Zo groen

Kom toe kus mij - zei jij guitig
lippentuitend van de kant
waar ik verlegen naar je keek
jouw lippen zacht liet zegevieren
ik jouw ademen kon voelen
losse knoopjes wat liet vieren
want een sprookje is nooit weg - dacht ik
al was het wel genant

dat jij met sprongen vanuit stand
mij naderhand nog wou plezieren
als een kunstje voor ons al
om blauwe luchten te bestieren
maar het was zo overbodig
en het gaf slechts trammelant
want jij zag niet die ene reiger hier
die plots voorbij kwam gieren

Dat heb ik weer - dacht ik nog
een kikker die mij wou versieren

Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 4 april 2010

janhaakzonnet.nl

Zo groen kikker sprookje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 14 stemmen 852