Hartenkreten

hartenkreet (nr. 24.234):

vannacht...

Vannacht ben ik een beetje gestorven
je woorden raakten me tot diep in mijn hart
ik die dacht dat ik je kon vertrouwen
ik die dacht dat je me graag zag…
Jouw woorden klonken als scherpe messen
messen geslepen om te kwetsen
langzaam sneden ze alle banden stuk
langzaam ontnamen ze mijn geluk…
Zelfs tranen vinden mijn ogen niet meer
ze blijven verweesd achter in mijn keel
hebben de kracht niet om te wenen
en mijn hart bloedt langzaam leeg…

Schrijver: Indy, 14 juni 2008