265 resultaten.
Wie de vraag stelt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 210 Het stormt in de Jordaan,
wrakhout spoelt aan in stegen.
Op straat versplintert een bovenraam,
iedereen stopt met bewegen.
Zijn loeren was geen vluchtig gluren,
maar een peilloos drillen in de ziel,
hij gaf niks om zijn of mijn buren,
toen hij mij binnenstormend overviel.
Ik onderwierp mij als een slavin,
niet aan zijn lustige fantasie…
Voor Anna Bijns
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 133 In de Amstelhoeck afgesproken
voor de zekerheid bel ik haar
om te melden dat ik er ben
midden, onder de kerstballen
Zij is bezig met haar jas
komt eraan is bijna onderweg
Even later met haar actetas
kiest zij een tafel bij de deur
Haar lange lijf in wol verpakt
straalt zij zachtheid uit onbeslist
moeheid van een lange dag
Ik heb haar…
Erato
poëzie
3.3 met 3 stemmen 400 De purpren avond was in 't west verdwenen
En glanzend zilver droomde op donkere aarde -
Toen is de blonde Muze mij verschenen....
Mijn ziel werd vuur toen haar mijn oog ontwaarde. -
Geknield strekte ik mijn armen naar haar henen, -
'k Omhelsde louter lucht - ik viel aan 't wenen:
Haar blik was eindloos-teer, toen ze op mij staarde, -
'…
Tine
poëzie
4.3 met 3 stemmen 254 Ik heb uw kussen en hun overmoed
met mijn onnozel herte niet verstaan,
het was mij deugd reeds aan uw zij te gaan,
dweepziek, in velden onder avondgloed.
O, vrouw, o, tederheid, o, droeve waan,
wat was het leven mild, de wereld goed!
Zwijg, drieste stem van het onstuimig bloed,
ik bad een droom, een aardeloosheid aan.
Tine, gij waart…
Nooit en is uw minlijk wezen geweken
poëzie
5.0 met 3 stemmen 425 Nooit en is uw minlijk wezen geweken
Uit mijn verstand, maar zie altijds present
Uw wezen zoet, uw schoonheid excellent,
Uw aanschijn klaar, ende de zoete treken
Uwer oogskens, die machtig zijn te breken
De straffigheid van een hert, dat gewend
Tot kwade is, en in wreedheid verblend,
Doende ’t zelfde vierige tranen leken.
Uw zuiver haar, zweer…
Een droom
poëzie
4.7 met 6 stemmen 487 Een droom - als maneschijn - in zilvren wade
En breedgewiekt, heeft mij, toen ik verwezen,
In dons gedompeld, in de rust mij baadde,
Met elpen staf een kindekijn gewezen:
Het lachte, en bij die lach, wiens wedergade
Slechts in de zuivre zonne wordt geprezen,
Wolkte als een nevel weg al 't zwarte en kwade,
Dat in mij mort... 't Is me in een…
Wereldkampioen
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 210 (voor Dafne Schippers)
In het Olympisch Stadion in Londen zag
ik via de beeldbuis hoe zij in de startblokken
ging staan, een Godin met een stalen lach,
volop gespierd en bij voorbaat niet te kloppen.
Adembenemend hoe die volmaakte vrouw van
Nederlandse komaf kan zijn, ik tril erbij,
wanneer ze als een amazone zoveel kan
waarmaken en de anderen…
Oude demonen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 152 (voor Chester Charles Bennington)
'We all have wings, but some of us don't know why'
Michael Hutchenge
Als kind ben je seksueel misbruikt,
een vriend van je vader verwoestte jou,
waardoor jouw ziel werd gefnuikt
en je continu krijste in de ijskou.
Verder hebben veel van jouw kameraden
op jonge leeftijd suïcide gepleegd,
je voelde je…
Vogelaar
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 183 (voor Hans Dorrestijn)
Na jaren van zwartgallige humor presenteren,
weet Hans als vogelaar vrolijker te stromen.
Als onderdeel van twee grijsbebaarde heren
loert hij naar aparte vogels in alle bomen.
Samen met zijn kameraad speurt hij op de meren
naar zeldzame en bontgekleurde exemplaren,
een surrogaat voor het met vrouwen parkeren
en een…
Ilonka zingt.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 238 ‘Een jonge vrouw gaat uit
over de bloeiende steppen, in mei,
zij is trots en mooi,
zij is mooier dan alle anderen,
zij zwaait de zweep naar het logge paard
en de grote, piepende wielen
gaan sneller
over het wassend kruid...
Waar gaat ze heen? -
Ze lacht naar de horizon
en ziet niet om naar het dorp,
daar zijn de huizen weinig en…
Leven is verwondering
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 214 Haar toon is zo vol van zuivere gloed
Haar ogen zo gracieus en welsprekend
Mijn hart, zwart als het was, nu smekend
Mijn uitgedoofde ziel schreeuwt van overmoed
Haar verschijning markeert een nieuw begin
Ik ren als een bezetene door mijn hoofd
Het leven, ik had er al niet meer aan geloofd
maar een glimp van haar verleent mij zin
zin voor grenzeloze…
Annabel
poëzie
4.4 met 5 stemmen 1.707 Mijn kleine, kleine Annabel
zij zong zo zuiver en zo schel
als fluiten op een glansrivier,
zij was geluk en leefde hier
mijn kleine, kleine Annabel
ik wist uw prille leden wel,
de trilling van die bloemenmond
wanneer een hand uw haren vond
mijn kleine, kleine Annabel
de geest is lang, maar wij gaan snel:
op 't koude laken ligt uw lijf…
ALLES IN ËEN.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 469 Geen najaar nog, maar in zijn volle zomer
Strekt zich voor mij het land des Levens uit;
Na 't blanke bloemscherm voor de jonge dromer,
Rijpt voor den man 't geboomt zijn vroegste fruit.
Veel donkre dalen liet ik stijgend achter,
En 't morgenland, dat diep teruggeblauwt:
Een werelds paradijs, waar zacht en zachter
Kleuren vervloeien en het licht…
Elvis
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 174 Wie interesseert zich vandaag de dag nog
voor de rock 'n' roll legende Elvis Presley.
Een kennis van mij wel, want die heeft zijn
huis in Memphis bezocht en hij stond ooit in
de kamer waar Elvis zichzelf om zeep hielp
en waar hij zijn televisie kapot schoot.
Elvis leed aan obesitas en hij was een
notoire drugsverslaafde. Dan is het einde…
Ik zag nooit zo'n rode mond
poëzie
4.5 met 6 stemmen 4.123 Lief, mij houdt de liefde voor u
Zo vriendelijk gevangen,
Dat ik met hart en ziel
U onderworpen moet wezen.
Ik zag nooit zo'n rode mond
Noch zulke vriendelijke ogen
Als zij heeft, die mij heimelijk
In het hart heeft verwond.
Toch leef ik nog verheugd en hoop
Voor de smart te worden beloond.
Al doet ze mij minnepijn lijden:
Ze…
Hier laat ik je nimmer los.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 137 Maar weer tig sterretjes aan onze hemel geteld
Knalzwart hoog bruisend temperament doe me maar firmament.
Bruinogige schat dicht in de omgeving, hondstrouw zo wauw
Contrasterend met jouw kijkers oh, zo hemelsblauw.
Zwemend ook smachtend naar dat - hier laat ik je los - Tim
'k Heb je ooit losgelaten net wat ik nooit vermocht, schatteMin.…
De tempel der reinheid.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 347 (Hollands).
Ik droomde mij in wolken-landen;
het blindend blank der zonnewanden
al zwevend in 't rein azuur,
als lenig marmer reuze-krullend,
de dalen schaduw-purper vullend,
- en goud-gekopt de stapel-muur.
En 'k zag 'n zaal vol schone vrouwen,
het blank en blauw, in lange vouwen
omhangend los de slanke le'en,
in nauwe lijne-sluiting…
Ik wil de pure, rechte, marmren lijnen
poëzie
3.8 met 12 stemmen 4.379 Ik wil de pure, rechte, marmren lijnen;
De stille plooien, week en wit en breed;
De kleuren hèl in klare zonneschijnen,
De aromen, druivenzwijmlend, rozenheet.
Ik wil in steden blank op forumpleinen
De mensen móoi in vreugde en zelfs in leed,
Dat ik àl 't nietig kleine in grote en reine
Tragedies en verrukkingen vergeet.
Ik wil de…
Bloemkrans
poëzie
4.0 met 3 stemmen 367 voor de liefste
Wanneer, ook dán als de andre tekens zwijgen,
De ziel haar zucht in kleuren wedergeeft,
De Min haar blos in 't rozenblad doet stijgen,
De Erinnring in 't vergeet-mij-nietje beeft;
Als Hope fladdert in de groene twijgen,
De Rouw in 't lover der cypresse zweeft;
Als Jaloezij de gele tulp doet hijgen,
De Glorie in de frissen…
Gelijk een vuur, dat flonkert
poëzie
4.0 met 2 stemmen 355 Gelijk een vuur, dat flonkert
door dunne nevelen heen,
zo schittert, half verdonkerd,
haar oog onder de ogeleên.
Wilde, brandende ogen,
drijvend in ene vloed
van zachtheid en mededogen:
half water en half gloed.
O toverachtig gemengel
van week gevoel en van drift!
O tolken van 't hart van die engel,
brengt gij mij laving of…
Verzetsstrijdster
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 287 (voor Natalia van Doeveren)
Het lijkt wel oorlog in Oekraïne,
zoals er door egoïstische criminelen
geld afhandig wordt gemaakt, waarbij
de armen eenmaal andermaal de dupe zijn
en zelfs het loodje leggen.
Als medicus zie je de misstanden en
word je door de valse gieren verleid
om met hun valse praktijken mee te doen.
Omdat je dat weigert…
De schietbeek
poëzie
4.0 met 2 stemmen 407 (XVII)
In 't brede lommer van de lage bomen
Glipt, glipt het beekje langs de holle boorden:
Het streelt de blonde bloemen aan zijn zomen,
En zingt een lied vol murmelende akkoorden.
Toen kost gij, lieve, uw lust niet meer betomen
Maar waadde door de golfjes, die bekoorden:
Zij wijken, nu zij bij uw voetjes komen,
En kussend fluisteren zij…
Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.019 Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen,
mijn torve mond uw zacht-strelende daên?...
- Op de effen lente-Leie zie 'k, blad-weemlend, gaan
't verduisterd even-beeld van roereloze abelen
om 't matte wit en eêle geel der vele water-leel'en
die, bij 't gewieg van trage avond, kallem staan
en teer-aan neigen in het zilver-stil getaan
van schuine…
Thereze.
poëzie
4.2 met 4 stemmen 407 Ja, lieve juffer, inderdaad,
Ge zijt bekoorlijk schoon van wezen,
En rijk daarbij, wat nimmer schaadt;
Ook wordt uw aard te recht geprezen.
Wel hem, die gij uw harte biedt:
Gelukkig zal hij mogen heten!
Maar spreek tot mij van liefde niet...
Ik zal Thereze nooit vergeten.
Zij mocht gewis met minder recht
Dan gij op lichaamsschoonheid bogen…
Accordeonist
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 220 Als kind, nog onder de tien jaar, was
ik in Kollum bij een concert van John
Woodhouse, waar ik sterk van onder de
indruk was, wat heet, het inspireerde
me om ook een artiest te willen worden.
Ik weet nog exact waar het was, in de
halfschemerige zaal van café De Roskam
op de hoek van een brede sloot, die
door de hoofdstraat loopt. Ik weet…
Woody Woodpecker
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 99 Als kind keek ik veel naar tekenfilms,
onder anderen die van Woody Woodpecker
en zijn meesterlijke lach weergalmt nog
steeds door de bossen in mijn oude hart.
Soms, als ik niets meer snap van het leven
en de huidige cultuur te snel voor mij gaat,
somber ik nog wat na in mijn bed, maar na
het nadoen van de Woody Woodpecker lach
vat ik met…
Zelfoverwinning
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 127 Na weken van aarzelen, heb ik
vandaag Nina aangesproken en
kwam er een heerlijk gesprek
uit te voorschijn, terwijl ik
inwendig de benen nam, bij
voorbaat bang voor te intiem
contact.
Ze stond weer vlees te snijden
in de Albert Heijn en haar korte
kapsel was ineens groen geworden
door een foutje, zei ze me, want
het moest blauw worden, op…
L1CHT-SPEL1NG.
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 244 Het noodweer week, en onderdoor de donkere,
zo dikke wolken-dam, dat de avond scheen
gezonken in de vroege middag, blonk er 'n
reep wit-blakende zonne-hemel heen!
De zacht-gelende lamp lijkt vreemd verlaten
van 't schemeren, waar zij de kern van was;
't wit licht slaat binnen! Zie, hoe bleek zij staat en
sterft in goudig gesmeul en grijzige…
vrouwe Wad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 614 als mijn spreken me vertaalde
met de boeg als scheepsgerei
dat aangemeerd aan de stroom des levens
me vertolkte daar mijn stem
is weggehoond door tij en onraad
verliet ik de zee der woeste golven
en herbracht ik de zomer heel gedwee
naar het water binnendijks, doch
zal ik mij dan verdrieten
daar de woeste ledigheid zal ontbreken
langs…
Muze (1)
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 220 (voor Ellen ten Damme)
Ik heb je al eens zien optreden
samen met je Arie de Nepkanarie,
dat is alweer een tijd geleden,
maar vandaag is de blijde reünie.
Het belooft een bijna privé-concert
te worden, want het is in een winkel
van Vrijbuiter, met gratis snert
en hapjes van Go-Tan, rinkeldekinkel,
Ellen komt anderhalf uur zingen!
Ze hopen…