Alle inzendingen over milieu

Klimaatakkoord '15 Champs Elysées Behelst Verklaring Met een NDC Daarna kwam de VN IPCC Rapport van 't Panel Voor de Climate Change Toen 't EGR-rapport Emissiekloven Een groene long Der Amazonas Ademt te weinig Koolzuurgas Dus op naar Schotlands Highlands Top Met Eurostar Rail to the COP…

Zij kabelt nu nog sabbelend badderend rond de Waddeneilanden Doet met een beleefdheidsbezoek Marinehaven Den Helder aan rust uit op Zr. Ms. Dolfijn, een onderzeeer van Walrusklasse Maar zij, Freya genoemd, gaat dieper en sneller ons waterland in Vooral het lager gelegen Nederlands-Koninkrijks-grondgebied Zij voelt zich lekker, senang en blaakt…

O, Nederland let niet meer op zijn Saeck 't Is volgens 't NRC maar al te waar Ziedaar, C.M. de V. en woordenaar De stikstofuitstoot wacht een schone taak 'Far niente', denkt Carola, en 'ik pas' Met dank aan Caroline van der Plas…

De zwartgestreepte duinpanhagenaar Een praktisch uitgestorven exemplaar Symbool voor maïsveldkaalslag woekeraar Dystopisch landbouwgif verslinderaar Insecticiden muggenmoordenaar En intensieve veeteeltlogenaar Verkeert bij Zandvoort in acuut gevaar Milieudefensie tekent al bezwaar Contra zijn habitatveroveraar De blanke…

Het regent tranen, het oerwoud brand, en op het strand, ligt het teloorgegane. Het oerwoud brand, eeuwenoud, het moet verdwijnen, welvaart, vlakke lijnen verschijnen, voor meer en misverstand. En aan het strand, beuken de oliegolven, ’t land wordt bedolven, door de vooruitgang overmand. Het regent tranen, over het teloorgegane…

Je had de mallekoeien-maladie Maar stikstofuitstoot in de ozonlaag En grondwater, een ware bodemplaag Leidt tot een Parkinson epidemie Heeft Wageningen Universiteit 'FrieslandCampina' boeren opgeleid?…

Waar ben ik? In wat Hel van rampen? Op ieder voetstap dat ik tree Omwalmt mij 't walglijk onkruiddampen En doet mijn borst en longen wee. Hoe keert mij 't hart en d'ingewanden Wanneer dit stinkende verbranden Zijn gif door heel de lucht verspreidt, In 't lichaam om met pijnlijk wringen! En geldt dit voor versnaperingen, Voor feestonthaal…

Op de planeet waar ik sinds kort verblijf, hebben wij het voor elkaar gekregen, dat de warmte is gestegen, door de hebzucht die ons drijft. Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer. Al zijn de gletsjer aan ‘t ontdooien, we moeten ons steeds meer ontplooien…

Steeds meer en ieder neemt, aan onze hebzucht komt geen einde, en straks is ons het dichtstbijzijnde, het langst vertrouwde vreemd. Wat ooit bestond tussen zon en maan, en wisseling der jaargetijden, de natuur stond ons terzijde, is dat alles ons ontgaan? Wij worden nu nog slechts door tijd, en domheid van een ramp gescheiden, wie staat…

Kom mij niet nader, want als een tere huid zijn mij bossen en rivieren. Ik ben kwetsbaar en van mijn kleding ontdaan. Onbeschermd achtergelaten door mensen en goden. Ik ben dof geworden, zonder glans, een open wond. Raak mij niet aan. Mijn zwakte is mijn verborgen kracht. Verschroeiend is mijn hitte. Je bent niet bestand tegen mijn…

Vitrines vol met tranen; kasteelvijvers en zoete vennen in zaal drie. Nauwelijks voelbaar schuift branding onder het parket; uit verstuivers drijft de zeemist De Afrikaanse waterval schuimt in een meubel van mahoniehout; weer bij de uitgang koopt men washandjes en de brochure 'Geschiedenis der waterzucht' Er zijn geen frisdranken…

Ameland rouwt: van de grauwe klauwier broedt nog een paar. Braakbal, struweel, stuifzand, haaksnavel, kop asgrijs, grondwaterstand, imitatietalent, showmaskerdier, rozenkevertekort, libellen hier kikkersprongen daar, kruidachtige plant, verzuringsgraad, duinriet, zandzeggestand, opprikgedrag, eendagsvlieg, lokroodsier, hommelmaaltijd, hagedissensluiptocht…

Geef mij het lichaam met de kleur van de zee dat in wind staat waarin vogels nesten bouwen waarvan de voeten groen zijn dat slaapt in het oog van de wereld Geef mij het kwetsbare het lichaam uit de schelp dat alle gevaren van de wereld weet en toch zijn plek vindt Geef mij het lichaam nat van regen dat schaduw zoekt en wachten kan…

Als de wolken hun tranen laten vallen in het gras. huilen de bloemen mee, van geluk. Dan trillen de bladeren van dankbaarheid Je zou mee moeten doen . Voel hoe je lichaam nat wordt als je deelneemt aan het landschap in de regen…

zeg vogels vertel me hoe je van boven op ons beneden neerziet zeg vogels vertel me de betekenissen van jullie diverse lied wat is de boodschap wat willen jullie ons zeggen of is het valse hoop en is die er gewoon niet proef ik liefde voor de natuur? Of is het slechts het verhullen van verdriet over het gebeuren wat je van…

Binnen dit leven voortdurend bezig angstig te zoeken naar restanten van een ander leven, maar tekens van weerzin en wanhoop, een vuilnisbelt, een oude teddybeer, beheersen het landschap. Er is moed voor nodig om te beginnen, het gezicht van aarde hoopvol te vinden, de ochtend een gelegenheid. ---------------------------------------- uit…

We roepen bezorgt minder C0 tweeën, maar halen de soja van over de wereldzeeën, voor de magen van onze kippen, varkens en koeien, want de vleesproductie moet blijven groeien. Bijna de halve wereld eet hier van mee, de economie gaat goed, Nederland hoezee, hoezee ! maar wie zijn dan toch die chagrijnen, die roepen dat hierdoor de bossen verdwijnen…

Waar de Noordzee vriend'lijk bruisend, Neerlands smalle kust begroet, braken schoorstenen ontluisterd, steeds opnieuw hun zwarte roet. Daar blaast Neerlands staalfabriek, over het land ‘t giftig grafiet, maar, dat is de tragiek, aandeelhouder; u wil geschiedt. Waar de welvaart steeds moet groeien, waar slechts rendementen boeien, waar…

Oogkrijt houdt me bezig. Kleur ik met m'n kijkers? Crêpelinnen voelt dofjes aan. Geniet ik van m'n tastzin? Kralen hebben iets brutaals. Zie ik iets ongenaakbaars? Gelukkig kruien er akkoorden... Naar Parnassus-hoogte? Glanzende alinea's vullen mijn klinkerstraat. Ik pin ze vast voordat ze vloeien in de inkt van alles en nog wat...…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Ach aarde wat ben je mooi. Jij voedster, jij gastvrouw ligt aan onze voeten. Eens geschapen, nu gelouterd. Eeuwen, eeuwen, eeuwenlang wordt jij al geslagen, getart, verwond. Maar ... Broos is de boosheid Keihard is de ontkenning van de pijn die wij als gasten keer op keer veroorzaken. Houden wij genoeg van jou? Of alleen van onszelf, van…

Dit is een noodkreet van de oceanen, wij slaan alarm, het water staat ons aan de lippen, wij zijn vervuild, verzuurd, verhit. De wezens die in onze boezem leven, zo raadselend veelkleurig en schitterend van vorm, worden bedreigd en sterven uit. De zeven zeeën vol van wonder vervullen de aarde en al wat leeft, kleuren blauw in zwarte leegte…

Alles staat stil terwijl De wereld verder raast Het verbaast me niets dat Blikken staren, alles ruist En niets lijkt te bedaren Terwijl de jaren doorfladderen Als pas uitgevlogen mussen Die de wereld met liedjes En zachte veertjes Tevergeefs trachten te sussen. Het aanzicht van onheilspellende Dik gevormde rookpluimen boven een Stad waarin…

Blikjes langs de weg. Het is nog erger dan ik je zeg. In de berm ligt gebroken glas. Blij dat ik geen wroetend zwijn was. Zoveel statiegeld te vinden. Ai, alweer verstapt zich hier een hinde. Colablikjes met wat resten. Tientallen kevers mochten het dodelijk testen. Zonlicht op gebroken glas. Het is maar goed dat de brandweer erbij was.…

Ik heb te regelen een kindjelief, een woning en natuurlijk spullen ook. Het moet aanwendbaar zijn mijn bezit, ik moet het nu en dan alleen kunnen laten zonder even later roerloosheid aan te treffen. Stel ik kom thuis het kind is versteend, het huis verlamd en de spullen nog veel erger. Geen andere beweging dan deze thuiskomst. Dan zou ik…

Heb ik eindelijk een altijd online electrische auto gekocht. Ontdek ik ineens dat vanaf dat moment ook al mijn ritten waar ook naar toe, hoe vaak ook uitgevoerd , verworden zijn tot kostbare data.…

voel waar je bent in Westerwolde je herkent het zand dat kruipt tussen je tenen spat omhoog tegen je benen wat vuil gaf maar opdroogt valt stoffig af het veen altijd koud en nat optrekkend vochtig om je heen zompig bruin wat bij Dollardklei weer anders is niet te doen die plakt met kilo's aan je schoen klonten blijven aan je vingers…

Klimaatjongeren zijn simplisten Beweren hoog klimaatrealisten Deze hebben Vesuviusuitbarstingen En bedelven gerichte maatregelen Met tonnen goedkope spot en hoon Een ecologische voetafdruk Groter dan hun lange tenen Een condoom over dwarsdenken Genieten, ja. Vruchtbaar niet!…

Smeltende ijskappen Doemdenken nergens voor nodig Opgelucht met fijn stof IJsberen verdrinken Hier gekoeld cava klinken Waarom ijsberen Ontbossing stopt ooit Nou, nou. Hout vasthouden Als wij verdrinken…

ik zag het sterven van zo’n duizend doden hiertoe aangewezen door z’n valse hypocriete wachters het duurde slechts enkele weken voor de slachters het werk klaarden voor de pachters als ik de foto’s zie ga ik huiveren soms bijna een beetje huilen dat juist zij die de lucht liefdevol zuiveren gedwongen worden haar te vervuilen dat…