1549 resultaten.
De verf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Het oude pand
Toevallig in Wassenaar
M'n oma liep daar
Haar Bezuidenhout was plat
Coördinatiefout
De wereld is oud
Het geeft de muren klanken
We zouden eigenlijk
Moeten bedanken
Maar desondanks gooien we ons land weg
Trots maar?
Is het de weg?…
Staken Op leven En Dood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 We waren jong passeerden
het monument ter nagedachtenis
aan de zestien willekeurigen die
standrechtelijk werden doodgeschoten
eentje dertien jaar iets ouder dan wij
we beklommen de bunkers daar op Trimunt
met daarin vele kogelgaten
die onze fantasie een blik
op het verleden hebben gegund
de stilte en de rust en het gegeven
maakte grote…
Herdenking
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Uit het gebroken zolderraam
hangt een verschoten vlag,
al bijna tachtig jaren.
En op de witte kruizenrij,
waarlangs verwelkte bloemen staan,
mag je je blind gaan staren.…
Bevrijding
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 Zij die vielen stonden niet meer op
doodgehongerd of met een kogel in hun kop
hun vijand was wreed en kende geen genade
de verzetsstrijders deden, dat wat zij maar konden
In kelders woonden zij of op een zolder
zij die ontsnapten aan de getto's en de treinen
alsnog opgesloten en overgeleverd
hun vrijheid toch verdwenen, levend in angst
En…
ingesloten
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 50 van ruimte berooid
onder een donkere stolp
het loden landschap
hoe beschrijf je licht
tinten van de dageraad
wolken wind water
ondoordringbaar dof
de tonen van de regen
het gemis van lucht
en toch was het hier
dat we konden ademhalen
toen jij een lied zong…
[ In het kamp verdwijnt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 In het kamp verdwijnt
de werkelijkheid tussen --
droom en welzijnswerk.…
Na de oorlog
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 58 Vervreemd is zij
van haar oorsprong
en begrijpt niet
wat zij hier doet
doolt maar wat
door de straten
geen idee
hoe het verder moet
er was geen agenda
of een of ander levensplan
die haar kon voorbereiden
op wat haar te wachten stond
hun daden waren gruwelijk
moordend, plunderend en onterend
hun geweten weg
wraak is wat hen bond…
Koude rillingen in de ochtend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 53 Thuis, in de zon, kijk ik aandachtig
naar het nieuws, ik bestudeer de foto's
de boog van een mortier
als een vallende ster
en het grijze puin na de inslag
Overal zijn er camera's
Ik ril van alles
dat ik wel en niet wil weten
maar ik zou niets weten
als ik het niet wist
Ik lees over mensen
die wakker werden en
naar een kelder renden…
Rijstpapier
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 53 Niets gevaarlijker dan
een titaan die met misvormd
hart en ziel gelooft
dat hij losstaat van de wereld.
Niets zo zorgwekkend als
een gulzige hemelbestormer
die ons naar het oeverloze
oord van oorlogen brengt.
Niets krachtiger dan
beroofd worden toch
besluiten te dansen
onze huid fragiel als rijstpapier…
Herdenking
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 130 Een stuk oud brood
dat zorgvuldig wordt bewaard
is een oud symbool
voor veeloud zeer
dat nooit verjaart
weer opnieuw doorstane angsten
en ook dreiging van terreur
doen me duidelijk beseffen:
de bevrijding
is nog lang niet klaar
stel geweld aan de kaak
leg onderdrukking aan banden
dat is de taak
van vredelievende mensen
uit alle landen…
Nest van steen
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 76 Het huis dat haar droeg
reikte niet langer naar de hemel
op de grond spatte het in duizend stukken uiteen.
Met dichtgeknepen keel schuilt een vrouw
- laat haar even -
tussen de geblakerde bomen
Soms moet een mens loslaten
- laat haar gaan -
om op een andere plek thuis te komen.
Iemand gebaart:
wees welkom hier, er is plek genoeg…
Oorlog
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 Vernietiging van de eigen soort
Miljoenen zijn en worden vermoord
Onbeschaamd vechten om de macht
Wie heeft er de meeste kracht?
Aan het front of in de flank
Zwoegen en zweten
Schieten en bloeden
Soldaten tegen wil en dank
Slachtoffers zonder schuld
In lompen gehuld
Met miljoenen op de vlucht
Hun adem één lange, vloekende zucht…
Paradijs van wapens en geweld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Een vrouw met een geweer
Verdreven. Verstoten
door haar buren
omdat ze inwendig gedood is
en niets meer kon voelen
dan pijn en walging
en omdat ook zij niet
meer kunnen geloven wie ze was
thuis, in het paradijs
voor de komst van de mannen
die je wreed gebruiken
tot ze je afdanken
en de bezemsteel, oma's
wandelstok, hun bajonet…
Graf van de Onbekende Vrouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 Er zijn tenten met teilen
en tenten met matrassen
voor de meisjes en de vrouwen
midden in het kamp
achter het front
waar ze levend begraven zijn
Begraven wie ze waren
Verlangend te sterven
van de pijn, weg uit de hel
van onbekende soldaten
die worden geëerd, want
wat zij doen gebeurt niet
Omdat het niet mag, dus
zullen zij de bloemen…
Een leven waarin
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 60 de dagen gelukkig zijn
wanneer een kind schaterlacht
rennend met die kleine beentjes
ondeugend en plagend jagende op
de kater, die er razendsnel vandoor gaat
veranderd wanneer dit lieflijk wezen
gevangen zit in een verloren wereld
van haat en geweld,
in die dagen is het donker
ook al is de morgen aangebroken
dit zijn de dagen waarin…
ka
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 het zijn?
het snikken is wit en onvermogend.
het snikken is het snikken van een Somalische
en het snikken duurt. oorlog is haar dode kind.
oorlog is duurzaam.
ka, zegt Chlebnikov,
is de samenkomst van bewegingskrachten
in een werkende cohesiebundel.
kol.
kamer.
kanker.
kasseien.
kramp.
kermen.
kadaver.
kapitaal.…
Blauwgele Hoop
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 137 een land met
blauwe luchten
en goudgele akkers
vervuld met hoop
samen strijden de makkers
hebben veel te duchten
ze hebben hun hart aan
blauw en geel verpand
hun hoop echter
is niet al te teer
maar nog veel te hard
het zou zo zacht moeten wezen
en zweven als een veer
maar voorlopig spreekt
hun hoop nog jammerlijk ongewild
wreed…
1 jaar smo
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 61 De kale kop de oorlam en de
kwal
Die krijgen 't steevast driewerf voor hun kiezen
Het vuur lei na aan schenen hunner biezen
Op hurken knielen fakkels met een knal
Een robber vecht met oorvijg
tot de bel
De var krijgt rood, de joker buitenspel…
Nooit vergeten
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 68 Daar was hij dan:
de bontjas, het warme cadeau
van Mister Hotshot, the Hunter himself,
hij schoot al zoveel beren dood
De vrouw blijft achter, weduwe
in het dorp van duizend weduwen,
vrouwen van nooit meer hetzelfde.
Van kinderen zonder vader.
In het dorp van niets
met de smeulende geur van as
daar levert de schaamteloze president
een…
de diepte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 dat wij hier zitten
met lompen bedekt
groezelige verbanden
om onze koppen
samen hier zitten
elkaar nog net in de
ogen kunnen kijken
en dat we dan lachen
lachen om de sleutel
van ons weggeblazen huis
dat wij hier zitten
samen met de sleutel
bedekt met lompen
groezelige verbanden
met stromende tranen
de diepte van het ravijn…
alles gaat voorbij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 104 een vrouw prevelt magische mantra’s
in de schaduw bij de heg van prikkeldraad
een zwaluw scheert over vuren
om angstgeesten te verdrijven
lost dan weer op in het wolkendek
moeizaam weeft de tijd zijn web
een mus knaagt aan aangekoekt leed
zuchtjes lucht persen zich door de heg
heimwee is iets anders dan het was
een landschap…
Zowel TIJD als TOEKOMST
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 Wat Poetin denkt, wil ik geen aandacht meer voor
Denkt wereld te kunnen ondermijnen
Samen met legerstaf en de zijnen
Grootheidswaanzin, maar Poetins Rode moet door
Zeker zal ons leren zowel toekomst als tijd
Zegeviert Zelensky dat ons dan verblijdt...?…
Knopen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 80 Kijk, daar is meisje Leah in lente-blauwe knoopjes
En mooie Perle spiegelend in een knoopje van parelmoer
In roze-rode rozenknoopjes ritselt Raise
En Zarah zingt vanuit een zonnebloem-knoop
Op de witte wantjes van kleine Wanda
Prijken twee knoopjes met wasbeertjes
Van de bruine broek van Berend
Valt bijna een bruine-beren-knoop
Daar…
Herdenking Holocaust
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 96 Het is voor ons een weet,
voor u geen vraag
Herdenkingsdag van Auschwitz-Birkenau
En de Endlösung in de
Holocaust
Dus alsjeblieft geen snelsonnet vandaag
De doorvoerkampen naar Vernichtungslager
Van Amersfoort Treblinka
Sobibor
Van Belzec Majdanek en Westerbork
De uitgeteerde lichamen - broodmager
Het is voor u een weet,
voor ons…
Oekraine
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 80 Koude, lege, stille straten,
Liggen eenzaam en verlaten,
Daar waar ooit het leven was.
Deuren, ramen, vol met gaten,
Rode vlekken in het gras.
Lieve dorpen, warme steden,
In een onherkenbaar ver verleden,
Waar men ooit de liefde vond.
Alles totaal kapot gestreden,
Voor een armzalig stukje grond.…
Een nieuw thuis
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 49 Vervreemd van huis en haard
het vertrouwde en bekende
alles stukgeschoten
wonen zij thans in een land
van melk en honing
waar alles goed is
niets tekort lijkt te zijn
alleen de cultuur vervreemd hen
van het geliefde moederland
In hun nieuwe onderkomen
leren zij
dat wat niet normaal is
niet normaal moet worden
en dat de nieuwe haring…
Broeinesten ontelbaar
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 20 De aarde draait zijn laatste ronde
Stervend in een spagaat
Sneller dan wij zullen weten
Is het zeker te laat
Dit is negativiteit ten top
Het kan beter, beslist
Wij moeten ons wel bewust zijn
Dat niemand zich vergist
De wolf in schaapskleren is Poetin
Niet-democraat pur sang
Hij danst echt met alle dagen
Met de grote vraag voor
Hoe…
onuitgesproken (2)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 71 zijn kinderogen volgen
de sporen van littekens
op de vaderrug
littekenweefsel
een mijnenveld van geweld
papa, hoe kwam dat?
een ongelukje
lieve jongen, domme pech
doet het pijn, papa?
nee, ik voel niets meer
soms een beetje in mijn slaap,
domme pech, papa?
domme, dikke pech
ik doe mijn mooie hemd aan
kijk, alles is weg!…
onuitgesproken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 onder je kleren
de verborgen littekens
geëtste sporen
van verdrongen leed
telde iemand de slagen
die jouw rug raakten
een bitter zwijgen
de tastbare geseling
onder je kleren…
Slachtveld
poëzie
4.2 met 12 stemmen 4.096 De heengelegde lijken der soldaten
Zijn aangeraakt door de goudpaarse nacht,
Er kruipen lijnen over de gelaten,
Waarop de Dood zijn teken heeft gebracht.
Sommigen hunner liggen als bedronken,
Het was ruim véél, de wijn uit déze kan,
Hun arme lijven werden volgeschonken,
Zij dronken zich de eeuwigheid daaran.
Eén hunner ligt verdwaasd omhoog…