Alle inzendingen over spiritueel

uit water zijn we opgestaan en veelal zullen we dezelfde weg als haar af gaan van bergen zullen we aflopen uit de hemel zullen we vallen nooit eens stilstaan soms slechts eventjes in een plas je spiegelend aan de hemel waar je ooit eens was zul je de weg vervolgen die water heeft te gaan en ook de mens zal blijven stromen…

een Arendsveer viel op het gras dat is niet goed de geest van de vogel heerser in het luchtruim huist in de Veer zij symboliseert de moed van een krijger roffelende trommels zingende mannen rinkelbellende rokken van dansende vrouwen alles wordt stil de Veer kan niet blijven liggen geduld is een schone zaak…

Wanneer ik jou mijn kwetsbaarheid laat zien, geef ik jou gereedschap in handen om me te breken. Wanneer ik jou mijn kwetsbaarheid laat zien, geef ik jou gereedschap in handen om me lief te hebben.…

De Aarde is mijn getuige: Mijn apengeest is een flakkerloze vlam die het duister verlicht, helder en diep als een bergmeer, wijd open als de hemel erboven, rotsvast bij de verleiding van Maya. Helemaal ZEN, alsof ik bij leven al in Nirvana ben. Dodelijk saai!…

vandaag heb ook ik heel even net als hij toen over water gelopen niemand keek er van op dat een schijnbaar heilig gevoel me leek te zijn bekropen even heel even meende ik te zijn uitverkoren ach nee ik wist immers het water was bevroren nee ik maak niemand echt niemand iets wijs en trouwens het was maar even heel even en toen…

Geen regels om te volgen, geen structuur wat er bestaat. Elkaar steeds dieper raken, niet met liefde maar met haat. Een energetisch spel te spelen, zonder het fysieke deel. Alleen de triggers en het ontwaken, zelfs zonder het lichaam wat ik graag streel. Ik wil je haat ik wil je liefde, ik wil je 3D in mijn bed. Maar ik zie dat niet gebeuren, want…

behoedzaam haalt ze haar beminde uit de kist onder het zingen van eeuwenoude zangrituelen ze wast en balsemt hem trekt hem nieuwe kleren aan teder borstelt ze het haar ze zingt voor hem bindt nieuwe wikkels om hem heen ze schuurt en beitst zijn kist ze heeft zijn geest teruggehaald geen vaarwel voor geliefden die nog samen…

het zijn de echte vragen waar de antwoorden aan voorbij zwemmen omdat ze niet echt passen ze zijn te klein te groot te kort te lang of de kleur staat ze niet het zijn foute jassen basale vragen als zijn we alleen in het universum gaat het licht ooit uit hoe oneindig is oneindig is er leven na de dood waar is God? de antwoorden zwemmen…

Het heeft mij niet nodig, ongeacht wat ik doe, laat en denk Het is Het stroomt of verzamelt zich Als ik me overgeef en Het vanzelf laat gaan zonder iets te hoeven doen besef ik Het ervaar ik Het gedachtenloos ziel in de Ziel stroom met de Stroom een wissellichaam van Het Ik adem en neem Het waar, waar Het niet stroomt…

Hij raakt losse kiezels Tot helder klare lijnen Wanorde is des griezels Tuinieren is verfijnen Trek in steentjes Een ad-hoc-spoor Zweet stil peentjes Voren gaan nu voor Letters tot woorden prikken Woorden tot zinnen schikken Niet licht te beschrijven Wat de raker doet rijven Onze natuur beleven Moeder aarde eren De zin in het leven…

Als een kaars die brand Zo warm en gezellig Zit ik hier op de bank Met rode wijn en muziek Geniet ik van de beat De stilte in mij die ik meermaals ervaar Kan ik soms genieten van het hier en nu Maar ook de chaos in mij Daar leer ik mee om te gaan Zoals één druppel die valt Met meer dan duizenden Uit de lucht Zal ik soms de stilte en de…

aan mij is geen sjamaan verloren gegaan voor mij geen gehuil bij volle maan daarvoor ben ik te nuchter in dit aardse bestaan…

tot slot zal ik de door jullie gewenste vrede geven maak er alvast plaats voor vrij (in alle harten) maar alleen dan – als jullie laten zien het echt zelf te willen zei God…

Hoor mij, oh Aarde: laat mij delen in uw macht, schenk mij een vruchtbare basis, gezondheid en kracht. Hoor mij, oh Lucht: laat hoog en vrij vliegen mijn geest, sneller, helderder en scherpzinniger dan hij ooit is geweest. Hoor mij, oh Vuur: laat mijn passie ontbranden, laat warme levenslust stralen in mijn hart en uit mijn handen.…

daar heb je het weer de weg slingert heen en weer waar mijn auto staat weet ik niet meer op een wankele houten rand hang ik tegen de wand de deur naar de overkant klim ik hoog boven de straat langs een bouwvallige gevel gaat mijn been van de richel omlaag vallen kan niet vandaag ik blijf zweven als ik op de balken sta dwars oversteek…

Mijn horoscoop heeft mij verteld U moet iets dierbaars los gaan laten Sindsdien ben ik in alle staten Zoek ik in hooibergen een speld Zovele dingen zijn mij lief Zovele mensen, planten, dieren Zo vaak wil ik het leven vieren Ook al behelst het ongerief Nog steeds is er geen fair verdelen En zijn er dwazen aan de macht Het zal toch niet…

God hoeft ze natuurlijk niet te overleggen z’n geloofsbrieven wij kunnen ze immers inkijken naar eigen believen ook al kun je geen woord lezen kijk om je heen wat zou hij ons nou nog meer moeten bewijzen in wezen hoe moet hij ons nog meer gerieven ga niet in ze zitten krassen is een van zijn adviezen maar we gebruiken onze oren…

Jij zegt: Ik kan niet. Ik zeg: Je wilt niet. Zo draaien wij jaren, maanden en uren om elkaar heen. En dan is er geen kunnen of willen meer: Wij zijn.…

als je vliegt op onmeetbare hoogten met eindeloos uitzicht kijk ik mee als je duikt in donkere diepte op zoek naar inzicht breng ik je licht als ik roep als ik zwijg als ik je laat weet dan dat ik het ben die altijd naast je staat dus vlieg maar duik maar laat het tij maar keren je hoeft me maar te vragen en ik zal…

was ooit meer niet te vergeten dan de paar huizen die nu Dallingeweer heten achter de Punt van Reide had het dorp flink te lijden delen zijn in oude tijden weggespoeld in Dollardvloed het was niet te vermijden wie je niet vergeten moet is Jarke de profeet die al die voorspellingen deed over land dat de zee had genomen en dat land weer terug…

De zon kwam uit het duister opdagen Haar prille stralen voelden soeverijn En luisterrijk klonk er een hemels refrein Van vogels die het licht weer zagen Immer zo dartel als hen wilde ik zijn En net zo gul als bloesemende bloemen Mij op niets dan schoonheid…

al wat ik schrijf met blauwe inkt blinkt maar voor kort het licht verdampt mijn woorden. geschreven in rood blijkt het de kleur van de lokkende dood de zon zal allengs ook deze letters vermoorden. het langst blijven mijn ongeschreven gedachten die kras ik zonder vocht op papier de vingers bespelen dan mijn ziel of luisteren naar mijn…

Ik zoek naar stromend water aan een beekje in een groene wei van dichtbij hoor ik ’t geklater de bron ligt vlak voor mij. Hoe heb ik de aders gevonden die sinds eeuwen hier zijn verborgen en blijvend met de ziel verbonden goud glanzend in de witte morgen? En ik die dorst naar Levend Water nimmer verzadigd van uw liefde ben na mijn rusteloos…

Ach waren wij geen twintigste maar middeleeuwse dichters zouden wij als vlinders mooie woorden laten dansen Van aangezicht tot aangezicht met elk van bei de schoonste maagd de liefste deern van stad en streek aan onze zij Helaas, wij leven en zij zweven niet, in deze tijd zijn 't anonieme vlinders waar ons woord…

Ik sta bevend met mijn leven in de hand als ik Iets te hard knijp verkruimelt het een windvlaag is daarna genoeg om de kruimels in wind te verwaaien ik kus daarom waar niemand kust zonder te verdraaien geen lage lust waarom kan ik niet regenen van verdriet waarom lukt dat mij steeds maar niet en blijf ik beven…

Ik wil vliegen zonder vleugels hoog en onaantastbaar treed ik uit mijzelf Ik wil zweven in vreugde rakelings scheren langs verdriet wijde cirkels trekkend om het leven doe ik de dood teniet Ik wil muisstil leunen leunen op de wind hangen in het luchtledige als een onbedorven kind Als een onvermoeibare zwaluw vertoef ik in de…

muziek doet met mij iets, waar ik niets kan aandoen ik sluit mijn ogen... spontaan ga ik trillen en volg in trance... mijn hartslag!…

Ook zwarte gaten de oneindigheid van 't universum het tijdeloze en de eeuwigheid van het heelal zweven evenzeer gelijk de dromen die wij weven als lege golven van het niets door 't onbekende Al…

In 't geruizeloze gonzen Van 't doorzonde hemellicht Lost een vlokje op in 't zweven Van de wolken, uit het zicht Lichte vaart in 't eindeloze Tijdloos op het eerst gezicht Van de kudde losgezongen In z'n eigen spoor op drift Solist met ingehouden stem De ongehoorde, die ik ken Van mijn zuivere geweten Alsof mijn geest het…

Ik somberde, het was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Ging wandelen en heb iets moois gezien Het was nieuw leven, donzig wat ik zag Ik ging direct voor vreugde overstag De Bloeimaand is mij dierbaar sedertdien Ik somberde, het was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Het leven kent nu eenmaal tegenslag Met…