Alle inzendingen over vakantie

IN DE LEEGTE VERDWENEN Hoe leeg kan leegte zijn Voor de mens die zoekend Zijn weg naar het noorden vindt Omringd door weemoedige bossen - En zacht zingende meren - Over gebarsten asfalt dat Door stof bedekt de enige Weg naar het reisdoel in De verte lijkt - met om Het uur teken van leven Van een mens die ons tegemoet komt Stof…

spetterwatergolven spelen links en rechts komen en verdwijnen bootjes deinen honden dansen viervoetig op de kade een bal rolt en rolt onder een bomentriade de wind speelt gretig streelt het fluwelen groen duizendschonenparadijsje in een zomerzoen * een dagboeknotitie…

In het kleinste Hoekje van het Rechter achterraam Had jij je lang Geleden al een Huisje gebouwd Van louter lege Draadjes, gesponnen Van 't fijnste satijn Waarin jij heerlijk Zomers zonnig Tevreden kon zijn - Terwijl wij Grote mensen een Reis van talloze Mijlen maakten over Passen en door Tunnels heen En velen met…

Dit gastengebouw staat fier, maar bescheiden aan Drachtens levendige, boomrijke rand. Zijn eetzaal heeft met elke stemming band. Gesprekken mogen samengaan of strijden, hier zal men steeds fijne spijs bereiden voor vreugde, door sprookjesluister omrand, én geldvragen van nuchter koel verstand. Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen…

wanneer ik zou zeggen dat wij hem moeiteloos hebben bedwongen dan zou ik liegen het heeft wat gekost bloed: zie de schrammen op mijn schenen zweet: je had mijn shirt moeten voelen toen ik eindelijk boven stond en tranen: al dan niet van geluk of weemoed doch voldoening gaf het en daar kracht uit putten kan mooi meegenomen zijn…

Voortkabbl'end het gesprek Afdwalend mijn gedachten Aan de einder al verdwenen M'n Ik - vakantie vierend - Weg.nl…

Gedachten uitwaaierend Tot achter mijn horizon Steil omhoog de weg In het mogelijke niets Tot mijzelf gekomen Sloten smerend Mijmer ik En dicht Grenzen zoekend in Louter grenzenloosheid Casa Ivana, It., 19 augustus 2012…

Op water blauw Als azuur varen Sloepen heen en weer - Als klompen met Of zonder zeil Zoeken zij hun heil Op 't allermooiste meer En ogen verblind door Zoveel schoonheid In een uitdrukkingsloos Gezicht lijken dood en Voor zoveel moois gezwicht Italië, Ledromeer, zomer 2012…

Bulderend witgekopte golven overspoelen het strand kinderen van de vloed ZEE…

dagje op het strand voeten in het zand vlieger in de lucht de wind slaakt een stille zucht blauwe hemel witte strandhutjes kinderen lopen over de duinen terwijl verderop mensen over de dijk struinen zuivere zeelucht nog even uitwaaien vakantiegevoel ik wil jou vasthouden tot volgend jaar…

op zoek naar sterren ergens in de nacht schitterend tegen een zwarte hemel verscheen jij in volle pracht ik sloot mijn ogen nam alles in me op ademde diep in en uit opende mijn ogen razendsnel viel jij en ik deed een wens ademde diep in en toen weer uit terwijl de koele zeewind me streelde door mijn haren…

Hoi Piet en Ria Nationale hitte ! Maar is het nou warmer dan in de Dordogne ? Ik lees de Telegraaf er even op na En ja het is vreselijk ! Gaan er zeker nog extra bejaarden dood en dodelijke algen in het water ! En die luchtvochtigheid, zat ik maar in de Sahara ! Of op een terrasje in de Dordogne en ja Piet en Ria, het moet gezegd…

De bloemenvelden voor het duin bloeien als een fleurige bloementuin de kleurenpracht is zo machtig mooi een bruid in lentetooi De klim naar het duin is licht dan een prachtig vergezicht het witte strand met golvenrand de bloemen aan de overkant Een oog dat mij wil tonen in een geweldig land te wonen een briesje door mijn haren ik wil…

mijn voeten baden in de zee het water voelt als een helende balsem op mijn ziel schelpen zoeken, terwijl gedachten kalmeren zorgen drijven ver weg, wilde golven nemen ze mee terwijl witte meeuwen zweven door een staalblauwe hemel zonder zorgen…

Z…

vind je het die foto als een draaikolk onder de evenaar richting de andere kant daar zijn wij ooit geweest een riviermonding die uitvloeit in de zee de zee eindeloos zoals dit hart jong maar oud tegelijkertijd alles gaat voorbij hout tafel genoten besloten de duivel speelt en ik blijf nog even…

(Guernsey, 1990/1999) Dit eiland is een parel gesitueerd in Het Kanaal Een droom voor de liefhebber van typisch Brits Het Cliffpath en Fermain Bay Lihou Island voor de noord-west kust van Guernsey; via een oude dam bij eb, prima te bereiken Authentieke huizen met prachtige Engelse namen én rijd links, mits... Castle Cornet en Maison…

Voor mij een strand een eindeloze vlakte aan de waterkant, kabbelende golven bespoelen het witte zand. Waarom, dierbaar strand, zo immens ver weg van mijn vaderland en de moeder die ik mis, voel ik me zo aan jou verwant?…

Nederland verkeert in recessie. In de Drentse taal zou “reces” de versterkende trap kunnen zijn van “recessie”. ------------------------------------------ Recessie, las ik vaak in Drentse kranten, Maar nu lees ik nog enkel van reces. Dat voelt toch als het zwaard van Damocles: Nog meer gevaar voor al mijn pegulanten. Gebéúrt hier iets…

1. uzenartui de slagersvrouw koopt kruid op een plein zonder straat waar de chinees tuzemak verkoopt maar geen chinees praat kinderkopjes onder kleuren van huizen en een gele kerk een ijsje moest eventjes gebeuren schaapjeswolken aan het zwerk ...…

omdat jij onderweg niets tegen gewerkt krijgt in taal krijgshaftig is moed en de roem komt nooit aan is de zee in je oren leugens en zalf praat de nacht wakker als de muziek eindigt gaan wij verder weg in zuid mijn heren dames de hel of hemel roept leef…

Het zomert nog niet echt De zon is dapper en vecht met witte schuimwolken en regen en af en toe wint ze wel en straalt ze warmend fel en dat is het ogenblik dan vindt de dromer weer zijn zomer en danst op het moment…

het Tsjechisch in hun land versta ik niet de krant kan ik niet lezen de welsprekende ogen van mensen die ik zie voel ik met mijn hart behoefte aan ontmoeting in hun gebroken Engels zij lachen om mijn: "Dobre Den"…

mijn hoofd is vol van alles wat ik zag vooral de mirabellen zie ik in bomen langs de weg dorpjes in aardetinten tussen lieflijke heuvels pas als ik stop bij een kerk zie ik verval, het moeizaam leven verborgen geschiedenis wordt veelal verzwegen een toon van mineur zweeft over de Moldau bij een verlaten klooster .…

(Panoramisch uitzicht) Strand en oceaan, letterlijk binnen handbereik Ruim opgezette, mooie kamers met ondergaande zon Ontbijtbuffet met vers fruit Een restaurant met traditionele Portugese-, Vegetarische- en Visgerechten Na activiteiten een ontspannende massage met een potje 'whatever' na... Portugal, voorjaar 2012…

In het binnenhofke van de Hospedería del Real Monasterio zingt een bloemke lof, in fluwelig edelpaars, exotisch tropisch dat het hart verwarmt; gotiek versiert de torens. Ik zit op een bankske. De koekoek roept. Statig leidt de trap, de treden zakken naar beneden. Vaandels strak, in plechtig rood flankeren, alsof men Isabella terug verwacht…

het passen en meten van kleren en voedsel vereist veel denkwerk die extra warme trui drie ontbijtkoeken een windvaste paraplu reizen gaat altijd anders de helft is niet nodig laat die maar thuis begin daarom nooit een week van te voren neem wel je paspoort mee…

Vrije dagen in Spanje slijten moeder Anchie loopt overal kijkend met haar beide dochters door het drukke dorp aan de kust de zusjes Renate en Petra doorvorsen de winkel vol kleurige stoffen en lokkende beeldjes hun handen willen keurend voelen maar dwingen zich tot rust bij stromende gedachten als schuimende bergbeken die elkaar woest…

een kreet naar verlossing gevangen in mijn dagelijkse routine ik moet eruit ik moet ontsnappen ik heb de zon zee strand en een lach nodig de perfecte oplossing de auto volgooien met benzine en er volledig tussenuit een vlucht om lucht te kunnen happen zo erg is het geworden, alles overbodig alles uit de weg alles stop zetten en gewoon…

op deze druildag pak ik een stel reisboeken dan zit ik zomaar in de zon foto's van voorbije zomers regendagen tellen niet als wij weer een ijsje likken ik ruik natuurlijk bloemen zie hun bonte kleuren het groene blad, hoor vogelzang…