…

op mijn billen zitten twee puisten met van die harde pitten ijskoud vragen ze mij of ik zo vriendelijk zou willen zijn om niet boven op ze te gaan zitten…

Met een sponde aan tijd lag hij haar tegenwicht te wimpelen (tegen de haren in) de heldendaden tilde hij naar haar ledenen op het lemma in het splijten van een paar seconden en een weinig stuurmanskunst zij telde zijn paar gespleten borstharen getuige van wat speelgoedgeluk hier in zijn moestuin het oeverloze emmeren de glunder op zijn…

Met een sponde aan tijd lag hij haar tegenwicht te wimpelen (tegen de haren in) de heldendaden tilde hij naar haar ledenen op het lemma in het splijten van een paar seconden en een weinig stuurmanskunst zij telde zijn paar gespleten borstharen getuige van wat speelgoedgeluk hier in zijn moestuin het oeverloze emmeren de glunder op zijn…

tot stilzitten gemaand een grote handdoek omgeslagen en daar kwam het gevaar al gauw kwam mama aangelopen met in haar ene hand een kam en in de andere een schaar die blonde lokken zijn toch van mij mama begon te kammen mijn gezicht op sip ik keek opzij, en mama knipte mis boze woorden uitgesproken trillend nu mijn pruillip kwam daar…

Onlangs is een taalpurist bij 't woord 'spelfoud' uitgegleden. "Opzettelijk spel!", riep hij beslist. Later bleek hij overleden. Zijn zus, ze is jurist, voegde woord bij daad. De aanklacht van de advocaat werd dus: geschreven is met voorbedachte reden.…

Ik heb het zo-even nog geweten, 'k zei het al meer dan duizend keer, hoe kan ik dat nu vergeten, wat was dat woord nu ook al weer? 't Heeft met 'ik weet het weer' te maken, oh, wat kan dat nu toch zijn, 'k ga het schreeuwen van de daken als het terug komt in m'n brein. 'k Probeer met allerhande zinnen, ik pieker mezelf half dood, ja! daar…

Kakkerlak Een kakkerlak met luxe bak stak zich strak in driedelig pak. Zijn bruid had lak aan kak en was in strapless tijgervel met stras. Gestrest zei hij, die labbekak, terwijl de ambtenaar al sprak: Jij zet me wel in vuur en vlam maar ik prefereer een kakmadam! Waarop zij in woede ontstak en wreed het hart van haar ex brak. Want in haar…

Niet voor niets - zo hoopte ik was ik die avond uitgeweken om te horen van Zijn woord dat zoveel hemeldraden spon want ook al was ik dan profaan toch zocht ik iets nog van Zijn wezen als een kind dat spoken vreesde na een ondergaande zon Verwonderd keek ik om me heen zag honderd oudjes neergestreken in het zaaltje waar ik zijn moest en…