1695 resultaten.
Tot ik je weer ontmoeten mag.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
248 De eerste ontmoeting lag als
een borreling als rusteloos zaad
in een vruchtbare akker te rijpen
met de onbewezen wetenschap
in de beslotenheid van het
onvoorwaardelijke dat we in
ongemeten tijd in het eerste
aanzicht beter zouden begrijpen
dat het kiemt uit de overlevering
van leed uit alle onmogelijkheden,
die uit zuivere aarde hun…
ANTWOORDE AAN EEN VRIEND
poëzie
2.7 met 15 stemmen
4.221 Nooit en streelde er mijne wangen
traan zo dierbaar en zo lief
als die ik heb opgevangen
in de plooien van uw brief,
zoenend hem zo menigwerven
eer dat ik nog tenden was,
vrezende eerder hem te derven
hoe ik snel- en snelder las.
Ja, een kind dat blijve uw herte,
schoon al ‘t ander manlijk zij,
ende, vriend in vreugd en smerte,
heb ik u,…
Vriendschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
852 In vriendschap
is aandacht en liefde
nodig.
Luisteren
naar elkaar is van
wezenlijk belang voor
een
ware vriendschap.
Vriendschap is in
eerlijkheid elkaar
alles kunnen vertellen.
Als je echt een goede
vriendschap hebt
ben je er
onvoorwaardelijk
voor elkaar en
kun je altijd met elkaar
blijven communiceren.
Je thuis voelen…
Samen sterker
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
421 Ik hoopte jaren
Sloot haar in mijn hart
Om daar te bewaren
Ze klopt iedere seconde
werd het ritme van mijn hart
Waar ze slaat in de ronte
Ging zweven
Het beeld van de wolken
Zal ik nooit meer vergeten
Ze ging maar viel terug
Naar de grond omdat ze
Niet los laten kon
Aan verhalen
Die ze wil vertellen
Ik hoor het haar zeggen…
Ware vriendschap
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
413 Altijd dacht ik dat het
ware vriendschap was.
Helaas is dat niet zo,
we zien en spreken
elkaar
nog wel,
maar ware vriendschap,
voelt niet meer zo.
Er is iets gebeurd en
daar
hebben we samen
moeite mee.
Erover praten,
dat doen we dan
ook niet.
Het is goed,
maar dan heb je het ook
wel gehad.
Vergeten
wat er is gebeurd…
Dagdromende rivier-vriend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
327 Aan groene oevers bevindt zich weelde
een droom die zich bezielt
stroomopwaarts
waar de rivier meandert
in het bewoonde schilderatelier
kleuren spiegelende meren groen
valt er schaduw op het linnen veld
ergens in een ontwaakte wereld
zonder commerciële gekte
proberen we te roeien
we praten over politiek
in onze fluisterboot
over…
Zomerwende 2019
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
239 ZOMERWENDE 2019
Dit jaar was de langste dag
warmer in de Hortus van Leiden
vergeleken met vorig jaar
Diep in de ogen van Bente gekeken
de hoop gevonden op een verrassend
volgend, voorspoedig liefdevol jaar…
Meer en Vaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
300 Bijna was je doorgefietst
onderweg in gedachten
maar ergens aan de rand
zag je mij toch staan
voorzichtig pakken we
de rafels van vroeger op
voelend of het zou kunnen
er een mooie strik van te knopen
ik weet niet wat jij toen wilde
misschien was het zoals je zei
of heb je toch meer verlangd?
Je kwam mij te nabij
ik weet het niet
maar…
Een wilde roos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
221 Hier rust een uniek ontwerp,
geraakt door welgevormde zinnen,
verkoos het gezegde, geen deelwoord
bleef bij haar onvoltooid
nog voor haar stem zich verder
kon ontplooien, in het stramien
van haar denken, ontving de kracht
in een ongeëvenaarde zetting,
maar zij de grip en geest verloor
als schaduw langs het leven streek
terp van wilde…
Verzen voor een vriend
poëzie
3.5 met 4 stemmen
2.430 Mijn ziel gelijkt de blijde zomerdag
Die mij op deze lentedag doortrilt.
'k Gevoel mij als het wuivend windje mild
En om mijn lippen speelt een lentelach.
't Is me of ik nooit de zwarte ellende zag
En in mij jubelt weeldrig en wild
Een vogelkoor dat door zijn zangen stilt
De weemoed, die mij eer te kwellen plach.
Eens had ik oog en oor…
HERKENNING
gedicht
2.6 met 438 stemmen
187.864 Nu weet ik, wie gij zijt,
de Jongen die ik eenzaam zag te Woudsend en daarna,
nog op dezelfde dag, in een kafee te Heeg.
Ik hoor mijn Moeders stem.
O Dood, die Waarheid zijt: nader tot U.…
Een verre vriend
gedicht
2.4 met 823 stemmen
206.704 Je hebt een verre vriend,
hij zag je gaan met lange rokken
en de klompen waarvoor hier zelfs
geen woorden zijn. Nu loop je
aan de hand van beschrijving,
bescherming van niks.
Ze vragen je nu en later
nooit meer terug maar jij,
jij timmert lekker aan de weg
naar nergens. Dat had je gedacht
dat als bedacht verleden
er ook een toekomst te spelen…
In een vriendenrol
poëzie
3.7 met 7 stemmen
2.537 1823
-
Elk zoekt Geluk; maar talloos zijn de paden,
Waarlangs wij zoekend grafwaarts gaan.
De zucht naar Goud, naar Weeld', naar Macht, naar Lauwerbladen,
Kiest onderscheiden baan.
Op ónze weg zweeft, lokkend, voor ons henen
Der Kunsten en der Muzen Koor.
Met ons kwam Liefde zich, als tochtgenoot…
Voor mijn vrienden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
259 Heb voor mijn beminden
het mooiste bewaard in de
bloesems van de linden, in de
toppen van de hoogste populier
die ik vinden kon, in de onkreukbare
schermen van de vlier, ontstaan ook
uit hachelijkheid van teleurstellingen
ook in angst en verraad waar we mee
zijn getooid, buiten het plezier
van persoonlijke spitsvondigheid,
waarin…
Maan met ogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
236 Barbara en Lo houden mij wakker
ze slapen zo roze
op de bank
hun woorden van vanavond stromen nog
ik zie mijn gezicht
in het raam als een maan
met ogen
de nacht is helder
bevroren tijd
een droom
van slapende vriendschap
en een volle maan
met ogen
boven de ijsrivier…
Geestverwant
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
611 die is me iets
te rechts en die is me veel te links
zij is me iets te open
en zij is gesloten als een sfinx
die daar heeft niets met dieren
en zij ook niets met hem
en hij snapt niets van hun manieren
en zij luisteren niet naar z’n stem
hij is eentje die straf rookt
wat mij totaal niet zint
een roker is vandaag de dag
hij die hiermee onrust…
Samenkomen, samen zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Deze rivier ben ik over
nu ga ik weer
anderen zien, liefhebben
als het lukt, iets voor elkaar
krijgen, zo nodig strijd voeren
nieuwe doelen halen
andere feestjes vieren
en eigen wegen volgen
Maar morgen of later
komen we weer samen
bij het…
Ik leg mijn oor te luister
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
306 in het gras leg ik mijn oor te luister
daar waar jij nu huist
vingers grijpen in graspollen
om me dichter te voelen, dichter bij jou
ik draai me op me rug
wachtend, tot ik je hoor
zachtjes verhaal je
over hoe mooi het is
daar waar jij nu bent
ik knijp mijn ogen samen
en in de wolken verschijnt
jouw lieve glimlach, zorgeloos
je vertelt…
Vriendschap?
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
286 Beide eiken staan nader tot elkaar in onnadenkendheid,
vloeibare taal ruist door de basten in dezelfde strijd,
geworteld in verleden, de kruin tot in het kale zwerk,
gezamenlijk torsen ze het beknotte hemelwerk.
vogels bouwen luchtkasten met de twijgen aan hun weg,
angsten werden stilten, werden houterig zonder overleg ,
waar stammen, als vertakking…
Ik dacht aan jou
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
299 Hij kleedde je in ondergoed
verdraaide licht de linkervoet
compromitteerde toen het been
Een paar seconden bleef ik staan
want waar kwam het idee vandaan
dat jij hetzelfde bent misschien
Zo onafhankelijk en stil
staren jullie door mij heen
wat is er in mijn ziel te zien?
Ik zocht naar een verschil
zoveel lijk jij op haar
de etaleur…
Beste vrienden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
568 Je hebt vrienden, die er voor je zijn
je hebt vrienden, ze kunnen groot zijn, of klein
Vrienden, aan wie je alles kwijt wilt
vrienden, met wie je alles deelt
Velen praten veel, een paar luisteren vaak
een paar bewonderen me, en vinden het bijzonder wat ik maak
Al heb ik soms de kracht er niet voor
dan steunen ze me, en ik dender daarna door…
Heten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
280 In woorden woont en leeft,
het lexicon van taal en teken,
dat klank en betekenis geeft,
beheerst, soms als een deken
dekt, en controleert.
Is het woord de dichter ontvloeid
en eenmaal geleerd
voorgoed in ijle lucht verknoeid,
ook toevertrouwd aan het papier?
Gaf Adam niet aan plant en dier
een naam. Hun namen waren ze niet.
Zo ben…
Pogingen tot relaties
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
326 Ik heb niet geleerd
om te leven, ik ben
eraan gewend geraakt
en probeer om mezelf te zijn
bij vrienden die geen eisen stellen
en beschikbaar zijn
wanneer ik kom of roep
dat ik eenzaam ben
maar met jou is het anders
Soms weet ik achteraf niet
of we verbonden waren
en dan verdwaal ik
in mijn gepeins, dan
is er dus geen contact
moet…
Vrienden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
355 Soms is de maan rond
soms is ze een bootje
waarop ik mee kan varen
wanneer ik ga slapen, en dan
vaar jij met me mee
naar de zon
van de volgende dag
We zwaaien naar de sterren
naar de grote en de kleine
Beer en Sirius de Hond
en we strooien kusjes
naar de mensen
met vonken in alle kleuren
van heel fijne dromen
over plezier met vrienden…
Uit het leven van -10
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
312 de levenslange maskerdragers
die nooit hun echte ik laten zien
zij alleen kennen hun ware
maar zelfs hun beste vrienden
komen niet voorbij
die andere ik…
KLEURNUANCES
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
528 Weet je wat er
met mij aan
de hand is
in nuances
denk ik aan je
elke seconde
en minuut
van de dag
noem het een
pallet vol kleuren
als medicatie
voor mijn
ik noem het maar
gebrek omdat
ik je mis…
ER IS DE STANK VAN GELD
poëzie
3.9 met 12 stemmen
2.286 Er is de stank van geld, de geur van gas,
De laagheid van het woord, de veinzerij,
En de oude penningen van het verraad.
Er is het altijd dragen van een last,
Er is een mompeling van de verkochte,
Er is het clownschap van de kunstenaar.
Er is – Niets Is – Er is alleen het woord,
Het machteloze, het verkondigde
Van kameraadschap op de rijke…
Vriendschap
gedicht
2.2 met 3276 stemmen
379.420 Het water rimpelt wrikkeloos
doorheen de tijd.
Hoe dieper je luistert,
hoe meer je ziet.
Zuiver water kent geen bodem
en er tintelt altijd
iets aan de oppervlakte.
Het is de stilte zelf,
terwijl het voortdurend borrelt.
’t Is fijn en kwetsbaar
als kristal wanneer twee mensen
op dezelfde golf zitten.
--------------------------…
Stap voorwaarts?
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
435 De seconden gaan te rap
om de uren te vergaren,
wat alles bindt is tijd,
gesponnen op het weefgetouw
van vergane jaren, om je
opnieuw te ontmoeten op
een glazen brug, over emoties heen
soms zwaaien we naar elkaar, maar
niet terug, ik moet je bekennen
dat we nog steeds niet in elkaar
herkennen van acceptatie, wat
ons scheidt…
Vogel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
449 Vogel te zijn
je vleugels...
uit te slaan
Schreeuwend
te scheren
over golven
en stil te staan
als zee
je tot de veren komt
Met eb en vloed
op te groeien
de stand van de maan
De 'schoonsten der schepping'
in hun bijna- naaktheid
te zien staan
De handdoek...
te zien vallen
in nat zand.…