Alle inzendingen over verdriet

Op een landweg uit de wind waar men zelden vlinders vindt stond een stroman die verblind door zon en gruis en stuivend grind verhaalde van zijn bloemenkind Verloren en nooit opgespoord daar zijn voeten vastgeboord verstilden in het zwarte boord terwijl zijn schaduw zonder woord zich voorttrok langs zijn stoffen koord Stijf gestokt in diepe…

Verdriet verdwijnt niet Verdriet slijt niet Verdriet blijft altijd aanwezig in alle facetten. Verdriet is een werkwoord, een zelfstandig naamwoord een voltooid deelwoord Want verdriet is een begrip en verdwijnt nooit.…

Je ogen glinsteren van het vocht Een traan rolt teder langs je wangen Langzaam volgt hij het spoor van je gelaat Eigenlijk wou ik dat ik hem steels kon vangen Als dat van jou toch alleen maar mocht Je mond voedt zich met je tranen Die jouw lippen zachtjes doen trillen Ik wilde dat ik jouw verdriet kon stillen Dan alleen al zou ik mij in de…

hij praat niet over vroeger vroeger is immers al zo lang dood op bleke lippen liggen gedane zaken wat ooit was, zal nooit meer zo zijn maar in gebroken ogen snijden scherven door een kapotgeschoten levenslijn nee, hij praat niet over vroeger zwijgen doet ie, als het massagraf met alles wat hem dierbaar was al bijna zeventig jaar…

Mijn hersengolven patronen geweven door het geweten ze dansen als doffe geluiden die breken op eenzame boeien drijvend naar de uitgestrektheid de kust ver achter zich verlaten enkel het wegsterven van vuurtorens nog net in zicht maar onbereikbaar patronen golven in mijn hoofd kom nader tot het baken droog de tranenvloed van wanhoop zet…

Terwijl zij langzaam blad voor blad omslaat en herinneringen traag, zeer traag wees laat worden verbergt een ezelsoor een beetje krom gevouwen schimmen van wazig zwart-wit vloepapier lijkt te dansen maar kraakt plotseling bij het laatste tafereel ze staat op schuift haar stoel achteruit en sluit de gordijnen…

Ze praat met mij en lacht daarbij. Ze zucht en kijkt opeens niet blij. Verdrietig zit ik er maar bij; ze kijkt naar mij en is niet blij. Geen woord, geen daad verdrijft het kwaad dat traag maar zeker nader sluipt; tersluiks bij haar naar binnen kruipt en gauw bezit neemt van haar geest, die eens zo vlijmscherp is geweest. Ik zie haar denken…

Er zijn mensen die zeggen stop eens met treuren Er zijn mensen die zeggen hou nou maar eens op met dat zeuren Nu is't wel genoeg zo nu is het een end Maar weet je wat het is schat? De mensen die dát zeggen, hebben jou niet gekend.…

Verwarring, Ik hou van jou, Jij houdt van mij. Al die dingen die je tegen me zegt, Ik krijg er een apart gevoel van. Als ik jou een dag niet spreek, Voel ik een leegte. Ik kan je vertrouwen, We zeggen alles tegen elkaar. Je zei, als je dichterbij zou wonen, Dan hadden wij wat gehad. Maar jij hebt een vriendin, Je bent gelukkig met…

De oude man leeft van herinneringen, al zijn geliefden raakte hij kwijt. Het heden kan hem niet bekoren, zijn toekomst is verleden tijd.…

Waarom is mijn rugzak gevuld met zoveel verdriet en zoveel pijn Waarom kan ik nou niet eens onbekommerd en gelukkig zijn Deze vraag brandt voortdurend in mij, Wie heeft hier een antwoord, wie kan mij dit verklaren Wie of wat brengt mijn ziel weer tot bedaren. Wat maakt me als vroeger weer blij Ik wil lachen, niet huilen, want het drukt…

ik wil je lief hebben ik wil van je houden je vasthouden zoals ik dat vroeger deed maar ik kan het niet meer na het gebeurde.. het geeft tranen naar vroeger naar iets wat ik niet meer heb als alles wat ik nu ken er niet was, zou ik weer gelukkig kunnen zijn ik ga het vergeten alle herinneringen laat ik achter mij en maak nieuwe…

Gedenken, herinneren hoe het was met jou. Lopend langs het stille zonovergoten strand, mijmerend langs de vloedlijn van ons leven. Ik kom tot besef dat niets zonder reden is gebeurd. Jij bent niet dood maar leeft en ik gedenk je bevrijding. De hemel lijkt zo blauw blauwer dan blauw gekleurd door mijn gevoel van vrede en de…

Ze lopen hand in hand man en vrouw. Hij buigt zich en luistert naar haar stem die hem iets vertelt van belang. Samenzijn is het zo overduidelijk en liefdevol Dicht bijeen lopen ze daar en ik... Alleen met duizenden gedachten die me vertellen dat het voorbij is en geen mens houdt mij vast. Geen mens maar wel een gedachte…

waarom moet het leven zo moeilijk zijn? waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn? ligt het dan allemaal aan mij? doe ik het dan allemaal zo verkeerd? ik weet het echt niet meer maar één ding weet ik zeker: leven dat doet zeer...…

Wat had ik graag De warmte van je lijfje willen voelen liggend op mijn lichaam En de geur van je haartjes willen ruiken ik noem je zachtjes bij je naam Wat had ik graag Je onschuldige ogen willen aanschouwen gericht op mijn gelaat En je eerste geluidjes willen horen alleen ik die ze verstaat Wat ben je lief en zo teder bemind Mijn…

al voelde ik de pijn met zoveel woorden die ik zei met zoveel pijn bedek ik de pijn met zoveel pijn laat ik je los omdat je niet meer van me houdt dat je nu weg bent doet me veel pijn eenzaam en alleen loop ik rond in het park daar staat een jongen waar ik even troost bij zoek al voelde ik de pijn…

Hij zwaande mijn vliegende gedachten tot een ganzen ‘v’ En weefde met hersenspinsels Latijnse-woordjes-netten Hij lichtte donkere proefwerkdagen glimmend blank En hij wist met Turkse woordjes zinnen te verletteren Met citaten als wervelstormen waaide hij ons culturen aan En hij griekste lange teksten tot een Herakles…

mijn wereld is dicht ook al doe je de sleutel in het slot, openbreken zal nooit lukken mijn wereld bestaat uit verdriet, vreugde en liefde hij staat alleen open voor mensen met liefde, verdriet en vreugde toon mij jouw angst dan gaat de sleutel in het juiste slot…

ooit is de liefde van je dierbaren weg wat moet ik doen? het is over ooit ben ik alleen op de wereld zonder mijn dierbaren ik begin het koud te krijgen niemand houdt mij vast zal ik dan nooit meer liefde krijgen? alsjeblieft help me met alles wat met liefde te maken heeft!…

Hoe is dit toch ooit begonnen? Na al die jaren lief en leed Als zij, als hij, als ik Niet wetend, alles naar elkaar verweet En buigzaam lijdt het hart eronder Kleine stukjes, één voor één Afgezwakt door haat en zonder Liefdeloos zo hard als steen De dagen duren, maanden vormen De afstand groeit de inhoud voorbij Verworven leugens, woorden…

Als ik naar het verleden kijk, Zie ik iets gezelligs, mooi en erg kleurrijk , Als ik naar mijn toekomst kijk, Hoop ik op een goede baan en een villawijk, Maar als ik naar nu kijk, zie ik bagger, werk en een hoop gezeik.. Ze zeggen altijd, kijk niet in het verleden of de toekomst.. Maar wat nou als dat het enige is dat je staande houdt?…

wanneer je weer met één woord de boog van je hand mijn moeizaam opgebouwd vliesje vertrouwen verkracht gulzig het merg uit mijn leven zuigt parasiet hoe sterker jij zo zwakker ik…

we hadden zo op je gehoopt voelden je mysterie groeien ontluikende liefde onder ons hart je was daar in je bewegingen soms even in de tram of thuis een vertederend en sterk leven bange gevoelens van felle onrust na acht maanden liet je ons los gedoofd in de warmte van mama dag mooi meisje alyssa jasmina je ligt hier in je serene schoonheid…

Jij denkt dat ik de weg ken Jij denkt dat ik sterk ben Maar wat jij ziet Dat ben ik helemaal niet Jij verbeeldt je dat ik weet waarvoor ik leef Jij verbeeldt je dat ik weet welke zin het heeft Maar je ziet niet hoe verward ik eigenlijk ben En dat ik de zin van het leven niet ken Jij gelooft dat ik weet hoe alles gaat Jij gelooft dat ik…

Zoveel liefde die ik voor je voelde Zoveel liefde die jij me gaf Op een dag was het over Jij ontweek mij Ik snapte het niet, wat was er nou? Je zei: “ik geef je veel meer liefde dan mag, en ik denk aan je, elke dag, hoe je je voelt en hoe het met je gaat. Ik geniet van de momenten als ik met je praat.” “Maar het moet stoppen, Want dit…

Uit de mist van verloren jaren doemde het beeld op van een leven een aar vergeten na de oogst achteloos Het water was diep in zijn helderheid maar toch eindeloos bitter het graf van een verdronken roos Ach, deze droom heeft nooit het daglicht gezien…

Woorden zouden haar kunnen aanraken. Stemmen zouden haar kunnen laten rusten in de schemer van haar dromen. Waar ze weer een kind is dat geen onheil zoekt en de liefde niet versplintert van wie haar wil bereiken met gebaren van vertrouwen en gedachten die die kunnen helen wat ze verloren heeft in alle wonden…

Het doet me pijn deze dingen over jou te horen. Je pijn, angst en onzekerheid het rot gevoel waar jij onder lijdt, Weer van de depressie verloren. Dit alles door mensen uit het verleden, jezelf snijden, pijn doen.. kapot maken.. Die dingen, blijven mij elke keer weer hard raken. Jongen, jij hebt te veel geleden. Maar toch, geef je leven…

Alleen geleden In verdronken maanden Immense leegte Zonder baken Een terminus post quem voor mijn geest Die niet begreep Waarom de sluier van stilte Mij moest omhullen Geen fluistering Die mij doet hunkeren Naar de terugkeer Van weleer Verdwalen voor weken In mijn verleden Waar ik zal rusten En smachten naar jouw verloren ziel…