Netgedichten

netgedicht (nr. 20.893):

Daan zonder vrees

Ik zie de wanhoop
Zie de woede
Alles binnen opgekropt
Onder je blonde krullen
Achter je eeuwige lach

Vroeger lag ik bij jou
In je armen, broer
Als ik huilde troostte jij me
Omdat ik nooit iets zeggen kon
En jij al het verdriet
Wel aankon

Nu ben jij eens aan de beurt
Ik ben het meisje zonder stem
En voor mijn voeten ligt
De jongen die nooit huilt
Of huilde, tot vandaag

Zie ook: http://www.freewebs.com/arlette-dichteres

Schrijver: Arlette, 4 juni 2008

arlette_krijgsman

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: verdriet

broer

3.0 met 7 stemmen

509

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Francis Borst
Datum:: 14 september 2008
Email:: fransborsthotmail.com; Prachtig geschreven.

Naam:: Sanne L
Datum:: 10 juni 2008
Email:: sannesanne175hotmail.com; Welkom met een heel mooi gedicht.

Naam:: Anja
Datum:: 10 juni 2008
Email:: anne_defrieshotmail.com; Een erg mooi gedicht, het doet me denken aan mijn jeugd: mijn broer zorgde voor mij toen mijn vader was overleden en mijn moeder ziek was. Toen mijn moeder overleed, werd het hem allemaal te veel. Inmiddels zijn we 6 jaar verder en gaat het al veel beter, maar mijn complimenten!

Geef je reactie op deze inzending: