inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.835):

Fluwelen kosmos?

Eerder draaide je de klok terug en
mijn bloed geblust tot ijskristallen,
later zou een oude zon zich uit
de krimpende hemel vallen in de
morgendauw ofschoon je stille
proza steeds in mijn armen rust.

de wereld legt ons geen strobreed
in de weg breekt gesloten grenzen
open, verwijst naar collectieve sporen
die ons dolend verder leiden.

Als we beiden de verste sterren
verkennen, geborduurd op het zwarte
fluweel van de kosmos, komen we
zwijgend uit het niets vandaan, in
iedere hand de meridianen van verhalen,
opgetekend door een asteroïde, die

raast door de ons toegemeten tijd,
waarin we ons verbazen en ademhalen.

... Illustratie: Bron: Blackvelvet ...

Schrijver: Pama, 3 augustus 2020


Geplaatst in de categorie: vriendschap

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 90

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)