Eizinnen
Ergens aarzelt het begin
met twijfels, droef geaard
en het woord dat ik bemin
klinkt nogal laf, misschien bedaard
keer ik mijn rug tot eizinnen
als de ochtend in regen valt
‘t paskonijn ontbijt verknalt
vertel ik chocolade dat ik
zelf in draf gesmolten raak
’t kruis verandert in een draak
eigenlijk aarzelt ook het einde
maar dat is meer in het verfijnde.
Inzender: Henk van Dijk, 4 april 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie