inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 79.488):

Nest van steen

Het huis dat haar droeg
reikte niet langer naar de hemel
op de grond spatte het in duizend stukken uiteen.

Met dichtgeknepen keel schuilt een vrouw
- laat haar even -
tussen de geblakerde bomen

Soms moet een mens loslaten
- laat haar gaan -
om op een andere plek thuis te komen.

Iemand gebaart:
wees welkom hier, er is plek genoeg
in ons huis van steen.

Een vrouw speelt viool
wanneer zal mijn liefste langskomen?
een huilend kind verstilt.

Landen in een nest van steen
waar men gebroken vleugels heelt
Niet eerder heeft zij zó liefgehad.

... Opgedragen aan de mensen die zich in kelders (huis of nest van steen) schuil moeten houden vanwege de bombardementen. ...

Schrijver: J.Bakx
14 maart 2023


Geplaatst in de categorie: oorlog

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 76

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
16 maart 2023
Email:
annekehaasnoothotmail.com
Goed, Joselyn. Ook ingezonden voor WW Wedstrijd? Mijn man zit bij de eerste tien. Ik niet ditmaal.Ipv Kelpwoud zond ik Evolutie in. Komt ook nog op gedichten.nl ..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)