Alle inzendingen over spijt

Neem plaats tussen de herfstkleuren neem in je op al die geuren neem op diep in je gedachten zaten wij daar te wachten te smachten toen zag je mij en we lachten.…

Voor jou onbekende vrouw mooi, maar onbereikbaar geen hand die je streelt geen mond die je kust geen ogen die je bewonderen; dan maar woorden op een koud scherm met de achterliggende hoop jou ooit te bereiken om nooit meer woorden voor elkaar te zijn…

Ach, mocht ik maar al mijn verloren tijd inruilen Alles weg wat nutteloos is besteed aan trivialiteiten De minuten en zelfs seconden van zinloos huilen Het moeraszompig en drijfzandig klauwend kwijten, aan zinloos gewauwel, geneuzel en zogenaamd genot Egostrelend en dom gebrabbel, m’n eigen ik altijd vooraan De dan mij resterende jaren van kloktikkend…

En je weet, donderwolk we horen jouw stem nog tijdens nagelbijten van tijd die jou geen dode ziel verwijt trouw strelen trillende snaren dragen tussen benen geen beelden of onder zwijgzame metaforen tillen handen doorzichtig zand een nooit vergeten tastbaar ooit in het afleiden, heen dragen van herinneren de zee vragen, tijdens het bos…

Mijn ogen kijken langs het scherm omhoog het volk der regenboog komt op maan straal kijkt door het avondblauw op mij neer het is niet niks maar zoveel meer pyramides en verhalen nog steeds talen van wat ooit is geweest.…

Mijn lucht wordt weer wat blauwer, langzaam maar zeker steeds ietsje blauwer, elke keer Maar zo blauw als vroeger, toen nog met jouw helder er in zo word ie toch nooit meer Nee, dát nooit meer...…

Ik heb je pijn gedaan Vlagen van verdriet Kreten van afschuw Klinken me nog na Spijt van mijn gevoel De harde woorden Waar toch met recht De waarheid in zat…

M’n hoofd staat er niet naar. Ik wil het het liefst voorkomen. Diep van binnen ben ik je dankbaar voor wat ons is overkomen. Ergens heb ik het idee: ‘Waarom ik altijd?’ Maar toch word ik, heel gedwee, door mijn gevoelens misleid. Het enige wat ik ervan leer, is dat ik verleiding moet weerstaan. Want keer op keer gaan er door mij mensen…

Jij ligt hier nu Ik had daar moeten liggen Jij bent dood Het galmt door mijn hoofd Jij bent er niet meer Weg, helemaal weg Jij bent anders En daarom dood Jij wou je daarom straffen En daarom dood Ik heb spijt Maar kan er niets meer aan doen Spijt voor wat Je dood heeft gemaakt Ik had daar moeten liggen Misschien dat de spijt…

Ik zeg wat ik nooit heb gedurfd Maar moet ik het nu kwijt Nu op het laatste moment Moet ik zeggen dat het me spijt Mijn hart breekt telkens weer Als ik denk aan wat ik heb gedaan Je hebt niet verdiend Dat ik ben weggegaan Iedereen moet het weten Het is eindelijk zover Ik ben echt veranderd Maar nu is het over Ik moet het je nog vragen…

Strand, zon en zand, twee voeten langs een waterkant Golven omspoelen in een leeg bedoelen, wat leeft in mijn hoofd Sprak mijn hart tot mijn verstand; ik heb mezelf maar wat beloofd.…

Slaap zacht. Kil is de nacht. Koud in het nacht. De zon zo warm en de liefde zo zacht. De maan verlicht de Kilheid en de kou wordt minder. Kijk in de lucht, kijk naar daarginder. Kijk naar de maan. Kijk blijf kijken naar dat licht. Dat is pas een vergezicht. Een wolk verstoord het gezicht. Je blijft kijken en hoopt het weer te zien…

helder niet meer dat is geweest hoewel de elementen schreeuwen huilen laat ze even voel de leegte in mij voel de leegte helder als nooit tevoren helder verloren…

ik heb spijt van de tijd dat ik niet naar je wou luisteren ik heb spijt want ik gaf je nooit de hint dat ik er voor je was als vriend ik heb geen tijd zei ik altijd tot mijn grote spijt…

Zoals bij alles dat het leven heeft is het belangrijk dat je het water geeft zo had ik in dit leven een schitterende bloem water te geven gevoed door stralende zon leek het een bloem die niet verwelken kon een die de zoetste nectar bezat en huis gaf aan alle vlinders die ik had totdat ik het water vergat jeugdig als ik was besef ik volwassen…

mijn handen strelen een lichaam weet niet van wie, mijn mond kust lippen maar niemand die ik zie. toch moet er iemand zijn, want het voelt zo fijn. dan voel ik handen op het lichaam van mij, dan voel ik lippen zo zacht als satijn. maar alles is een droom en dat doet pijn.…

Je was nu bijna bij me geweest Ik had je over een maandje in mijn armen kunnen sluiten Je mooie ogen kunnen bekijken Je gebrabbel en gehuil aanhoren Je overladen met kussen Je trots laten zien aan iedereen Kijk, dit is nou mijn kleine Ik had je moeten houden Je gewoon laten doorgroeien in mijn buik Tot een grote meid of jongen Ik had het…

Hij wist schier niets, maar wat wel, dat blijft hypothese. Weet dan dat hij verlost is uit onwetendheid. Queetnie stierf. Voorbij zijn geestelijke ascese, die aanfloot tegen gans der mensheids waardigheid. Mij floot hij ook aan en ik viel voor hem als dienaar en vriend, was zuinig op hem, nam aldus mijn wraak op ’t leven, dat voor mij te zuinig…

Ik verveel me, ik lig languit in het gras en ik verveel me Ik denk aan hoe het was languit liggend in het gras en ik verveel me Die tijd met jou, geen smart, geen pijn nu lig ik languit in het gras en ik verveel me Wat jij toen allemaal met me dee en ik met jou dat was pas fijn, wij met zijn twee maar het mocht helaas niet lang…

Ik heb je verraden onze vriendschap besmeurd, Jij bent vastberaden ik ben verscheurd. Miljoenen heb ik over voor het terugdraaien van de tijd, Een harde leerschool: jouw vriendschap ben ik kwijt.…

De slaap wijkt en ik Word sluw verzwolgen Door de duistere blik Van het immense zwart Bang voor de geesten Die mij altijd weer vinden Met hun handen wurgend Doden ze mijn spiegelbeeld De tijd verdwijnt In deze nachtelijke ruimte Als een uitgeholde rots Gevoed met fakkels doordrenkt van bloed Een groot toneel Met beulen voor het slot…

Iedereen verliest wel eens iets. Zelfs verlies van liefde. Het is een emotioneel gebeuren Met veel tranen en spijt. Je kunt het niet goed uitleggen. Zelfs niet als je het hebt meegemaakt. Er zijn geen woorden voor... Laat staan zinnen. Geen gedichten en geen rijmpjes. Geen letters en geen cijfers. Je kunt het alleen meemaken of voelen.…

Sorry,voor dat ik besta op deze wereld Sorry, voor dat ik ruimte inneem Sorry, voor dat ik iets vraag Sorry, dat je me niet zag als een mens maar als een ding Sorry, voor dat ik "nee" schreeuwde Sorry, voor dat je me de mond en keel snoerde Sorry, voor dat ik niet deed wat je van me eiste Sorry, voor het 2e misbruik dat heftiger was dan het…

spijt... een gevoel dat raak je heel slecht kwijt een dag te vroeg, een week te laat? een gevoel dat moeilijk overgaat maar laat het gaan en geef het tijd maar geef nooit toe aan... ...spijt…

het verleden komt niet terug wend het dus de rug laat het heden je bekoren maak een stap naar voren blijf niet hangen in het toen wat kun je er nog aan doen jouw weg ligt in vandaag maak een stap en stel de vraag 'waar wil je met jezelf heen, wat houdt jou het best ter been' volg altijd de weg van je hart zodat je toekomst niet verstart…

Voor eens en nooit weer wacht ik kijkend naar boven Bebloed ongebroken, de veroordeling af Ik ben in de kerk, waar de priesters geloven In de macht van het schandblok, en bekering door straf Het onwetend oordeel, welk vandaag wordt geveld Zal verschoond of beschuldigd, mijn leven doen keren Geen straf zal mij deren, noch de eisen gesteld Want…

Zon en Maan lachen elkaar toe Pluis en Roos buigen hun hoofdjes op het ritme van de wind ik, onweerswolk, kijk afkeurend toe hoe kunnen zij lachen terwijl mijn hart in tweeën is gescheurd had ik je maar geloofd dan konden we nu samen verzilveren met de lelies…

De treurige klanken van de viool De lage stem, zangerig vertellend over spijt Ooit was datgene dat haar ter ore kwam genoeg Om haar te overweldigen met een duister gevoel Was het om iets wat ze had gedaan Of juist had nagelaten Op een leeftijd waarop zorgen ver weg leken Verplichtingen schaars en liefde simpel waren Melodie en tekst vormden…

Onenigheid narigheid spanning verwijdering eenzaamheid spijt mediteren ommekeren vergeven herleven bevrijd verblijd.…

Het is te laat om sorry te zeggen. Het is te laat om je terug te nemen. Na alle dingen die ik tegen je heb gezegd. Ik meende het niet, het was allemaal maar nep. Maar nu ? Nu is het te laat. Te laat voor een sorry. Te laat voor een dag. Te laat voor alles. Dat is iets dat je weten mag.…