inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.604):

Teveel

Steeds meer en ieder neemt,
aan onze hebzucht komt geen einde,
en straks is ons het dichtstbijzijnde,
het langst vertrouwde vreemd.

Wat ooit bestond tussen zon en maan,
en wisseling der jaargetijden,
de natuur stond ons terzijde,
is dat alles ons ontgaan?

Wij worden nu nog slechts door tijd,
en domheid van een ramp gescheiden,
wie staat ons aan het eind terzijde,
als we de laatste grenzen overschrijden.

We hebben al teveel genomen,
uit welke verten we ook komen.

... De economie moet blijven groeien, de milieurampen groeien mee. ...

Schrijver: Jan A. Jansen, 5 juli 2021


Geplaatst in de categorie: milieu

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 92

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
18 augustus 2021
Wel een beetje teveel machteloosheid
in dit concept, Jan. Alsof enkel egoïsme en domheid onze houding t.o.v.
het milieu bepalen. Je hebt het over
'teveel' maar je visie komt hier echt
te kort!
Naam:
Antonia
Datum:
5 juli 2021
prachtig omschreven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)