Alle inzendingen over ex-liefde

Paayen je laten paayen je letterlijk en figuurlijk laten onder zeiken!…

'k Bad en vertrouwde, maar het was een farce, beslist een klucht Gevloerd en afgevoerd zette een coma mij buitenspel 'k Ben helaas niet meer die ik was uit mijn hoofd gekropen, vloog 'k en liep ik samen met jou langs een ravissant ravijn De klok evengoed tikte door kortte slechts noch lengde tijd Wij hebben ervaren hoe jaren kunnen vervluchten…

zal de tijd onhoorbaar oorverdovend toeslaan of moet ik haar koesteren en zachtjes in mijn armen wiegen en bezwerend zingen van opzij haar laten kabbelen op de stroom van al mijn verdwenen angsten het papier mijn oude vriend noemen om niet te vergeten wie ik verloren heb…

Belazerd en bedonderd Dan weer jij Dan weer ik Bemind en ook gehaat Nooit een saai slecht ogenblik Gevochten en gevreeën Met tussendoor Een enkele keer Een beetje luwte Wat bezinning Een staakt het vuren Min of meer Passie en hartstocht Hand in hand Met ijzig koud En vreselijk kil Haat en liefde Langs een dun lijntje Zelfdestructief…

De nacht bloedt dood in zijn allerzieligste vorm als je me niet langer bemint doodt de maan borstverheffend de vegetatie op het zielenvlees als je me niet langer liefhebt verteren baardige wolken het leven en geloof tot diepe stugge velden Toon me in jouw ogen spiegelbeeld en evenbeeld het wonder van de lichterlaaie de dageraad…

Wist je niet dat ik het echt meende voor de eerste keer in mijn leven? waarom waarom pakte je dan constant mijn lichaam en verwaarloosde je mijn geest? ik voelde me toch zo gebruikt ik mocht niet praten alleen handelen naar jouw verlangen…

Het leven is sinds kort alleen maar desillusie; het toegedacht gevoel gehoopt gedeeld maar niets ervan blijkt waar. Herrineringen lopen langs en gaan naar rechts of links van waar of niet maar komen allen uit bij graag gewild maar nooit geweest.…

Ik neem een slok van m'n bier. Alcohol verdampt 't piercen van mijn hart. Zodat 't makkelijker wordt. Het schrijven van de halve waarheid op papier. Ik neem nog een slok van m'n bier. Zweef weg op een wolk van geluk. Verankerd aan een ketting van angst. Wachtend tot de storm gaat liggen hier. Ik kan niet zeggen dat ik je mis.…

Jij hebt gelijk dat jij mij niet hebt meegenomen ik val uiteen in dikke vlokken sneeuw daarbij een droevig lied van een kozak over vlaktes nachtmerries bereden Ik ben geen jonge, vlotte Parijzenaar met zijn brille en rappe woorden hij laat zich voorttrekken in de tijd onstuimig voortduwen door de noordenwind Toch heeft deze nacht jou opnieuw…

Heb je ooit bereikt Wat je toen wilde En gekregen? Ik gaf je alles Keer op keer Het was niet goed Viel telkens tegen Ik schoot tekort Jij wilde meer Je ging weg Op zoek naar beter Op jacht naar alles Jouw geluk Je kwam langs Als een tornado Zo kort en heftig Fel en vurig En na afloop Weer verdwenen Vernietigend Alles stuk Heb…

Vanmorgen ben ik ontwaakt met pijn. Pijn aan de oorschelp, als een hoedrand dubbel geplooid onder mijn warrige slaaphoofd. Pijn aan de linkerarm die de hele nacht gekneld zat op de scherpe bedrand. Pijn aan de enkel, opgespannen weggedraaid in een kluwen van lakens. Pijn aan de onderrug, door het hoofdkussen opgebold onder mijn bekken…

Met zeven nagelen lag Ik geklonken Op dit zwart rad van marteling, mijn Leven, - Want zeven Hárten zijn mij ópgeblonken, In pracht van Jeugd en Vreugde's innigst beven. In zeven dromen was ik zwaar verdronken, Dromen van deemoed en van liefde-geven, Die alle zeven weer in 't Niet-zijn zonken: Daarom gegroet, mystiek getal van Zeven…

Wil ik je in mijn hart ontmoeten bij het afscheid op de zevende brug dan zullen we dansen tot de ochtenddauw met alle aardse ellende achter de rug of zomaar op een wolk naar zee neem je stilte in mijn zwijgen mee nu we niet meer durven te dromen beleef ik deze wereld met jouw laatste nee nooit meer die vlinders in zalen zo naakt nu…

Je had me alles voorgezegd toekomstdromen in een aangereikte adem vervoegd trouw en openheid voorgekauwd in doctorale precisie. In elke vleselijke navertelling onversneden liefde toegefluisterd met in elke adem, elke zucht aandrang naar blijvende verbintenis. Waarom zou ik ooit vermoed hebben dat je de draaiing van de schaduwkant zou nuttigen…

Een vallend blad op een gelaat dat ik eens liefhad Zachtjes glijden vingers door verleden heen tranen ach ik ween Stil, het is goed je hebt geboet bent nu bevrijd Lachend dansend blad op een gelaat dat eens werd gehaat ------------------------------- uit: 'Woordkunstwoord', 2010.…

Ze zeggen dat het gebeurt als je het niet verwacht, Dat het er plots is, totaal onverwacht. Dat het dat is waarop je wacht, Dat het dat is wat alles verzacht. Even lijkt het erop dat het klopt, Dat het je vastpakt en niet meer lost. Maar dan is er de harde realiteit, Krijg je te horen dat het ze spijt. Dan is er geen geloof meer in dat…

Ogen Je mag me voorlogen O, ja het is liegen Maar dan verraad je me niet, je verliet…

Geen troost, geen zoete woorden Geen gehuichel aan m’n graf Ik ben u vóór, ik beken Mijn leven was u tot straf Vervloek me als ik verstijf Vervloek me als m’n mond niet meer sluit en mijn ziel zal in rottend vel de tranenrivier afdrijven naar de kolken van de hel…

Een stoel heb ik voor je klaargezet Aan het glas zodat je naar buiten kunt blikken Een park een rij bomen een veld, geel van zon Tegen de ruit zou je kunnen tikken om mijn blik te kunnen vangen Ik ken je verlangen naar aandacht naar de blikken die ik -doorgaans- naar je opsla.…

zelfverzekerd redelijk eigenwijs fonkelende kijkertjes verraden haar ondeugendheid maar wie kan het wat schelen zij… laat je genieten lichamelijk en spiritueel je wordt er niet ouder door integendeel, je voelt dat je leeft zij… bezorgt je positieve gevoelens nooit eerder gekend fantastisch te mogen voelen dat ze om…

Ooit zal je het mij vragen Hoe diep het zat bij mij en meer Ik zal je zeggen hoezeer het pijn deed Mijn hart bleef bloeden, keer op keer Een breuk die ik nooit meer kon lijmen Spijt om wat is misgegaan Het viel toen al niet te rijmen Met lege handen daar te staan Het was niet mijn keuze om te stoppen Niet mijn doel om weg te gaan Soms kan…

weet je het nog? vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht…

Arabische vrouwen Ik wil met jullie trouwen Oneindig van jullie houden Maar ik kan alleen maar rouwen Niet met jullie bouwen Geen baby naar binnen stouwen Want om jullie te kunnen trouwen Moet ik van nog iemand houden Niet meer op mijn eigen inzichten vertrouwen Me van alcohol onthouden Mijn voorhuid grondig verbouwen Oh prachtige…

Een vrouw gemaakt uit een rib van een man Een vrouw ontroostbaar en rukt een rib uit haar lichaam Nu is de eeuwige vlam uit van die man waar die vrouw zoveel van houdt…

Vliederend fladderend boselfje, Dat is wie jij bent, Zorg en liefde voor je tuintje, Maar ook een sterk temperament. Soms gingen we naar bossen om samen te verdwalen. Wild kamperen, inparkeren en dan maar lekker slapen. Sorry als ik in die tijd niet goed voor je kon zorgen, dat ik als mens jou elfheid wouwaarborgen. Want ondanks alle…

opeens zag ik je staan aan het podium op een hei je zong mee, je liet je gaan, en je riep: kom er ook maar bij... we zaten nu samen op de grond luisterend naar hippe muziek de zon zakte stil weg in de avond en maakte plaats voor romantiek we zongen over gouden stranden en maakten vrienden bij de vleet we rookten, lachten en…

Droomde een zonnig leven: langs de kustlijn, blauwe huizen, heldere lucht golvende duinen, geurende bossen zag het schuimen van de golven zand dat waaide, spelende kinderen vliegers op drift, zwevende meeuwen schreeuwende vogels, springende vissen droomde over de duinen, de zon en boten vol adem in leven, verlangde vakantie nooit meer voorbij…

Ik beloof je de hemel op aarde, en meer als je blijft vannacht nog een laatste keer.…

De wolken weenden, mijn ogen ook naargeestig huilde eveneens de wind Ik volgde mijn verleden hersenspook en scheen voor ‘t hedendaagse blind Het duister lachte, het lachte mij uit, wie je zoekt komt immers niet terug Van het verleden scheen zij de bruid nu stond zij voor mij open, die brug De wolken huilden tranen en tuiten; in feite weenden…

Jij kwam als donderslag bij heldere hemel. Lichtte mijn leven op tot de vlam was gesmoord. Even snel als gekomen liet je alles vallen. Bevond mij in het oog van de orkaan, Stilte voor de stormen, tussen losgebarsten hel Raasde over mij heen, Met nietsontziende kracht. Brak mijn muren af tot niks meer restte. Gebroken en alleen liet…