Alle inzendingen over overig

na thuiskomst volgt het welkom heten namen vergeten, bakenen van muren volgt het ontgronden van bodem ontjeuken van huid, ontleven van heden op het achtererf ontmoeten wij onszelf de man met de hamer, blessureleed de tuin ruikt naar naaldhout met peren naar reeds beklonken aarde, houtskool in de keuken rijst het bakmeel, ontleden…

in de verdediging maar dan met een leger van glas o zó breekbaar en toch ook weerbaar als scherven kunnen zijn met deze fragiele woorden wil ik eigenlijk zeggen dat ik niets te zeggen heb wel veel te verliezen…

Als de wind zo zul je leven tussen komen en gaan nemen en geven de zon en de maan als de bomen zo zul je bloeien van lente tot herfst van begin tot eind als de schoonheid verdwijnt als de zon zo zul je branden van oost tot west van warm naar koud zo word je oud als de sneeuw zo zul je sterven tussen koud en warm rijk en arm tussen…

Vanuit het zwart kwam donkerblauw gevolgd door groen langzaam werden ze lichter de kleuren die ik zag door gesloten ogen bij het openen scheen de zon…

Ik sta op een splitsing, weet niet waarheen, naar rechts naar links of gewoon rechtdoor, ik sta op een splitsing en het is net of ik hoor; het geeft niet waarheen je loopt, kom maar naar mij, dwars door het veld, dat is het enige wat telt. De weg rechtdoor is alleen recht, links of rechts zijn ook niet slecht, maar durf hobbels…

in slapeloosheid van lange nachten kom ik dikwijls op poëtische gedachten bedenk ik zinnen van statuur want in de nacht zijn die niet duur een soort nachtstroom maar dan anders en soms krijg ik dan een schok van de goedbedoelde woorden of de cijfers van de klok…

Mensen kunnen makkelijk praten, maar ik weet wat 't is. Als je gevoel je in de steek heeft gelaten! Ik heb keuzes gemaakt die niet goed zijn. Doe daardoor mijn mensen pijn! Moet mezelf weer terug vinden, naar hoe het was. En nu ik nuchter ben, besef ik dit pas! Ik doe dit voor de mensen die er altijd voor mij zijn. Ik word van binnen een…

ik heb een zonnebloem onthoofd gekromd in een doorzichtig uur de wonde met mijn vinger verdoofd geluidloos het leven weggeschuurd gekromd in een doorzichtig uur heb ik jou en mezelf gevonden geluidloos het leven weggeschuurd nog dieper met de dood verbonden heb ik jou en mezelf gevonden 't is de lege plek die mij zo raakt nog dieper met…

ze draalde op het kruispunt in haar hand de vogelkooi voor de vergeten vogel het was bijna ochtend in de donkere vijver dreef een rozenknop ze dwaalde af met open ogen verdween ze acher de pieken van het gebergte…

Neen, de stem klinkt in mijn oren als een donder preek in de kerk vastbesloten en ferm geen speld tussen te krijgen het lijkt of het als water langs me glijdt deze woorden maar ik luister naar de stem die alles weet altijd alles weet, beter dan wie ook en dan nog een beetje beter… haat, bederft je ziel dondert de stem maakt je kapot, laat…

de suggestie dat de paraplu ons zal beschermen tegen onheil dient als larie te worden terug verwezen naar het rijk der fabelen hooguit zal het wat soelaas bieden aan hen die onverwachts worden geconfronteerd met uit lucht vallende regendruppels maar voor de rest heeft het helaas voor hen die er meer van hadden verwacht weinig eerwaarde…

IJsberend vraagt de koe aan het kalf: ‘Weet jij hoeveel dat is, een half?’ Waarop het jong heel alert reageert: ‘Dat is de wortel van wat jij me nu leert.’ De watertrappelende ooievaar vraagt zich nu af, terwijl hij om kwesties als deze nooit eerder iets gaf: ‘Is dat nu een gesprek waarvan ik iets leer? Want volgens mij is het niet meer dan…

met de dolk in de rug liet ik me kantelen over de leuning van de brug het koele water weigerde de schroeiende pijn te stillen en het besef van je verraad te smoren in oeverloze vergetelheid gelaten liet ik me zinken: verdrinken is een zachte dood op het dieptepunt en tegen beter weten in ben ik beginnen zwemmen, maar…

de schouwer in de wind ment licht zijn klei en kim…

Ik heb mijn boom verzaagd tot planken O wat hield ik van haar oude hout en haar jaarlijks groene takken, mijn eigen meters regenwoud Ik heb haar omgehakt na zoveel jaren, met haar stam zwaar in de grond; de reden kan ik niet verklaren, de spaanders vlogen in het rond Ik weet alleen nog dat ik plots de bijl vond in mijn handen en het scherp…

Behoedzaam baan ik mij een weg door de wildernis waar ieder moment een slang kan toeslaan. Zoals een hyena dit kan doen bij een hert. De felle zon doet zeer aan mijn ogen en brandt op mijn huid. Onbehagelijk vervolg ik mijn weg, weet heg noch steg. Niet ver van mij vandaan brult een leeuw heel luid en trillen mijn ledematen. Aasgieren…

Natuurlijke getallen Gehele getallen Rationele getallen. Complexe getallen P – adische getallen Surreële getallen Transfiniete getallen. Irrationele getallen Algebraïsche getallen Transcendente getallen Imaginaire getallen. Een getal is een aanduiding Van een hoeveelheid.…

Lees de krant Zet het pannetje op het vuur Loop in de regen Stamp in een plas Want de peper is zo duur…

Als woorden stromend door aderen vloeien als inkt wat meer kan je doen dan stralen in het donker M'n zonnekind als een wiel in het universum je draait mee alles in beweging met van alles en nog wat van binnen naar buiten zien proeven ruiken voelen…

Als je als laatste lacht is er niemand die met je meelachen kan…

Wie twijfelt aan de diagnose dat hij ongeneeslijk ziek is is niet verplicht dood te gaan.…

ik verbrand uw leugens verzacht mijn pijn krankzinnig? laat me eens graven diep in mijn geest mijn gedachten zijn niet oppervlakkig ze worden blootgesteld aan kwaadwilligen. dus jaag ik die weg mijn ziel sluit ik af als u probeert me te breken u die leugen van waarheid niet kan onderscheiden denk dan nog eens na u bent niet kundig…

Stilte in de bergen, ijle lucht. De zee is woest en zilte ogen vol vergane glorie voeden de kilte. Verdwenen alle hartstocht, de jaren gebonden aan onverbiddelijkheid, terwijl menigeen daar onder lijdt. De wolken grijs, grijzer en de mens wijs, maar in wezen toch niets wijzer. Terwijl een regenboog altijd blijft bestaan zullen kennis en…

Tussen de glimmende wagens in de drukke showroom stelde de klusjesman onverstoorbaar secuur zijn ladder op en klom soepel naar het helle neonlicht omhoog. Hij kreeg geen aandacht tot hij van de ladder stapte en zich in het helle neonlicht verhing. Toen had hij alle aandacht die hij wou. Jaloers stond ik te…

De oktoberoogst was rijk: het kleurpalet van smakelijke russula's toverde herfstkleuren in de paddenstoelenkorf. Plukvers gefruit in hete olie met sjalotjes, een teentje knoflook en dobbelsteentjes rokerig spek: delicate geurtoetsen van hazelnoot walmend rond de hete pan, tot het sissend blussen…

omdat ik als een oude bouwval staan blijf uit gewoonte zeg ik ja als een toevallig liefje midden in de nacht geflatteerd mijn hardheid voelt en vraagt of ik nog lust heb maar eigenlijk bedoel ik lust om vredig en bevredigd in te slapen en niet meer te ontwaken want kan het mij wat schelen als zij morgen wakker wordt in de armen…

Je ziet je blinde vlek niet in de spiegel. Zie je?…

Gevormd door de striemende wind de getijden zijn vervlogen Zacht adem ik over zee jouw naam golvend en zo bewogen…

puinkegels van ontgoocheling etsen lijnen in de wanhoop van het desolate braakland tussen de oevers van de horizon merktekens op de weg van nergens naar nergens in elk brandpunt doen bundels divergente banen een poging parallel te blijven en zelfs te snijden maar elk kruispunt vormt een nieuwe puinhoop alleen het nulpunt op oneindig…

met de macht der gewoonte rijg ik mijn tranen tot een parelsnoer en denk aan de mythische varkenshouder die parels aan zijn varkens voederde en stank voor dank oogstte…