Alle inzendingen over liefde

Wat is de liefde zacht als ik je zo voel, als ik naar je kijk tersluiks, vanuit mijn stoel. Wat is de liefde zacht, als je niet meer hoeft te strijden. Niet meer vechten om de macht ja, dan is de liefde zacht. Wat is de liefde zacht als de tijd z'n spoor heeft nagelaten, met allemaal rimpeltjes in je huid en een geheugen vol met gaten…

[Dit schreef ik voor iemand] Wandelen Als ik wandel denk ik vaak aan mijn zoon, voor altijd is hij in mijn hart. Hem te moeten missen doet mij vaak pijn en verdriet. Als ik naar de hemel kijk is hij heel dichtbij mij. Vlinders zijn vaak zo mooi het maakt me intens een beetje blij. Voor altijd ben je in mijn hart lieve…

Dat je misschien wel niet van mij houdt, dat zeg je – zo ontzettend lief.…

Voorbestemd Liefde is soms voorbestemd. Het is prachtig als het je mag overkomen. Liefde voor de mens, je gunt het ieder. Mooi is het, als je de ware liefde ontmoet, die jouw vertrouwen geeft en je met respect behandelt. Waanzinnige momenten met elkaar beleven in liefde en in voorspoed. Voorbestemd, het klikt misschien…

ik geloof niet in het monster van Loch Ness niet in de verschrikkelijke sneeuwman die Yeti niet in de Bigfoot of Sasquatch of hoe heet ie niet in kabouters of witte wieven die niemand echt ziet niet in buitenaardse wezens ik geloof het allemaal niet maar er is een mysterie waar ik altijd in ben blijven geloven waar ik alle dagen van…

Wat doet het ertoe hoe oud ik ben, of ik zussen heb en kinderen, waar en met wie? Dat zijn geen wetenswaardigheden In wat voor kleren dan ook ben ik met benen, romp en een gezicht mijn hart, begeerd of niet ik wil jouw fantasie om de wereld te toveren waarin we kunnen leven vrijmoedig veilig zijn en zonder opsmuk knielen voor de…

Liefde Liefde heelt alles bij pijn of verdriet. Alleen als jij het toelaat, want echte liefde kent geen haat. Onze liefde is vaak zo mooi. Als we aan het wandelen zijn en er cirkelt een vlinder voorbij, dan denk je: 'wat is de liefde toch wonderschoon.' Vlinders leven vaak heel kort, maar ze geven ons veel pracht, met…

Kom, en kleed je uit, ik heb je even nodig – zo houd ik van mij.…

Diep kijk ik in je ogen het doet bijna zeer zoet proef ik je lippen het smaakt naar zoveel meer op je heerlijke nekje verschijnt heel stiekem een klein blauw plekje het is een open deur maar liefde en lust geven het leven kleur…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

(voor Sophie Heesen) Naast een stoelendans met brandende heksen reed ik op een zeepaardje naar de binnenstad en zocht ik naar een glimp van jou, langer dan de koerende duiven beweren en korter dan de neus van Pinokkio. Ik volgde het kwikzilver in de goudader onder de Goudse straten en ik zag je vele keren als een hazewindhond voorbij snellen…

's Middags naar middag en 's nachts naar de nacht ruiken -- en altijd naar jou.…

er zijn dagen dat woorden kleven aan je lippen geluid is dan niet hoorbaar je zou dat ene aan willen stippen; maar liefde is onverklaarbaar ik vul de leegte met een sigaar keer op keer, het denken remt in de keel roggelt de diepte de rook verdampt meer en meer de wereld is klein van binnen of, wat ook kan, te groot van buiten ik schrijf…

ik heb jou zacht gestreeld geheeld wat vroeger zo onkwetsbaar leek dat in de loop der jaren zijn glans verloor werd afgedekt voor iedereen jouw schat de edelstenen uit je jeugd in een stralende lach die jij aan ieder gaf jaloezie heeft jou de mond gesnoerd pestgedrag heeft jouw spontaneïteit gesmoord tot in je hart waar…

Laat ons wachten op de nacht laat ons naar de sterren kijken op zoek gaan naar de maan laat ons in de waan dat we onsterfelijk zijn laat ons naar de eeuwigheid van elkaar nooit spijt.…

Met denderend geraas rolt de traan als een druppel van een blad via een stromend beekje door het dal. Langs rotsblokken golft het op en neer het lot van een vrije val bergafwaarts tijdens een bulderende waterval. Geruisloos volgt de laatste traan de rivier introvert gevuld met het souvenir van een klevend heimelijk icoon. Beeld…

ik heb gespeeld met de breekbare stilte in mijn hart het soms verplaatst als het in melodie iets liefs en aardigs had altijd een luisterend oor met koesterende warmte als duidelijke indicator ook ik schoof snel dichterbij om mij te laven aan die zeldzame bron maar voelde al dat de tonen die zij maakte niet voor mij welkom spraken…

Zacht zuchtend en zoemend zingt mijn ziel alleen al ‘t noemen van jouw naam zet aan het denken beheerst en brengt mij in beroering een wenteling weifelt in het warrige wiel en roffelt ritmisch het melodisch membraan daten brengt mijn lustig leven in vervoering welke kant moet ik kiezen voor mij als -fiel wat is voor mij waardevol en waar…

Zinnen minnen woorden strelen liefde op papier maagdelijk wit koesterend, doch bedekt spelen met vuur door vonken geboeid in lichterlaaie zwart geblakerd lust geblust in eenzaamheid berust.…

ik heb je naam geschreven in het water zacht golft jouw liefde tegen de kant wil letters pakken alleen hun inkt blijft onzichtbaar aan mijn handen plakken jouw warmte is uitgedijd heeft de wereld bereikt in een liefdevol raken daar waar golven de kanten klotsen vlaagt wind het samen praten als ode door de bossen waar je handtekening…

Na een lange reis (tol en schatting inbegrepen in de kostprijs) land ik op ruwe hei en zie een boom (off centre in het verder kale landschap), aan de voet daarvan, als een stil meer, slagschaduw, waarin ik tranen spui, tranen die in de zandbodem wegzinken, jij bent de aarde waarin de hei wortelt, kronkelt, groeit, een…

wij hebben tijd gedeeld waarvan de uren zich als bloemen hebben geopend ons is tijdloze schoonheid voorgeschoteld waarvan vorm en kleur eeuwigheid omspanden waar liefde als schering en inslag ons zacht tapijt in hoogpoligheid gaf met elkaar voorhanden weer hebben wij tijd gedeeld omdat aanwezig zijn een te grote wissel trok…

Een gebaar van haar zijde Nauwelijks zichtbaar Maar een vloedgolf raakt me Alle geketende emoties komen vrij Zij wenkt Niet meer dan een luchttrilling Voor mij een orkaan die alle remmingen optilt neerzet als machteloze brokstukken van een overwonnen verleden Voor altijd verdwenen Zij glimlacht Op haar gelaat verdekt Ik zie een overweldigend…

Weer een ochtend begonnen fluiten van een gehoorapparaat geur van koffie en thee glas met water gevuld Licht geroosterd brood met groenten salade kiemen, tomaat plakjes kippenrollade Mijn moeder kraakt zucht, het smaakt hoorapparaten fluiten vogels doen het buiten Met een kom yoghurt toe manga, blauwe bessen banaan, witte druiven…

Zo zaten ze daar aan de keukentafel, en keken naar wat achter hen lag, de kopjes koffie die nooit werden geteld, de poezen die ze begroeven in de tuin oud en amechtig of nog tergend jong. En dan hun dochters waarin ze zich spiegelden wat zagen ze toch in hun mooie ogen het voorlezen op bed, de armen en benen verstrengeld in een tedere worsteling…

mevrouw, wat denkt u in deze kou dat ik het niet meer houden zou zo in mijn korte broek en met die sportieve schoenen vindt u nu ook niet, ze zijn toch om te zoenen mevrouw, weet dat ik ondanks de kou ontzettend veel van u hou maar ik sta hier druk de trap te poetsen en heb effe geen tijd om naar u toe te roetsjen mevrouw, het komt me voor…

het wordt geen goud maar jij laat wel weer alles blinken zoals vanouds jij kunt in het magisch raken ernstige slijtage een stuk beter maken zonder pijn alles wat hapert en niet goed functioneert heeft de interesse uit jouw vakgebied in de blauwdruk van het menselijk zijn lees jij pijn en andere mankementen uit het dagelijks…

Hier besta je tussen golven, tussen helmgras en riet Lijkt de wereld uitgestorven, hoor je zee en verder niets Denk je soms nog aan wat is geweest, ooit in het zand geschreven Mooie woorden die vergingen, door de golven weggedreven Opgenomen in de tijd, verdronken in een zeemanslied Hier besta je om wat is geweest, met wat de zee je liet Zoveel…

reik mij weer je hand en ik leid je binnen in ons eigen sprookjesland in dit land kom je weer bij zinnen laat je alle ellende buiten kun je weer opnieuw beginnen jezelf voluit vrij open uiten en je zelfvertrouwen herwinnen laat mij je in het licht zetten het licht dat ik al die tijd voor jou bewaarde niemand zal je hier iets beletten ik…

Onze liefde klinkt als een lied een song, een festival en dat al 35 jaar lang en Europees het deuntje gaat niet vervelen noch de tekst, het refrein noch het gedoe, het schouwspel maar zomaar zijn we er niet gekomen het moest van dromen daden worden en die daden brengen we in praktijk elke dag, elk uur, elke minuut, elk moment jij, jij…