371 resultaten.
Teveel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Steeds meer en ieder neemt,
aan onze hebzucht komt geen einde,
en straks is ons het dichtstbijzijnde,
het langst vertrouwde vreemd.
Wat ooit bestond tussen zon en maan,
en wisseling der jaargetijden,
de natuur stond ons terzijde,
is dat alles ons ontgaan?
Wij worden nu nog slechts door tijd,
en domheid van een ramp gescheiden,
wie staat…
Afwijzing
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 Kom mij niet nader,
want als een tere huid
zijn mij bossen en rivieren.
Ik ben kwetsbaar en
van mijn kleding ontdaan.
Onbeschermd
achtergelaten
door mensen en goden.
Ik ben dof geworden,
zonder glans,
een open wond.
Raak mij niet aan.
Mijn zwakte
is mijn verborgen kracht.
Verschroeiend is mijn hitte.
Je bent niet bestand
tegen mijn…
Het museum van zoet en brak water
gedicht
3.0 met 30 stemmen 10.342 Vitrines vol met tranen;
kasteelvijvers en zoete vennen
in zaal drie.
Nauwelijks voelbaar schuift
branding onder het parket;
uit verstuivers drijft de zeemist
De Afrikaanse waterval
schuimt in een meubel van mahoniehout;
weer bij de uitgang koopt men
washandjes en de brochure
'Geschiedenis der waterzucht'
Er zijn geen frisdranken…
Meerwaarde
gedicht
3.0 met 92 stemmen 17.281 Ameland rouwt: van de grauwe klauwier
broedt nog een paar. Braakbal, struweel, stuifzand,
haaksnavel, kop asgrijs, grondwaterstand,
imitatietalent, showmaskerdier,
rozenkevertekort, libellen hier
kikkersprongen daar, kruidachtige plant,
verzuringsgraad, duinriet, zandzeggestand,
opprikgedrag, eendagsvlieg, lokroodsier,
hommelmaaltijd, hagedissensluiptocht…
Geef mij het lichaam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 Geef mij het lichaam
met de kleur van de zee
dat in wind staat
waarin vogels nesten bouwen
waarvan de voeten groen zijn
dat slaapt in het oog
van de wereld
Geef mij het kwetsbare
het lichaam uit de schelp
dat alle gevaren van de wereld
weet en toch zijn plek vindt
Geef mij het lichaam
nat van regen
dat schaduw zoekt
en wachten kan…
Tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 Als de wolken hun tranen
laten vallen in het gras.
huilen de bloemen mee,
van geluk.
Dan trillen de bladeren
van dankbaarheid
Je zou mee moeten doen .
Voel hoe je lichaam
nat wordt
als je deelneemt
aan het landschap
in de regen…
Zeg Vogels
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 75 zeg vogels
vertel me hoe
je van boven op
ons beneden neerziet
zeg vogels
vertel me de
betekenissen van
jullie diverse lied
wat is de boodschap
wat willen jullie ons zeggen
of is het valse hoop
en is die er gewoon niet
proef ik liefde
voor de natuur?
Of is het slechts
het verhullen van verdriet
over het gebeuren
wat je van…
Archaeologisch
gedicht
3.0 met 58 stemmen 12.556 Binnen dit leven voortdurend bezig
angstig te zoeken naar restanten
van een ander leven,
maar tekens van weerzin en wanhoop,
een vuilnisbelt, een oude teddybeer,
beheersen het landschap.
Er is moed voor nodig om te beginnen,
het gezicht van aarde hoopvol te vinden,
de ochtend een gelegenheid.
----------------------------------------
uit…
Genoeg
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 91 We roepen bezorgt minder C0 tweeën,
maar halen de soja van over de wereldzeeën,
voor de magen van onze kippen, varkens en koeien,
want de vleesproductie moet blijven groeien.
Bijna de halve wereld eet hier van mee,
de economie gaat goed, Nederland hoezee, hoezee !
maar wie zijn dan toch die chagrijnen,
die roepen dat hierdoor de bossen verdwijnen…
In slaap gesust
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 Waar de Noordzee vriend'lijk bruisend,
Neerlands smalle kust begroet,
braken schoorstenen ontluisterd,
steeds opnieuw hun zwarte roet.
Daar blaast Neerlands staalfabriek,
over het land ‘t giftig grafiet,
maar, dat is de tragiek,
aandeelhouder; u wil geschiedt.
Waar de welvaart steeds moet groeien,
waar slechts rendementen boeien,
waar…
Oogkrijt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Oogkrijt houdt me bezig.
Kleur ik met m'n kijkers?
Crêpelinnen voelt dofjes aan.
Geniet ik van m'n tastzin?
Kralen hebben iets brutaals.
Zie ik iets ongenaakbaars?
Gelukkig kruien er akkoorden...
Naar Parnassus-hoogte?
Glanzende alinea's
vullen mijn klinkerstraat.
Ik pin ze vast voordat ze vloeien
in de inkt van alles en nog wat...…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Broze aarde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 87 Ach aarde wat ben je mooi.
Jij voedster, jij gastvrouw
ligt aan onze voeten.
Eens geschapen, nu gelouterd.
Eeuwen, eeuwen, eeuwenlang wordt jij al geslagen, getart, verwond.
Maar ...
Broos is de boosheid
Keihard is de ontkenning van de pijn die wij als gasten keer op keer veroorzaken.
Houden wij genoeg van jou?
Of alleen van onszelf, van…
Noodkreet van de oceanen
gedicht
4.0 met 2 stemmen 679 Dit is een noodkreet van de oceanen,
wij slaan alarm, het water staat ons
aan de lippen, wij zijn vervuild,
verzuurd, verhit.
De wezens die in onze boezem leven,
zo raadselend veelkleurig en
schitterend van vorm, worden
bedreigd en sterven uit.
De zeven zeeën vol van wonder
vervullen de aarde en al wat leeft,
kleuren blauw in zwarte leegte…
Grijze woorden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 Alles staat stil terwijl
De wereld verder raast
Het verbaast me niets dat
Blikken staren, alles ruist
En niets lijkt te bedaren
Terwijl de jaren doorfladderen
Als pas uitgevlogen mussen
Die de wereld met liedjes
En zachte veertjes
Tevergeefs trachten te sussen.
Het aanzicht van onheilspellende
Dik gevormde rookpluimen boven een
Stad waarin…
De blikjesindex
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Blikjes langs de weg.
Het is nog erger dan ik je zeg.
In de berm ligt gebroken glas.
Blij dat ik geen wroetend zwijn was.
Zoveel statiegeld te vinden.
Ai, alweer verstapt zich hier een hinde.
Colablikjes met wat resten.
Tientallen kevers mochten het dodelijk testen.
Zonlicht op gebroken glas.
Het is maar goed dat de brandweer erbij was.…
De dichter heeft te regelen
gedicht
2.0 met 36 stemmen 19.257 Ik heb te regelen een kindjelief,
een woning en natuurlijk spullen ook.
Het moet aanwendbaar zijn mijn bezit,
ik moet het nu en dan alleen kunnen laten
zonder even later roerloosheid aan te treffen.
Stel ik kom thuis
het kind is versteend, het huis
verlamd en de spullen nog veel erger.
Geen andere beweging dan deze thuiskomst.
Dan zou ik…
Elektrische auto.
hartenkreet
1.0 met 14 stemmen 134 Heb ik eindelijk een altijd online electrische auto gekocht.
Ontdek ik ineens dat vanaf dat moment ook al mijn ritten waar ook naar toe, hoe vaak ook uitgevoerd , verworden zijn tot kostbare data.…
de aarde onder je voeten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 voel waar je bent
in Westerwolde
je herkent
het zand dat kruipt
tussen je tenen
spat omhoog
tegen je benen
wat vuil gaf
maar opdroogt
valt stoffig af
het veen
altijd koud en nat
optrekkend vochtig
om je heen
zompig bruin wat
bij Dollardklei
weer anders is
niet te doen
die plakt met kilo's
aan je schoen
klonten blijven
aan je vingers…
Klimaatrealisten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 231 Klimaatjongeren zijn simplisten
Beweren hoog klimaatrealisten
Deze hebben Vesuviusuitbarstingen
En bedelven gerichte maatregelen
Met tonnen goedkope spot en hoon
Een ecologische voetafdruk
Groter dan hun lange tenen
Een condoom over dwarsdenken
Genieten, ja. Vruchtbaar niet!…
Haiku's voor een beter klimaat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 302 Smeltende ijskappen
Doemdenken nergens voor nodig
Opgelucht met fijn stof
IJsberen verdrinken
Hier gekoeld cava klinken
Waarom ijsberen
Ontbossing stopt ooit
Nou, nou. Hout vasthouden
Als wij verdrinken…
DUIZEND DODEN
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 94 ik zag het sterven
van zo’n duizend doden
hiertoe aangewezen door
z’n valse hypocriete wachters
het duurde slechts
enkele weken voor
de slachters het werk
klaarden voor de pachters
als ik de foto’s zie ga ik huiveren
soms bijna een beetje huilen dat
juist zij die de lucht liefdevol zuiveren
gedwongen worden haar te vervuilen
dat…
De wolken, de zon, de roos, de liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 42 Als de wolken gaten gaan slaken, flink gaan gapen
priemt de zon haar eerste stralen door het wollige wolkendek
om daarna te schieten met warme hemelse zonnepijlen
om werelds verkwikkende rode roos in haar bloemhart te raken
waarop zij haar rozenbladeren ontluikend openbaart
om vooral haar liefde voor de mens en natuur blootlegt.…
Vrienden van de velden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Moeder natuur schenkt wijze woorden
Waarin de eenvoud van het leven ligt
Natuurvriendelijke oorden
Hier wordt de essentie van het leven belicht
Je leeft er om te geven
Waarin je korenbloemen mag beleven
Op waardige akkergrond
Waar zich zeldzaam onkruid bevond
Je voelt je er thuis
De zon, de wind en een meegedragen pluis
Je beleeft het…
Gif spuiten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 gif spuiten
doe ik niet
zegt buurman
als je hem buiten
bezig ziet
alles biologisch
toch snapt geen mens
tot 10 centimeter
over de erfgrens
al mijn gras dood.
zie dat nou eens
in het groot
landbouwgif
voor de gewassen
zouden die sproeiers
wel goed oppassen
of waaieren ze uit
over het bos ernaast ?
Natura 2000-gebied
wat stiekem gebeurt…
voorbij Wagenborgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 voorbij Wagenborgen
vergrijst het gras
het kromt, zet zich schrap
maakt zich zorgen.
boven Woldendorp
tussen de windmolens
heeft het grote
industriegebied Delfzijl
dorpen opgeslokt.
chemiereus Aldel
kabouters, sagen, feeen
zijn allang gevlucht
voor de vieze lucht
zij zien het wel.
wat glanst kreeg
een stroef laagje
wat glad is…
Stikvallei
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 106 Haroun Tazieff
Zijn lijf is katachtig
zijn lichaam gekromd
maar innerlijk een en al
tegenstrijdig
Hij stelde zich op
als strijder
bij het ontrafelen
van de ramp
de raadsels
rond het meer
van de stikvallei
Een strijdbare
eminence grise
op onderzoek
in Kameroen
Zijn vader Mohammed
Sabir Tazieff
was telg uit…
Liefstinghsbroek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 69 Liefstinghsbroek bestaat al lang
kwetsbaar natuurgebied
geen toegang
op het bordje aangegeven
oerbos met een eeuwig leven
Natura 2000-gebied dat
je alleen van buiten af ziet
vanaf het zandpad, fietspad
dat is me ook wat.
Omgevallen eikenstammen
alles dik begroeid met zwammen
bomen met een hoge top
volgewoekerd met klimop
oude rivierarm…
Haver, gerst, boekweit en rogge
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Haver, gerst, boekweit en rogge
Biodiversiteit uit een historische tijd
Zelfvoorzienend in voorraad
Het landschap als kameraad
Bij de oogst van spelt
Je stond versteld
Granen met lange sprieten
Aan het randje groeide bieten
Landschappen waarin je kon geloven
De teelt en al die korenschoven
Wisselbouw beleefde je trouw
Er was geen ruimte…
Dan maar verzuipen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 Het journaal
ging met mij aan de haal
naar een afgedreven ijsschots
ver noordelijk,
met daarop een beer,
-een fraai beeld
waarin ik me installeer-,
helaas,
zij slonk
zij kromp
zij zonk.
Mee de dieperik in.
Het water toch nog koud.
Té.
Hulpgeroep werd niet gehoord.
‘Wordt’ evenmin.
Dan maar verzuipen.
Niets aan te doen.…