inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.003):

vrouwe Wad

als mijn spreken me vertaalde
met de boeg als scheepsgerei
dat aangemeerd aan de stroom des levens
me vertolkte daar mijn stem
is weggehoond door tij en onraad

verliet ik de zee der woeste golven
en herbracht ik de zomer heel gedwee
naar het water binnendijks, doch
zal ik mij dan verdrieten

daar de woeste ledigheid zal ontbreken
langs de prismastralen van mijn ogen

Uw woorden vrouwe Wad, uw poëzie raken
het hart dat mij eert in het geloof in de waarheid
van de alledaagse zetel waarop
wij beiden rusten als de vloed
ons noemt als haar beleg

Schrijver: elze, 12 juni 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 613

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)