Alle inzendingen over liefde

Ware liefde! Want de liefdesdrank was bedrog -- maar wie gelooft dat?…

daar dartelt ze zo’n onschuldige pure witte vlinder en even verderop nog een en nog een ze verjagen mijn enigszins sombere bui ach vlinders ik heb ze zo lang gemist en dan kom jij en klapt in je handen en ze verdwijnen naar een plek waar ik ze even niet meer zie maar plots voel ik waar ze zijn gebleven in mijn buik…

Langs 't meer schitterde 't vuurwerk, knal na knal: De plots'ling blauwverlichte bergen schrokken, Toen om hun scherpe toppen donderblokken Versplinterden tot klankbonken naar 't dal; En gouden-regens klommen naar 't heelal, Naar de aarde wierp clematis paarse klokken; 'T leek of apotheozen samentrokken Om ons, brandpunt van dubbel hol…

Waarom moet een meisje blozen Als zij 't woordje liefde hoort? Waarom moet zij kunstig veinzen Als de liefde haar bekoort? Is de liefde dan onedel? Is ze een grove, lage drift, Die de grote mens vernedert? Voor de wijsheid…

Nieuwe liefde brengt veel teweeg een bonzend hart levendig verlangen fluisteren over plannen van de toekomst zachte eenvoud, een streling nieuwe liefde zoekt andere mogelijkheden en nu je weer weg bent lijkt alles wat zij wilde schrijven over jouw liefde jouw mooie leven slechts een fluisteren van het weer alleen zijn in…

Elizeling, waar was je nou Waar bleef jouw vlucht met Pegasus Waar bleef het smachten  van jouw kus Ik was jouw man toch, jij mijn vrouw Ik wil je nog altijd mijn lief En jij wilt mij tot ver voorbij De horizon van tijd, mijn lief Maar ook ík zei, El, 'k heb je lief Ik zong het zelfs, met heel mijn hart Als dichterziel, poëet en bard…

Pas op, hij kust me tegenwoordig naast mijn wang -- alsof ik lucht ben.…

Zult gij niet altijd komen Als ik u minst verwacht? Beminde van mijn dromen, Zon in mijn nacht! Ik heb mij neergeworpen In slijk op 't lichtloos pad, Bloed'ge vampieren slorpen Zich aan mij zat. Mijn mond vol bitt're vruchten, Mijn hart leeg als een hel, De lucht zwaar van de zuchten Die 'k niet meer tel. Tot, zie, een schijn zich…

Jij bracht me Naar de plek Waar ik rust vond Waar de zon opkomt Hoe duister ook de nacht Waar niets verloren gaat Noch in daden noch in tijd Waar vertrouwen begon Vertrouwen zonder grenzen Ik breng je Naar de plek Waar je rust vindt Waar de zon opkomt Hoe duister ook de nacht Wij samen Lopen over water Hoe diep het ook is…

wat weten zij die aan de kade staan zij zien ons hand in hand traag en wankel naar het schip toe gaan weten zij wat wij voelen als wij elkaar omarmen als wij hartstochtelijk zo lijkt het toch elkaar zoenen voor de laatste keer wat weten zij over ons nu wij blijkbaar scheiden moeten ik van jou mijn nooit gekende moeder jij…

zou je hier met me willen liggen in de schaduw van de gesloten luiken zonder dichte deuren met een mond vol zoete bramen zou je hier met me willen liggen in ongeschonden samenzijn zonder klok die de uren telt en alleen maar de wereld vergeten in het zachte aanbreken van de dag zou je hier met me willen liggen?…

Gij staat zo heel, heel stil met uwe handen, ik wil u zeggen een zo lief wat, maar `k weet niet wat. Uw schoudertjes zijn zo mooi, om u is lichtgedooi, warm, warm, warm - stil omhangen van warmte, ik doe verlangen. Uw ogen zijn zo blauw als klaar water - ik wou dat ik eens even u kon zijn, maar `t kan niet, ik blijf van mijn. En ik…

De duisternacht zal straks weer heersen waaruit het nieuwe leven gaat beginnen gedachten dansen rond jouw naaktheid de maan lacht boven oceanen en jouw fraaie gezicht ik heb je lief wil ik je zeggen maar hoe moet ik het uit gaan leggen kan slechts mijn droom voor jou vertalen zodat je niet meer zult verdwalen de zwarte nacht…

de woordendanser danst zijn woorden op een verijsde koord hij danst ze op ijle hoogten hij danst ze in de wolken hij wil eindeloos leven hij wil zweven maar als één woord mis geplaatst het strak gespannen touw beroert volgt onverbiddelijk de val de val in donkere diepten of de val omhoog naar jou…

Twee mensen reizen en ontdekken de wereld -- Hun reis heet Liefde.…

Geen spijt noch strijd Brengt terug die lach Van toen je me zag En voor de eerste keer Herkende…

Ze kijkt mij fel aan, legt koket in haar ogen -- weer eens heel haar ziel.…

De stad weerspiegelt mijn droom van liefde: verweerd -- van al het wachten.…

Ren de liefde na, ook al wil ik jou niet meer -- of vlucht jij voor mij.…

Het vurig hart des jonglings, haast nog kind, Gevoelt een rijke en ongekende weelde Wanneer hij zachtheid, liefde, schoonheid vindt, Zoals die nooit het jong gemoed nog streelde. Hij ziet de jonkvrouw, de met schoon bedeelde... En die geen zege wil, zij overwint. Hij mint het Schone... en liefde is ingebeelde, Als hij de 'liefde' van de vrouw…

Liefste, hart en woorden Houden voor jou stil, Jij blinde vlek in mijn vermoorden Van wat ik vergeten wil. Kleine vink, lieve kleine kinkel - De liefde speelt mij parten - Baby-face, bijou, scharminkel Voor wie ik alles weer wil tarten Tot ik, als vroeger, blind van pijn Weer neerlig, eenzaam in het laken Het gaat niet om het zijn…

Toen het cement zich sloot boven mijn hoofd viel er toch iets van me af. Rust nu maar uit, dacht ik met de dode dichteres die recht van spreken heeft, je hebt je strijd gestreden. Probeer niet te zwemmen of adem te halen, geniet maar van het koele mortel om je heen, voel of je het begin van verstening meekrijgt voordat je hart zijn vrede vindt…

ik heb het woord bewaard ik kan het niet gebruiken want het was alleen van ons af en toe dient het zich aan maar ik kan het niet uitspreken het vergt te veel uitleg soms is er onverwacht iemand die van niets weet en het zomaar zegt…

Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem in donkre kamer 's nachts, een bloem, een bloem - vèr òm der stede opschokkend gedoem, dicht òm der stilte suiskokend gezoem - een lichte rode bloem, een witte bloem. Gij zijt mijn hart, mijn eenzaam levend hart, de daden van mijn lijf slaan rondom hard, wreed klaterende stem veinst vreugd en smart…

beminnen wij elkaar als vroeger nog zijn wij twee lichten nog van één licht passen wij samen nog in één gedicht of minnen wij enkel maar de weemoed weg zijn wij samen eenzaam nog of zelfs dat niet meer…

In zijn droom tast hij naar haar en ook de nacht zoekt -- waar ze zich verschuilt.…

we liepen juichend het verborgen paadje in naar onze geheime bloemenplek waar alles altijd bloeit ook nu een half zonnetje en samen even vrij los van de wereld in samenspraak alles begroeten de stand van zaken opmaken wat zijn schoonheid heeft gegeven wacht nu overleven alles heeft vrucht gegeven voor weer een nieuw leven…

als je de pijn van het afgesneden zijn voelt in zijn volle venijn drink dan uit mijn mok als je de pijn van het afgesneden zijn voelt in zijn volle venijn leg dan je hoofd op mijn kussen als je de pijn van het afgesneden zijn voelt in zijn volle venijn trek dan mijn wintertrui aan en laat het schurende schrijnen…

een klein verhaal toen we elkaar vonden juste une petite histoire liefde droeg ons naar une belle histoire we hielden elkaar vast hoge ramen weerspiegelen de tere wolkenluchten ik zing een gewichtloos lied soms luister je even dan weer niet ik zing une chanson belle et petite ik zing je ik zing je tot leven…

Sorry Voor mij Mijn onderrug Mijn bekken Geknakt Met vallen Mijn basis Mijzelf Niet gehoord Niet gezien Niet serieus genomen De ander Geleerd Dat ik Er niet toe doe Sorry Nu op weg Naar genezing…