Alle inzendingen over humor

Tijd voor een goed verantwoord dus goed doordacht gedicht dat volgens kenners pijnlijk en tegelijkertijd verheffend is Over het strompelen in de tijd de kou in al mijn botten streeds strammer gaat mijn pas en donker is de weg Nee, 't moet nog pijnlijker: de "rugzak" wordt nu ook te zwaar en trager wordt het lopen aan het eind mijzelf…

Jij de boter ik het koek'je Samen het...Boterkoekje Jij de peper ik het munt'je Samen het ...Pepermuntje Jij de sneeuw ik het vlok'je Samen het... Sneeuwvlokje Jij de boom ik de schors Samen het Boomschorsje Jij de dons ik het deken Samen het...Donsdekentje Jij de noot ik het dop'je Samen het Notendopje…

zij kneed mee haar ellebogen op uwen rug, drukt trapezius uiteen en maakt u schouders weer gelijk nen verse biefstuk van ver ziet ge ze komen op dinsdagmiddag mee haar zetel een kijkgat waar uwen kop in past, dan lacht ze parmantelijk en vraagt wat ge het liefst wilt op welke plek ze mag masseren het zweet staat in mijn handen die vingers…

Een mooi intiem gedicht komt uit de inktviszwam die met zijn discus uit het duivelsei - een huidig balletje - losbreekt Waarbij als jij de lens richt in wat er uit steekt dieprood van binnen als je goed blikt in het doosje zie je vlezig en vochtig picturaal golven gelijk vulva clitoraal ongewild niet getrouwd bloos je los gemaakt in…

ze liggen in melk en puur neven mekaar, achter glas op een dun papierke tussen eikels en kastanjes het volk kijkt en peinst, wijst mee open mond naar het zoet, trekt een grimas en stiefelt stillekes binnen dag meneer, dag madam wilt ge eens proeven misschien ’t is gezegd, ze zijn smakelijk gevuld mee witte crème op een koekske, hapt…

Ik wilde 1 lijn trekken, men liet mij verrekken, zolang zelfs dat ik 123 niet wist dat ik de derde had gemist.....…

Toen ik de man met de verrekijker zag keek ik van verre in de kijker, voor de kijker dichtbij. Zag ik hem knipogen of kneep hij een oog dicht voor de kijker. Hij was te ver weg voor mij. Ik liep hem tegemoet, hij moet mij scherper hebben gezien, toen hij me overeind hielp zag ik hem van dichtbij, de verrekijker leek een oogje dicht te…

Zijn stoel Die ik optil Is zo zwaar Alsof ie er zelf nog Op zit. Zouden het de Financiële zorgen zijn Die hij erop achterliet? Of heb ik het mis En is het dat niet?…

onmacht en frustratie cirkelen als gieren boven de betegelde woestijn boven die eenzame persoon het broze geluk van de vroege ochtend het gevoel dat het nog wat gaat worden vandaag dat alles in een stap weggevaagd nu de gieren zich storten op de nietsvermoedende het gevoel overvalt hem van woede van helaasheid van natte verse sokken…

Een vette worst zonder zuurkool zonder ketchup zonder mosterd zelfs zonder broodje Happen maar hij bijt vast niet terug Servetje bij?…

wat de observator onderscheidt is surplus aan opmerkzaamheid kraakt het bed onder zijn vrouw die zich klaar maakt in een vouw met van buiten soortgelijk geluid hij zal het meteen determineren bijvoorbeeld als schielijk verteren door muizen van een rol beschuit…

de vorst zit aan de grond, na rijp beraad is besloten dat de wintervakantie naar Lech voorlopig in de ijskast gaat…

de vorst zit aan de grond, na rijp beraad is bestloten dat de wintervakantie naar Lech voorlopig in de ijskast gaat…

De hele week heb ik al keelpijn de huisarts zei, dat is geen lol, neem af en toe maar een paracetamol, dan zal het met een paar dagen wel over zijn. Nu bleek onze kat ook ziek te zijn, hij wilde niets eten en van naar buiten gaan niets weten, dat is voor zo’n beest niet fijn. We zijn met hem naar de dierenarts geweest, die zei, hij krijgt…

ontelbare kabouters sprongen massaal uit de beeldbuis waarin Albert Verlinde en consorten werden bedolven onder een berg zwammetjes er viel niet meer te zappen…

Afwisselend wil ik voor en door jou sterven je uit mijn hart verbannen en je namen er in kerven Maar als ik lig te peinzen over strop, gif, trein of toren laat naast instinct en goed fatsoen mijn liefde van zich horen Want als ik bungel, braak of spat kan ik mij niet vergeven De wrede ironie: ik wil ook voor en door jou leven…

In grootheid hoog gestegen kijkt hij op ons neer Het is een hele klim Vierhonderd vijfenzestig treden We kunnen niet meer, maar het uitzicht is een zegen: van Amersfoort tot Lopik Kijken naar omlaag Voel het draaien in je maag Wat zie ik tot mijn schrik? Vlug naar beneden, kom Vierhonderd vijfenzestig treden Het is niet zo slim, zelfs…

oh, poldermeisje wat ben je mooi met je glanzende huid ogen omfloerst door volle wimpers zo verleidelijk krullend je zachte lippen die smachtend wachten op een flinke pik hooi…

Paarse vogels Zweven boven het rode gras Dat zich verzet tegen de wind Maar desondanks diep Buigen moet voor De hemelse aanwezigheid Dronken schapen Achtervolgen koeien die Niet meer schrikken als een Soortgenoot plotseling ‘boe’ roept maar kirren als Baby’s die net zijn gaan slapen De droom van Een onthoofde kip die op het punt…

in een oogopslag van slag de dag dat ik jou zag uit het goede hout gesneden je contouren, hoe je oogde ik smolt als warme was ik was verknocht, verkocht voelde je roomwitte huid en heb je meteen genomen zo zacht deinend onder mij ontvouwden zich mijn dromen maar onze relatie begon te kraken jij kon de last niet langer dragen sprong soms…

Lig lekker te slapen word ik ruig gewekt staat daar één of andere kakker begint te praten ongelofelijk wakker -‘Ik ben psychiater, u bent gek normaal kom ik later, maar u bent een spoedgeval’ ‘He, hete aardappel, ben ik gek?’ -‘Behoorlijk, anders was ik niet gewekt.’…

geef me de vijf probeerde hij joviaal zij bekeek hem vuil en dacht gemeen die heeft ze niet alle tien…

als een gebed een smeekbede aan god verdomme heer ik zondig in gedachten en verbaal Ik dwaal wel meer dé-jà vu maar nu ostentatief met opzet haal alsjeblief de geloofspredikers van het internet…

Bang was ik nog nooit niet voor een God of goddelozen niet voor duivels of de dood of voor het engelengezang Nee - pas bang werd ik die dag toen jij daar thuiskwam met tien dozen en mij zei dat het nu tijd werd voor een bloemetjesbehang…

Wat gelaten stond je voor me en ik snikte met een brok want ik kreeg nu in de gaten dat ik jou hier moest verlaten toen mijn laatste trein daar wachtte op de wijzers van de klok en het fluitsignaal viel samen met de eerste wintervlok Van het raam zag ik je zwaaien en de trein schoof met een schok over veel te natte sporen langs dat wat…

Zij is een wonder Puntgaaf is ze en toch valt Elke man op haar…

Het was even verderop dat ik het zag in tranenvloed evenals die droeve mensen die het ook zagen gebeuren Ook al renden die dan snel gedreven door hun heldenmoed weer naar binnen om te bidden achter onbevreesde deuren Maar hoe kon het nu zo zijn dat men bij zoiets - zonder hoed van het licht bad als men wist dat hier een hart diep moest…

Als ik eindelijk na drie kwartier mijn hoofd heb leeggemaakt met een stoffer en een blik die in oneindig zal vervagen Dan hoor ik trippeltrappend toch het muisje dat daar waakt en likkebaardend rondkijkt of er echt niets valt te knagen…

twee paar handen aan mijn mond lig ik daar en onderga de koeien tegen het plafond kijken me aan en lijken te lachen daar lig je dan met de zenuwen bloot rustig ademen maar je gaat er niet van dood gelukkig hoor ik slechts een boor geen boegeroep in koeienkoor…

Wiebel Wabbel Kriebel Krabbel Alle heksen vliegen zuid Stommel Stammel Bommel Bammel Alle wensen komen uit Radel Rodel Wadel Wodel Bezemstelen rond de maan Bekel Boekel Wekel Woekel Geluk in liefde en in baan Gummel Gimmel Kummel Kimmel Toveren kunnen we allemaal Schadel Schudel Madel Mudel Wie dit verstaat, spreekt heksentaal…