Alle inzendingen over kerstmis

De vrede door Het Kerstkind gebracht op een heldere, ijskoude winternacht brengt de mensheid nieuwe dromen om in een warm liefdeshart te wonen om in Zijn eeuwig licht op weg te gaan met de zekerheid dat Hij ons bij zal staan…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

waar de wereld in verwachting het jaar de laatste dagen telt ervaren wij in waarde van tijd wat ons ontmoeten zeggen wil in de vanzelfsprekende dingen die ons elkaar betekenen laten die wandeling met een vriend dat buiten de eigen deur eten het samen naar voetbal gaan het elkaar zo bij toeval treffen waar de wereld in verwarring zich…

Mark zegt: niet meer dan vier personen bij je binnen laten Maar ‘k zeg je, bij ons hier zullen we ons op onszelf verlaten niet omdat ik Mark niet vertrouw dat is gezakt tot onder nul maar domweg omdat ik ‘t veilig hou Dus is Kerst dit jaar, gescheiden van de kinderschaar! We krijgen als cadeau dit keer de boosterprik en leggen ons neer…

Nergens te kunnen gaan geen deur die voor mij blijft openstaan geen mens die om me ziet... in het straatbeeld heet ik vuil en vies. Niemand die om mij komt vragen slechts storm en regenvlagen die me bedaren niemand die me ook wil horen mijn woorden gaan in het ijle weer verloren. Er is geen plaats voor mij ook niet op de achterste rij…

Met Kerst eten we graag exclusief en drinken uitsluitend Grand Cru Zo was het vorig jaar hertenbout Nu staat Grutto op het menu…

De glinsterende lichtjes aan de kerstboom zijn gedoofd… Het blijft gonzen door mijn hoofd... een fietsend kind werd aangereden en was op slag dood langs een wegberm staat een kruis met bloemen omhangen en een chauffeur zit met een wrang gevoel gevangen. Een sober bosje hulst siert nog het kruis in zijn huis en tranen, overal hangen tranen…

in donkere decembernacht wordt door Zijn komst het licht gebracht voor hen die naar vrede smachten maar in vertwijfeling wachten op de Redder van de mensheid die vol is van barmhartigheid voor die ziek zijn en erg eenzaam wordt Kerstmis voor allen heilzaam…

Een snippertje Kerstfeest steeds met je meenemen mag een verademing zijn van voelen en denken 's avonds in bed bij het indutten lig de stal van Bethlehem op deken of kussen adem van ezel en schaap vermengt zich sierlijk warm kringelend met geurige damp uit brandende wierook je bed wordt omhelsd door een ruimte vol hooi en stro binnen…

De oude herder Ik heb allang geen kudde meer. De tijd van werken is geweest. Maar nu herinner ik me weer - het staat me helder voor de geest - die ene, zeer bijzondere nacht met mijn collega's in het veld. We waren met een man of acht, van onze schapen vergezeld. De nacht was bijna heilig stil. Toen, plotseling: dat felle licht. Ik deinsde…

als de nacht blijft hangen tot ver in de morgen rijst groter 't verlangen naar 't licht dat nog verborgen maar nieuwer dan ooit zal verrijzen uit 't oosten een Kind met liefde getooid dat ons komt vertroosten met engelen die zingen en spelen op hun schalmei de duistere nacht verdringen voor jou en voor mij daarvoor is ’t wonder geschied…

Welriekend stond in dennengroen -Zijn stam gespijkerd op een kruis- De spar te pronken in het huis Met in de oven géén kalkoen Hij had een snoer van lichtjes aan De vrek draaide een lampje los. (Zijn streken houdt een oude vos) En liet hem in het donker staan De man dacht zeker stroom is duur En hij ging over pijn en pret Maar langzaam…

(in het bos) iemand nam het besluit tot het optuigen van de boom in het bos... wellicht dacht hij ook een boom hecht aan het leven en uiteindelijk is kerstmis tóch een teken van leven…

De laatste maand december met moede dagen kort en koud zoeken naar genegenheid en warmte in iemand die innig van ons houdt. Liefde moet ons blijven dragen doorheen een sombere tijd van storm, sneeuw en regenvlagen tot het licht van kerstmis ons bevrijdt. Ontwaken in een wereld van wit met hart en ziel die reeds geklaard op het nieuwe jaar…

Over daken en kale bomenwoud giert, valt en springt een zwervende wind, als een dartel, onbesuisd dansend kind, ontmoet tenslotte geur, die hem vasthoudt. De luchtstroom slingert zich sierlijk maar koud om een schoorsteen, aarzelt even, duikt gezwind de pijp in, hitte tegemoet, en vindt vast verblijf, dat hij met zijn adem opbouwt. De keuken…

het is vies en nat weer, we zitten stil in huis... kijken hoopvol uit naar de komst van onze Heer die tot ons zal komen als een Kindje broos en teer we bereiden ons hart voor op een warme thuis daar zal Hij onze liefde en genegenheid ontvangen want al weken lang is onze hoop en ons verlangen omdat nieuwe leven een bijzondere plaats te geven…

midden de koude winternacht wordt de bedding van mijn hart door een Kind verwarmd zijn glimlach zal ik zien met de ogen van mijn ziel Zijn Woord zal in mij groeien door Zijn Geest geopenbaard en het zaad van gerechtigheid zal kiemen en vrede brengen langs alle wegen waar kerstrozen van liefde bloeien...…

Wij gaan het jaar geplaagd weer uit Nadenkend voor een beslagen ruit Als een werkvrouw aan het werk gegaan Poetsend om corona te verslaan Weinige die door de deur naar binnen gaan O merk op , hoe fris is het thuis Waar de wind ruist door het huis Geurt dennen als lente Jezus is met ons begaan De blinkende ster, mijn God mijn lief…

Chaos is een keuken vol konijnen na een rampzalig kerstdiner, eten met je vegan dierenvrienden; het leek zo’n leuk idee. Til je hoofd op van de tafel, jaag de meute naar hun hok, weg de wortels, weg de sla, en geef Flappie aan de kok. Stop met tobben, geef niet op, ga nu maar gewoon uit eten; en als je met Pasen koken wil, laat dat dan…

Hoe kan je dit jaar het beste omschrijven Zonder somberheid, zwartgalligheid en te overdrijven. We doen alles met de gepaste afstand Voor de meest kwetsbaren in ons land. Dit is het jaar van digitaal shoppen en winkelstraten niet te druk Mondkapjes ja/nee, hoesten in je elle boog en was je handen stuk. Het zoeken tussen thuiswerken en kantoor…

Ik bid voor Het Kind dat blij wordt verwacht op kerstnacht gebracht hemel en aarde verbindt Ik bid voor het kind dat een moeder draagt dat haar liefde vraagt en een toekomst vindt ik bid voor het kind dat ergens verloren in ellende geboren verstrikt in een labyrint ik bid voor het kind slachtoffer van geweld in verdriet gekneld…

kerst voelt dit jaar broos en ongewoon zo heimelijk zweeft er ongerief rond met afstand en een verkapte mond met reine handen bestuur ik een wagen manoeuvreer ik me langs vakken ‘Kom’ zeg ik tegen mezelf ‘Laat de moed niet zakken’ het feest van licht omringt mij overal de wenskaarten aan het lint met soms een geschreven…

Kerst zonder bezoek: vrede, zei het spreekwoord al – begint bij jezelf.…

je deed kleine pasjes lachte halve rondjes tot pirouettes in een overwinningsdans want de angst was ineens totaal verdwenen in samen kijken naar de opgaande zon waar de dagen in het stilaan langer worden als lentedag gingen zomeren naar klein geluk dat lange tijd afwezig was geweest omdat voor bestaan alle energie moest worden…

Van verre komt het als een schoon gerucht Daar is een kind geboren in Bethlems stal - Zijn naam is Zaligmaker, want Hij zal De wereld redden, die in weedom zucht. De wereld kent Hem niet, maar in de lucht Zijn tekenen en wonderen door 't heelal, Uit de open hemelen klinkt een schoon geschal En engelenscharen zingen in de vlucht. Vrede,…

Klokken haalden mij uit de slaap vandaan: Kerstmis over Den Haag om middernacht. Hij, die ik dagelijks te wezen dacht, trok uit mij weg en kwam alleen te staan. Ik keek tegen mijn eigen leven aan, alsof een ander het had doorgebracht. Een lege helderheid betrok de wacht tussen mij en het opgeschoven raam. De stad verstomde. Mijn verbeelding…

De wereldse mens van vandaag kent De Verlosser nog maar vaag Voor hem rijst met Kerst de vraag Met wie zit ik aan tafel en met wat vul ik m’n maag? Het komt op deftig schransen neer in een kitscherige sfeer Heren met branie, opgetutte vrouwen Kleine hapjes en goed kauwen We zijn Hem vergeten Zelfs vóór en ná het eten Straks gaan we…

ik voelde hoe je blik langs mijn gezicht gleed in het proberen een glimp van de corona argwaan op te lichten voor even een doorkijkje naar het leven van voor deze tijd bevrijd van angst elkaar te raken en dan de ander ziek te maken totdat je lach me warmde en mij met lange armen weer knuffelde als toen in gouden momenten…

Vertrek laat sporen na in heimwee. Dood blad zingt zich omhoog, dwarrelt tot dikke laag waar zwarte scharrelvogels kwetterend verdrinken: een nieuw seizoen. Reuzenspar opgeleukt tot in de hemel wachtend op lichtmisfeest. Terwijl pompoenkaars schrikkeldroom voorspelt meldt zich een diepe winterslaap.…

De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein die met rode strikken worden opgehangen…