Doodgeboren...
ik leef de tijd
na een kwade dronk,
in onrust en verwarring
blijkt het bed gestolen
zien mijn ogen wat ik niet wil geloven
onder een vaal bleekgroen licht
van loze beloften
staar ik naar mezelf
achter het gordijn van slechte gedachten
ik zit gevangen tussen
paracetamol en de waanzin
de absint heeft mij bedrogen
en de kogel wenkt
belooft me ruige nachten…
Geplaatst in de categorie: spijt
Welkom met dit fraaie gedicht!