Alle inzendingen over jaargetijden

Boompje, waar zijn al je blaadjes? Je bent zo kaal. Je was zo groen. Mis je de vogels, hun liedjes en praatjes? Blijf je zo leeg, het hele seizoen? In de lente was je zo mooi. Vol met blaadjes, bloesem en kleuren. Je had een volle groene tooi. Gaat dat straks opnieuw gebeuren? Word je dan weer een huis voor de dieren? Voor musjes, muisjes…

Morgenster, ben je nog wakker? Blijf je vandaag aan de hemel staan? Verlicht je elke stad en akker? Wanneer moet je slapen gaan? Slaap je wanneer de zon gaat schijnen? Of wanneer het haantje kraait? Doe je je licht uit, of ga je verdwijnen? Voel je hoe hard de wind nu waait? Ken je de zon? Ken je de maan? Zijn het je vriendjes, al ben je…

Het liefst wil ik gaan slapen, De hele winter lang. Want al die donkere dagen, Die maken mij zo bang. Ik voel me dan zo triest van binnen, En niemand ziet me staan. Dan wil ik nergens aan beginnen, Alleen de radio staat aan. Maar als daarna de lente gaat ontluiken, De bloemen weer gaan ruiken, Dan voel ik mij voldaan. Ik weet, het beter…

Kom binnen in mijn paradijs, je weet niet wat je ziet mijn plastic gras is altijd groen geen parasol verschiet. De stenen heg hoeft niet geknipt het pad wordt nooit gewied. er is zo weinig onderhoud ga zitten en geniet! En zie je daar mijn glasfontein waar duiven van graniet als tuimelaars aan ’t spelen zijn samen met een parkiet?…

Gemoedsrust is als je gemoed rúst heeft, of je hebt een rústig gemoed. Zielerust is als je ziel rúst heeft, of je hebt een rustige ziel. Gemoeds- en zielerust sámen, tja, da's een heel ánder verhaal. Gemoedelijke rústige zieltjes zijn we met déze temperaturen toch állemaal?…

De hemel draait bedwelmend rond terwijl ik me vergaap aan stralend blauw en zomerroes verpakt in blond al fietsend door de morgendauw Haar lokken zweven in de wind overspoelt het landschap met een lach zo speels onschuldig als een kind tegelijkertijd betoverend compleet van slag Al slippend, verloren in een laatste bocht onbewust van noodlot…

Hittegolf, gele lava, Koude Frisdrank, IJscokar Vrouwen borsten, smeltend zand, Zwetend vlees, geur van zonnebrand, Hittegolf zee bij Zandvoort, Boeteboeken, wespenmoord, Houten Rackets, Strandmuziek, Gitaarakkoorden, Vis van Niek, Duitsers graven ik moet gaan, Kladblok vol dus nu maar staan, Dag mooi Zandvoort je was mooi, Puffend Hittegolf…

Het Van Gogh Museum op een grauwe zaterdag De hele stad was triest, grauw, koud en nat. Eenmaal binnen werd het langzaam beter De jas ging uit, De Aardappeleters; nog donker en bruin Op naar Parijs, Zelfportret met strooien hoed: de kleur begint te komen Door naar Arles, De zaaier, de maaier: Zomer in optima forma Geel en Blauw, kleuren…

Een gouden gloed verrijst in 't ochtendgloren Verfrist met felle kleuren doffe nacht Isis bestijgt haar troon als nieuw herboren Bezie haar zwoele lippen als ze lacht Haar vlammend hart lucht op in lichte stralen Met ted're hand streelt zij de knopjes zacht De bloempjes weten bij dit warm onthalen Een nieuwe tijd van bloei staat voor de…

wanneer het jonge groen ontspruit het gras begint te groeien voel ik de kriebels in mijn buik begint de lente ook in mij te bloeien de lijster in de conifeer die mij 's ochtends doet ontwaken weet ieder jaar steeds weer de lente in mij los te maken het lammetje in de wei dat vrolijk staat te springen maakt mij van binnen blij 't zijn allemaal…

ik maak een verrukkelijke reis naar gene zijde, heen en weer in mijn hangmat van gevlochten leer met een achteloos gemak trek ik mij voort aan een tak ik heb de zomer aan twee bomen beweeg me tussen lust en dromen stop de warmte onder mijn huid en mijn oren vul ik met geluid dat buitelt uit fluitende vogels voor mij geen volle zee of zonnebrand…

De dag begon met een stralende zomerzon aan mijn voeten, in het gras omringd door bloemig leven en twee maal twee in ganzenpas langs de waterkant onder dons met blauwe rand een zachte lach en pril gesnater spelend in de wind zo kleurig mooi het zomerkind.…

Dwalende regendruppels aarzelen waar ze niets bevochtigen en het licht geen regenboog kan vinden die lijkt op een belofte die ik kan verzamelen of weggeven aan de zomer die zijn schoonheid niet wil ruilen voor een oude jas van herfstachtige buien.…

klokken klepelen speels lichte tonen van de zomer, lome winden dragen ze de oogst voorbij de gele tooi van hooi kleurt nu het groen van malse lenteweiden met oppers op een rij kraaien vliegen op boeren rechten traag de ruggen, stugge koppen weten van de tijd van eten klompen uit als de boerinnen komen een dankwoord aan de Heer…

Het najaar was gekomen, De wind was guur,’t was koud ’t Blad viel van de bomen ‘t Was overal dood hout. Maar bij die trieste beelden Van najaarsnattigheid Werd ik toch ook weer even Door iets heel schoons verblijd. Want ziet, daar in de bossen Die mooie kleurenschat Van ’t van de bomen vallend Lichtbruin gekleurde blad Het spel der…

Bloed schuimt en ruikt naar gistende wijn. Toch walg ik van wat groeit en vertrappel de prille kiemen en snik met het plotse berouw om de kelken en knoppen die knakken onder de zool. Het ijsvlak smelt tot een broos vlies. De boer gelooft nu al in de vette oogst, verslikt zich in rekensommen vergaart het maaisel en drijft de kudde naar een malser…

Ik heb een bundel aan hout opgeslagen vol met dode takken die elkaar verdringen goede en slechte jaren leesbaar in de ringen versplinterd door het amputerend knagen Herfst vergeten bladeren ritselen hun aderen mos was de stinkende zwammen weken voor vliegjes dansen het afgezaagde verleden door hangen in groepjes spinsels te vergaderen De…

Maart nadert Geluiden wekken de driftige geest jagen zuurstof door mijn aders Ritselend lover Reikhalzende hemel Kriebelend zonlicht Voel maart naderen. Ik juich van een bevende begeerte die nog zwellen moet Een lichtbundel spoelt mijn huid een prille belofte kondigt zich aan. Maart nodigt ons uit. Wij worden popelende gasten. De vroegste…

de zon verdampt de mensen op het plein en blakert het gesteente ze rusten peinzend aan de schaduwkant gelooid op het gebeente de huizen hoog de straten donker smal warmte ademt traag verval de luiken zijn gesloten binnenplaats met groene rust koelte die de warmte kust stilte spreidt de zomer uit vervaagt de middag in siësta de…

Soms behelsen stormen ons leven, hevige stormen, vergezeld van rukwinden, regenbuien, als een woeste stroom. Maar als na al dat natuurgeweld de normale toon weer wordt gevonden, is net als voor de uitbarsting, alles weer 'gewoon'. Opgefrist als na een bui, alles groen en zonneklaar, 't was gewoon een misverstand, gelukkig maar!?…

De lente is gekomen, de lucht is weer blauw. Terrasjes die langzaam volstromen, zonnestralen in plaats van kou. Vogels die hun lied weer zingen, mensen hun zomerkleding weer aan. Bloemknoppen die weer openspringen, Schapen en koeien die de wei weer in gaan. De liefde die weer opbloeit, speelt met je gedachten. Een gevoel dat langzaam weer…

Vanmorgen zag ik onverwacht, gewend aan rommel, vuilnis of een oude fiets, er drijft kastanjebloesem in de Lindengracht. Verrast wachtte ik even op de brug en zag het bloesemwater om de pijlers spoelen. soms kwam het, met de rondvaartboot, stroomopwaarts terug. Een carillon, ik kon niet langer blijven staan. Maar heel de dag bleef hangen…

Zij laat als kind een witte moeder achter, wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen: er komen klokjes, er verzamelt groen zich in eentonig groene regenbogen. Zij gaat aarzelend lopen en vermoeden dat er een feest broedt verderop, of later. En heel het veld bloost waar haar voeten gaan, want twee, drie tinten dragen haar op handen.…

Eerst laat zij als kind de koude moeder achter, wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen: er komen klokjes, er aarzelt groen. Dan gaat zij voorzichtig lopen met het vermoeden van een feest verderop en later en bloost het veld, waar haar voeten gaan. Maar dan bevangt haar een hals- over-kop van levensliefde en buitelt zij over…

De zon schijnt aan de hemelsblauwe hemel en laat de mensen genieten van haar warme stralen De vogeltjes zingen luid hun eigen lied en toveren de stilte om in prachtige muziek De wind waait zachtjes door de bomen en laat de bladeren dansen op haar ritme De vlinders vliegen voortdurend rondom mij en doen me denken aan de liefde die ik voel…

ieder jaar in mei voel ik de kriebels in mijn huid er gaat een wonder door de wei in vol ornaat ligt als een machtig wit tapijt wat geen mens ontgaat dat wonderschone fluitekruid in alle bermen langs de wegen en al die kriebels in mijn huid ervaar ik als een zegen dat veel besproken fluitekruid siert boven doorns en distels uit gelukkig…

paarse en witte klavertjes in de wei ik ging zitten erbij ik plukte een paar 'k zag een rupsje erbij het werd voorjaar in mij…

Alles in de natuur is weer groen en is weer puur in het plantsoen Wonder der natuur! Deuren in je huis weer open doen... frisse lucht, niet te koop voor een miljoen Lammetjes in de wei, bloemen aan struiken en bomen... een nieuw jaargetij... Zo volkomen,zo perfect, als je let op elk aspect van de natuur... Lekker zonnetje, en een…

't Regent dat 't giet, 't water slaat tegen de ruiten, maar ik zit lekker binnen, 't noodweer is daarbuiten. Al de plantjes en bomen die 't zolang zonder moesten stellen, verdrinken bijna in deze buien, dat kan ik je wel vertellen. 't Is hollen of stilstaan, telkens weer, te nat, te droog, te warm te koud en dan ook nog onweer. Bliksemflitsen…

De wolken spelen hun kiekeboe Met de zon; een eind'loos spel De toeschouwer vermoedt het wel De zon die wint, maar hoe? Er komen er steeds meer aangezwalkt Het luchtruim overhuivend Het liefst had je ze al schuivend Voorgoed daarboven verschalkt Want de zon is je beste vrind Die geeft je levensmoed Het seizoen heeft al zo ingeboet Je…