Alle inzendingen over milieu

Groenlanders en ijsberen leren in de poolnacht dansen in benarde ruimte aan afgesneden randen liefdesdans noch -verhaal van ijskoningen en Inuit echte mensen gevangen in niet eindigende winterwals het kan: levende wezens op hun achterpoten leren staan maar diepe ontheemding dans of aai of sla je er niet uit opiaten leren ontembare…

8. Groenland 2022 dit was allemaal ijs gebaart de oude man bij ons raakte nooit iemand zomaar kwijt maar velen kunnen niet meer meekomen 9. Groenland 2022 hij voelde dankbaarheid zijn sledehonden hadden de man uit een wak gered sneeuwscooters zoveel goedkoper dan sledehonden 10. Groenland 2022 de terugtrekking van de gletsjer…

5. Groenland 2022 om de dag bezoekt de oude moeder haar kind twintig jaar zingt ze hem dichterbij op het kerkhof 6. Groenland 2022 ik woon hier al 20 jaar zegt de Deen maar het Groenlands spreek ik niet in de tuintjes hangen karkassen van rendieren…

3. Groenland 2022 in de diepste lagen van zijn oude ziel woont de zoon zijn dood in nevelen gehuld als een doodsgeest 4. Groenland 2022 in een verdwijnende wereld mist niemand iemand totdat je in delen wordt gevonden op de vuilnisbelt…

1. Groenland 2022 achter het raam drijven ijsbergen voorbij door stilte en mist omhuld sledehonden huilen de herfst is begonnen 2. Groenland 2022 het ijs smelt de gletsjer dooft alles verandert in een zee van wachten leven aan ijsvrije wanden…

Ontwaart u onderweg een limousine Een four wheel drive van 't type suv Zo'n stoere multi purpose mpv Een buick of maserati dan misschien? Ik doel op zo'n elektrische hybride Die vaak een pienter paaltje nodig heeft En dan onhoorbaar over wegen zweeft Maar soms een muil opzet als een bolide Die als een schicht van nul naar honderd…

In de berm van de snelweg staat een vrouw, ik ken haar Ze lijkt op mij, op het gezicht naast me in de zijruit Ze komt dichterbij en ze buigt zich voorover naar mijn knipperlicht In het donker achter mijn stuur breekt het zweet me uit 'Jongen, wat doe je hier? Ik draai me om in mijn graf van al mijn zorgen om jou' Mama, ik ga hard werken…

ik spit de tuin om poot de aardappelen zaai zaadjes voor kruiden voor zolang het duurt plant de tulpenbollen snoei de rozen nu het nog kan verwijder het onkruid voor zolang het duurt maai het gras schud het hooi en alles zal wel goed komen voor zolang het duurt laat de tomaten rijpen en de druiven zijn zo zoet immers er is tijd…

Er is niets aangenamer dan onder de bomen te zijn in de schaduw beschut tegen het felle licht van de zon Daar zijn wij ongezien en onbespied in het halfdonker in een schemering waar alles ineen vloeit zich samenvoegt waar harde contouren verdwijnen lieflijk en zacht een nieuw zintuig zich opent waar geheimen worden bewaard…

In de helse hitte Blijft homo sapiens maar pitte Het wordt heter en heter Maar het besef wordt niet beter Dat er méér achter blijkt te zitte.…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

Zie ons hier staan en reiken - direct verbonden met Daarboven. We worden gehoord. Zoals afgesproken. Mensen trekken zich aan ons op om richting te geven aan hun ambitie. Voortdurend wil men hogerop. Maar kijk eens hoe wij roerloos op éen plek de wereld becommentariëren: beduidend, wuivend onze kruinen bewegen... Steeds meer bosaanbidders…

Sinds er mensen wonen aan de boorden van de Schelde hebben ze zich gevoed met wat de rivier hen bood Vis, kreukels, krabben, kreeften, lamsoor, zeekraal, garnalen Eiwitten, vitaminen, mineralen De landoogst kon mislukken, het vee ziek en dood Oorlog kon alles vernietigen maar de rivier behoedde voor hongersnood Helaas, het is gedaan met…

een bij doet wat hij doen moet elke vogel zingt het hem toegewezen lied een muis gedraagt zich zoals een muis nu eenmaal doet dit ter ere van dat wat voor al het leven op aarde goed is echter tot ieders groot verdriet houdt niet iedereen zich hieraan een schakel in het geheel meent zijn eigen weg te mogen gaan die ene schakel houdt…

voordat je een voet op het dak van de wereld zet laten monsters je zien dat ijs en sneeuw zich met rasse schreden uit de opgewarmde voeten maken een drempel is hier de plaats om niet verder te gaan…

Op deze dag zo grijs als haring schrijf ik je een brief waarin het waait en meeuwen door de wind gedragen cirkels maken in de haven touwen ijzer hout en letters blauw en wit en netten tonnen plastic zakjes palen containers apparaten waar ik niks van snap masten vlaggen ramen schepen overal vandaan overal geweest en ik hoef nergens om te vragen.…

Winter geen winter Lopend in mijn zomerjas Is 't gewoon voorjaar Reeds gekleurd herfstblad Geselt normaalgesproken Nu slechts dwarrelt Want de wind is zwoel Temperatuur veel te hoog Duidelijk van slag Opwarming een feit De natuur sterft rigoureus Waarom wij zo tam...?…

wat zijn we haar schuldig zij die lange tijd met ons heeft rondgelopen zo tolerant en geduldig we lieten als dank slechts puin na in hopen ook al waarschuwde zij ons veelvuldig wat kunnen we haar alsnog teruggeven van enige waarde onze lieve moeder onze hoeder onze moeder aarde met wat we haar tot dusver gaven zijn we bezig ons eigen…

Bericht aan de leiding van de expeditie wij claimen een vondst en het tart ons verstand ons schip is kapot en inmiddels verlaten wij staan met ons team op een nieuw ontdekt land bijgaand de foto's en eerste rapporten wij voeren ons werk uit vanuit deze tent een dikke laag plastic en zwarte bitumen vormen de bodem van dit continent Boringen…

Ik verlang naar een zee zonder horizon Waar de lucht overgaat in water Ik verlang naar de kleur van de ochtendzon Naar het rood van de avond Ik wil zoekraken in de golven Ik wil alle woorden verliezen Ik wil schepen tot zinken brengen Hun lading in rook doen opgaan Er is een teveel Aan alles Ik wil niets meer dan water van de grote…

Ik maak mij zorgen Om het heden van morgen Als boomer word ik Ongelofelijk kwaad Op maffiose crimi Witteboorden In hun onaantastbare Bunkers van boardrooms Ego's die de climate Change ontkennen Hun wereld is geen Aarde van de mensen En negeert de Econoodkreet Van het klimaat Een pinguïn, net zo edel Als een leeuw of koningspaard…

Klimaatakkoord '15 Champs Elysées Behelst Verklaring Met een NDC Daarna kwam de VN IPCC Rapport van 't Panel Voor de Climate Change Toen 't EGR-rapport Emissiekloven Een groene long Der Amazonas Ademt te weinig Koolzuurgas Dus op naar Schotlands Highlands Top Met Eurostar Rail to the COP…

Zij kabelt nu nog sabbelend badderend rond de Waddeneilanden Doet met een beleefdheidsbezoek Marinehaven Den Helder aan rust uit op Zr. Ms. Dolfijn, een onderzeeer van Walrusklasse Maar zij, Freya genoemd, gaat dieper en sneller ons waterland in Vooral het lager gelegen Nederlands-Koninkrijks-grondgebied Zij voelt zich lekker, senang en blaakt…

O, Nederland let niet meer op zijn Saeck 't Is volgens 't NRC maar al te waar Ziedaar, C.M. de V. en woordenaar De stikstofuitstoot wacht een schone taak 'Far niente', denkt Carola, en 'ik pas' Met dank aan Caroline van der Plas…

De zwartgestreepte duinpanhagenaar Een praktisch uitgestorven exemplaar Symbool voor maïsveldkaalslag woekeraar Dystopisch landbouwgif verslinderaar Insecticiden muggenmoordenaar En intensieve veeteeltlogenaar Verkeert bij Zandvoort in acuut gevaar Milieudefensie tekent al bezwaar Contra zijn habitatveroveraar De blanke…

Het regent tranen, het oerwoud brand, en op het strand, ligt het teloorgegane. Het oerwoud brand, eeuwenoud, het moet verdwijnen, welvaart, vlakke lijnen verschijnen, voor meer en misverstand. En aan het strand, beuken de oliegolven, ’t land wordt bedolven, door de vooruitgang overmand. Het regent tranen, over het teloorgegane…

Je had de mallekoeien-maladie Maar stikstofuitstoot in de ozonlaag En grondwater, een ware bodemplaag Leidt tot een Parkinson epidemie Heeft Wageningen Universiteit 'FrieslandCampina' boeren opgeleid?…

Waar ben ik? In wat Hel van rampen? Op ieder voetstap dat ik tree Omwalmt mij 't walglijk onkruiddampen En doet mijn borst en longen wee. Hoe keert mij 't hart en d'ingewanden Wanneer dit stinkende verbranden Zijn gif door heel de lucht verspreidt, In 't lichaam om met pijnlijk wringen! En geldt dit voor versnaperingen, Voor feestonthaal…

Op de planeet waar ik sinds kort verblijf, hebben wij het voor elkaar gekregen, dat de warmte is gestegen, door de hebzucht die ons drijft. Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer. Al zijn de gletsjer aan ‘t ontdooien, we moeten ons steeds meer ontplooien…

Steeds meer en ieder neemt, aan onze hebzucht komt geen einde, en straks is ons het dichtstbijzijnde, het langst vertrouwde vreemd. Wat ooit bestond tussen zon en maan, en wisseling der jaargetijden, de natuur stond ons terzijde, is dat alles ons ontgaan? Wij worden nu nog slechts door tijd, en domheid van een ramp gescheiden, wie staat…