2729 resultaten.
Dag en nacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 123 Ik krijg het hele jaar cadeautjes
Valentijn is slechts 1 dag
Het hele jaar vol met verwenning
Een streel, een kus, een lieve lach
Valentijn is er voor mensen
Die wachten op iets onverwacht
Mijn Valentijn
beleef ik anders
Als 1 groot feest
Het hele jaar
Dag en nacht…
Park
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 Het park ligt er niet meer onbevangen bij
langdurige regenval heeft de wandelpaden
onbegaanbaar gemaakt, net zoals onze liefde
die zo ver van de natuur verwilderde
door dromen van beschaving
in het holst van de nacht
regenplassen, als kind waren we er blij om
met onze laarzen aan sprongen we in stilstaand water
maar nu de tijd het getij in…
hoe meer ik schrijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 68 de uren in beton gegoten
de ziel bevroren tot op het bot
onwrikbaar is het ingekapseld hart
de handen op de rug gebonden
opgesloten in de kale kerker
van onaangeraakte uren
hoe minder ik beweeg
hoe meer ik schrijf
hoe meer ik schrijf
hoe minder ik weet…
zoals alle mensen
gedicht
4.0 met 5 stemmen 2.626 zoals alle mensen
heb ik de meeste prijzen op deze wereld
niet gewonnen
heb ik de meeste boeken niet gelezen
er nog minder van geschreven
heb ik de meeste kinderen niet gebaard
de meeste mensen nooit ontmoet
de meesten niet eens gekust
dat stelt mij voor vandaag gerust
-------------------------------
uit: 'Ik ben mogelijk', 2011.…
Salinitas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 het strand geeft eenzaam blijk
van een vloedverlaten zee,
zijn korrels zo talrijk
uit het zicht der eeuwigheid
is de zeevlinder onsterfelijk,
het tere lichaam ten spijt
kom, laten we gaan,
ergens wacht het ruisen
van de branding in mijn traan…
Tape
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.911 Alles kun je dichtmaken, fiksen, heel
houden, redden wat reddeloos, her-
stellen wat ontsteld tot op de kern
niet meer in orde wil. Niet opgelapt, behoed,
genezen.
Orde is maar een haar
waaraan je hangt, nagel geprikt in je kist,
vezeltje over been, houdt niks niet tegen.
Wat stuk is, koester het
niet langer dan het vraagt. Laat het alleen…
Rauwe zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 Alles dat puur is, is rauw
zoals de rauwe zee
in jouw oorspronkelijke dromen
en ik verhef mijn stem niet
er is geen waarheid onder een steen
er is geen stilte in jouw betekenis van zwijgen
ik twijfel niet lang over mijn aarzeling
het is dat onbestemde nee gevoel
van niet willen, niet voelen, niet begrijpen
alsof schoonheid op straat…
Verkeerd verbonden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 Luister, ik ben de andere lijn
Je hoort alleen mijn stem
Ik ben onvervreemdbaar
Alleen degene die ikzelf ken
Niemand kent mij
Weet wie ik werkelijk ben
Op een of andere manier
Ontstemt dit geluid wellicht
Is alle herkenning een illusie
Weet je, ik zal vrij zijn
Ik ben verbreking van stilte,
mijn gezicht een herinnering
---…
Prettig ongeschikt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 voor mij niets eeuwigdurends,
geen bezwerende formules
geen eikenhouten planken,
tunnels, dichte mistbanken
die het zicht belemmeren
geen patronen die zich
aan vaste grond nagelen
liever ook geen criteria, een
functieprofiel met targets
ik zie de afwijking in elke
spiegeling van tegenlicht
vandaag kijk ik in het water,
de enige…
Bij de rivier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 Het is alsof ze de dood hoort fluisteren
nu ze hier is, bij de rivier, die luistert
naar haar woorden van stilte en verleden
en in haar verdriet woont een mysterie
vol eenzaamheid en wereldleed
een gezelschap van droevige mensen
op weg naar niemand, nergens is er leegte
de leeghoofden hebben de ruimte verdoofd
met nog meer verdriet van droeve…
vandaag (3)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 vandaag
breek ik door
het cellofaan heen
vandaag
heb ik het
leven lief
vandaag
haal ik de
deksel eraf
vandaag
buig ik voor
het verlies
vandaag
dans ik met
het lot…
vandaag (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 vandaag
niets aan het licht gebracht
vandaag
geen witte bladzij aangeraakt
vandaag
niet zichtbaar geworden
vandaag
niets gebroken
vandaag
geen tranen op laten drogen
vandaag
niet verborgen gebleven…
Psalm
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 72 laat mij verlangen
naar verlangen
laat mij verdwalen, naar
vlees en vreten zoeken
dolen, zodat ik weer moet horen,
zien, ruiken vooral
laat mij binnen, met mijn
modderpoten, zwarte nagels,
ongevraagd en ongeschoren…
Nog even
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 Hoog en laag kan ik springen
zeggen dat ik een dichter ben
maar niemand komt dichterbij
dan mijn woorden doen beloven
ik heb je lief, schrijf ik
maar er is niemand om lief te hebben
zelfs mijn teddybeer wordt bleek
rond de neus, door de gedachte aan mij
ik ben mijlenver verwijderd van de waarheid
nog even en ik geloof werkelijk dat ik…
Wolk van een Man
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 210 Hij die als een gedreven boei
Wars door de schimmige ondergroei
Van ons bliksemschichtig bestaan
Zijn pantergang is gegaan
Wiens dwarse vlerken zich ontvouwden
Tot een zinslijpend gevaarte
Van vliesvleugelig aangrijpende
Verlichtheid en klaarte
Hij de introspectieve extravert
Eigenhandig, gevoelig en ad rem
Die krachtens zijn bronstig…
ik haal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 ik haal
de kasten leeg
en schouw naar binnen
ik wieg
met het ritme van zachte woorden
en zing me terug in de tijd
ik schakel
tussen slapend verlangen
en verbeeldende dwaalsporen
ik breng
mijn lofzang op het leven
en de licht aangeslagen toets
ik pluk
blauw-warme watten
en schuif de wolken weg
ik loop
hand in hand met onwetendheid…
ver van huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 ver van huis
wil ik leven
alleen mezelf
neem ik mee
verwelkte dromen
laat ik varen
wat voorbij is
wordt rooskleurig
langs een rode draad
plant ik poëzie…
twee-eenheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 127 buiten
zijn we onafscheidelijk
soms huppelen we
door de wereld
dan maak ik je vrolijk
en jij mij
tenminste
als de zon schijnt
in maanverlichte nachten
zijn we slechts
een schim van onszelf
terwijl
jij op dagen zonder zon
niet eens bestaat…
Aan Ingrid Jonker (1933-1965)
gedicht
2.0 met 3 stemmen 4.227 Een dichter was je net als ik, geen dichteres
en lange tijd was je hier onbekend.
De wetten van je vader teên die swartmens
hielden ook jou apart – van ons met name.
Totdat je werk, dankzij Mandela, eindelijk openging.
Wij zijn familie, hebben voorvaders en strijdbaarheid
gemeen, wij spreken zustertalen. Over het wonder
van de jouwe ben ik…
open
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 142 ik laat mezelf achter
in de ommuurde tuin
verdwaalde herinneringen
lopen met me mee
naar vergeten beelden
voorzichtig blaas ik over
dauwdruppels op het gras
ik voel het mos op de zwerfkeien
zie het rood van de klimop
tegen de buitenmuur
ik streel het tere blad van de magnolia
de bleke zon doet wat ze kan
een lavastroom aan droombeelden…
bemind worden door een dichter
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.564 vlak bij de Meir loop ik Veerle tegen het lijf
bruin haar scheve baret laarzen jas
hoe gaat het? ze vertrekt haar mondhoek
even maar alsof het er niet toe doet
haalt haar schouders op en knikt we groeten
en lopen ieder een andere kant op
ik kijk nog eens om maar ze is al verdwenen
gewoon tussen de anderen als de anderen
en niemand…
Wachten op verhalen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 Algemene geschiedenissen,
worden altijd opgeschreven.
Fictieve verhalen worden slechts bedacht,
maar elk mens maakt unieke levensreizen.
Velen aarzelen om ze te vertellen,
terwijl de mensheid daarop wacht.…
Puur
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 180 Puur wil ik de heldere geuren beleven
zonder heimwee naar een vroeger leven
nu prille liefde zonder levensvragen
geluk vervult met mooie dagen
puur als het diepste uit een bron
sereen in innigheid verbonden
zo helder als de dag begint
geen zorgen over oude wonden
puur wil ik het maanlicht zien
in alles wat ik op zal schrijven
moet liefde…
eb
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 de zee
bestaan in zwijgen
tijd om te verliezen
het water
trekt zich terug
in gesmoord verlangen
het verlaten
eindeloze hervertelling
waart rond in gedachtestromen
de snippers
oude en oudere vloeien
vertraagd heen en weer
het verlies
wandelt over het water
tijd om te gaan…
losjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 ik droom
mijn weg naar binnen
reis met lichte tred
door het geheugen
weef losjes
kleine taferelen aan elkaar
balanceer
op gewichtloze woorden
verbind me
met het ritme van de aarde
dans tussen
kolkend hart en tere ziel…
Slaap
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.353 wakker zijn, boven de stad klokken
een regenbui en een kom met melk
niet de fluistering van wind hoor je
maar het langdurige zuchten van wat
onderhuids vuur vasthield, oppookte
------------------------
uit: 'Bezonken', 2014.…
En vannacht in de stenen stilte
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.548 En vannacht, in de stenen stilte
van mijn kamer, het huis op het eiland,
onder het web van sterren, de palmen roerloos,
kwamen die andere stemmen, Auden en Frost
en Elisabeth Bishop, Pound en Cummings
en Sylvia Plath, woorden op mijn schouders,
in mijn haren, tegen de ramen,
dichters, gedichten,
droombeeld, verhaal, getijden
van toen, ooit,…
Monddood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 Hij sprak niet
het was niet zijn stem
er heeft een ander
in de nacht gesproken
toen hij de tak tekende
aan de stille boom
die hij omhelsde,
groeide er klimop langs een slanke rug
over jouw schouders, rond jouw hals
kin, gesloten mond, neusgaten
er ging een wereld voor jou open
maar praten deed hij niet.…
als je verdwijnt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 als je verdwijnt
zo zonder omkijken
oplost in de verte
witter wordt
dan de witste muur
als je verdwijnt
zo zonder dralen
een wordt met
de schutkleuren van
een ondoordringbaar woud
als je verdwijnt
zo zonder naam
onherkenbaar samenvalt
met de massa
en niet terug zal keren…
Abnormaliteit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 Reuzen zijn zeer abnormaal.
Zij wijken af. Van wie of van wat?
Van kabouters en van dwergen.
Kleine kinderen begrijpen dat.
Normaal willen zijn is erg abnormaal.
Koningen die gewoontjes willen doen.
Generaals die liever pacifisten zijn.
Populisten die zoeken naar nette taal.
Wie zijn eigenaardigheid verliest,
is pas echt verloren.
Wie…