883 resultaten.
Papa ik mis je zo
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.466 Lopen zo gewoon
Zo moeizaam
Voor een kind zo schoon
Doen we gemaakt
Geef je een arm
Weet dat je het niet wil
Krijg het warm
Was hiervoor maar een pil
Een wonderpil
Desnoods in je bil
Zodat je weer loopt
Zo wonderschoon
Papa ik mis je zo
Je bent er, je bent nu hier
Jij wilt naar huis
Oh heer ik weet het niet
Ik weet alleen…
Altijd alleen
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 1.793 Binnen komende
Beetje dromende
Zit jij tussen leuke dames
Met een sigaar en meepratend
Ik grapte: zit je weer tussen je harem
Och, die meiden moesten nog eten
Jij kunt dat weten
Vanmiddag gaan we richting Laren
Zittend in een rolstoel
Tegenover een oudere dame
Zij legde weg haar boek
Dit keer dus geen harem
We zitten vlakbij Laren
Te…
Ik haat je, ik hou van je
hartenkreet
3.6 met 21 stemmen 2.297 Man, ik word nog eens helemaal gek
hou toch eens je grote bek
zeur niet, als je het toch niet snapt
denk eens na, voor je me weer trapt.
Snap je dan niet dat het de leeftijd is
dat ik juist nu zoveel liefde mis
ik weet wel dat ik zoveel op je lijk
dan ben jij dus ook gek, als je't zo bekijkt.
Ik heb ook wel altijd het laatste woord…
As
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 1.524 Mijn vader is alleen nog jas;
mijn opa nog alleen het dragen.
De eerste nog het ijs,
de tweede slechts het dooien.
Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader:
de één van vuur de as
de ander het verstrooien.…
Geen schepping
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 1.304 Ze kunnen worden afgeschreven
als feitelijk irrelevant,
maar alles groeit uit hun verleden
en alle jaren komen uit hun hand:
Vaders en moeders blijven heel een leven
als goden over iemands chaos zweven
zonder te komen tot het scheiden van
water en land.…
kinderen
hartenkreet
3.8 met 25 stemmen 2.331 Kinderen zijn vervelend in vragen.
Al ben je nog zo vreselijk alert.
Kinderen zijn gevaarlijk als ze weten,
wat zo mooi verzwegen werd.
Kinderen zijn akelig waneer ze zeuren ,
Dan doe je gewoon je hart op slot,
Kinderen zijn te veel als ze zeggen.
Jullie maken alles kapot.
Daarom hebben ouders kinderen,
en kinderen geen ouders meer.
Omdat…
Scheiding
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.242 Kun jij je nog herinneren
Hoe het vroeger was?
Nog niet zo lang geleden
Je zat in zak en as
Het leven ging aan je voorbij
Je had het niet eens door
Je liet het allemaal op z'n beloop
Je vocht er niet meer voor
Met alle kracht die je nog had
Zo een jaar of twee geleden
Kon je eindelijk jezelf weer zijn
Dat had je veel te lang vermeden…
Vader
netgedicht
2.4 met 7 stemmen 2.310 Misschien lijkt dit je niets
Zit je verveeld te mokken achter je grijze masker
Toch is dit niet de apocalyps die je verwacht
’t Is de gloed van m’n vuur dat je afschrikt
Wek de klank die slag om slag terugkeert
De wekker tikkend, levend in je zachte handen
Razend, gierend de tijd ramt aan de poorten
Alfa tot Omega, illusie tot de muur
Verleden…
de dag na morgen
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 3.002 morgen
zal je aan mij denken
als herinnering
aan vandaag
zoals je nu
nog weet van gisteren
...alleen van vroeger
wordt het vaag
morgen
zal je mij herkennen
als de bezoeker
van vandaag
maar of je mij
overmorgen herkent
...dat is nog maar
de vraag…
moeder
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 2.132 lichtvoetige bewaarster
van mijn vaders donkere ziel
en van mijn lichaam
ik zie je dromen en zingen
je beleefde in gedachten
romantische reizen
naar het “Land des Lächelns”
maar je maakte Apfelkuchen
en ging voor ons
te voet naar de markt
we mochten over je meubels lopen
en in je woonkamer tenten bouwen
je was er
je bent er…
Shells
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.688 We searched the beach for shells
especially these dark
twins bearing random
pale eyes of white chalk
on their backs.
And when we found I asked
Dad, will they ever match
again, thus wide apart
yet so closely connected?
They will not fit, he said
Just let them be for
they have been silenced
in death.
They are as soon will…
sprakeloos
netgedicht
3.4 met 30 stemmen 2.880 hij had een onbeschrijfelijke zin in woorden
zijn ogen vraten zich door kilometers boek
het was zo erg dat als de kinderen hem stoorden
zij werden verrast met een literaire vloek
zij had een ongeneeslijke drang tot schrijven
haar hand vergroeide met haar vergulde stift
waar iedereen dan ook beter af kon blijven
omdat je anders in haar geheugen…
Thuishaven
hartenkreet
3.7 met 39 stemmen 3.032 Mijn lieve ouders,
jullie zullen altijd een thuishaven voor mij zijn
Er zijn maar weinig deuren in mijn leven
die ik zonder kloppen mag openen
zonder een cadeau in mijn handen
zonder ertoe te zijn uitgenodigd,
alleen door mijzelf
en tegelijkertijd de warmte te voelen
van het welkom zijn
Jullie huis is altijd zo geweest
Er zijn maar…
Mama
hartenkreet
3.2 met 9 stemmen 2.631 Niet zo blij, ongelukkig?
Word dan sterk, treuzel niet
40 jaar is geen verplichting
Om te blijven met verdriet
Maak die keuze voor jezelf
Voel je weer een jonge meid
Wees verstandig blijf niet wachten
Verlies niet meer verloren tijd
Ben je blij, nog steeds gelukkig?
Leef je nu echt zonder spijt?
Want mijn lieve mama
Wanneer je niets…
Schelpen 3
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.362 Zo gingen wij wel vaker:
een uur lopen naar Scheveningen
en dan schelpen zoeken langs
de vloedlijn dat verdomd lange
en zinloze front tegen de zee
Zo botsten dikwijls onze elementen:
mijn water kwelde steeds
zijn weifelende strand
maar dan was daar zijn vuist
een golfbreker waarop ik schuimend
zinloos aanviel
Zo altijd aan…
Schelpen 2
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 1.354 Ik zag hem aan het strand:
mijn vader.
Zijn jas hing als een schreeuw
tegen de hemel
op die dag en die minuut
voorbij aan ons begrip
en telbaar vóór zijn dood
Ik dacht het te horen ik dacht
zo dadelijk doe ik mij handen
voor mijn oren ik sluit mijn schelp
voor zijn vreselijke woorden tot
mijn bloed alleen nog maar
de zee hoort…
Schelpen 1
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.443 Vooral die dagen lagen er
mossels op het strand.
Hij toonde mij het donker huis,
door zeepokken ontruimd.
Toen ging hij dood.
En nog na zoveel jaren
- want breekbaarheid wordt
telkens dierbaarder -
zijn mij bijgebleven
de smetteloze ruimte,
de lege ogen,
de bewoner niet thuis…
Op het ijs
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 1.510 Ik ben drie vaders. In mij komen
opa en vader samen met een kleine ik.
Wanneer de kou gaat hangen in de bomen
kleden wij ons in warme truien dik
en jassen groot om in te wonen.
Als dan de winter invalt gaan wij schaatsen
op onderwerelden van pikzwart ijs,
maar één raakt achterop bij oude plaatsen
en één slaat een doodlopend slootje…
Papa
hartenkreet
3.8 met 18 stemmen 2.986 Half zittend, half liggend
Bank vervangt zijn bed
Zappend zonder inspiratie
De wereld in van net tot net
Depressief zijn, volop klagen
Altijd wel een mening klaar
Werk van anderen af te zagen
Maakte zelf nooit iets waar
Zielig hoopje mens
Zestig-plus staat aangegeven
Niets geleerd van elke fout
Maar papa, als je zo wilt leven
Ben je wel…
Dementie
hartenkreet
2.9 met 15 stemmen 2.127 je ziet vage schimmen
eigen kinderen zijn vreemde mensen
je bent al oud in het verleden
en hebt bijna niets meer te wensen
mensen zullen jou niets vragen
wat je zegt is onzin
ach wat heb je het toch goed zo
waarom moet jij klagen
herinneringen heb je niet
want daar leef jij in
maar je voelt nog wel verdriet
heeft het leven dan nog zin…
Bejaardentehuis
netgedicht
2.6 met 39 stemmen 4.376 Haar wereld is een kamer
in 't vierkant
nauwelijks een voorschoot groot
tussen vergeelde foto's
en 't uurtje dat ik wekelijks kom
wacht zij gelaten op de dood.
Als ik er ben
keurt zij haar pillen
haar drankjes en haar knie
't is water zegt zij
noemt mij weer jongen
en vindt dat ik er goed uit zie.
Zij schenkt mij koffie
is weer…
Vader
hartenkreet
3.2 met 14 stemmen 2.682 Zoals jij zat
verloren in de hoeken van de tuin.
Een gevallen blad.
Een weggeworpen woord.
Een bijna vogel voor de kat.
Zoals jij zat
in de laatste stralen van de zon.
Een schemering.
Een ondergang.
Een leeggebloede avond.
Zo zal ik zitten in mijn vel.
Een oude rozentuin.
Een lege schommel.
Een oud gerei
verloren in de hoeken.
Maar…
augustus
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen 1.881 de leegte die kil langs je heen leek te staren
werd zo nu en dan ongrijpbaar
je liet je schrikken
geen moment
zou zij weer spreken
ook maar bewegen
haar bed werd warmte onthouden
voorzichtig opende je een la naast haar lichaam
en sloop je door herinneringen
die niet zouden blijven liggen
zoals je moeder
zoals toen, daar
toen je zussen…
het verhaal van een vader
netgedicht
3.7 met 18 stemmen 2.350 ook ik ben vroeger jong geweest, m’n zoon
en schopte tegen keurslijf, tegen wetten
die mij beklemden –bijna als sonnetten-
drang naar vrijheid voerde steeds de boventoon
gezag kon steevast rekenen op hoon
wanneer zo’n ouwe lul mij wou beletten
dan maakte ik met hem de kortste metten
en kreeg die eikel z’n verdiende loon
ik voelde mij een…
van oude mensen ...
gedicht
3.0 met 128 stemmen 26.837 ik zie de oude Takma lopen
leunend op z'n stok
de lasten van een stil verleden
doen z'n schouders buigen
ik zie m'n oude vader lopen
langs verlaten straten
het gewicht van eenzaamheid
als ballast op z'n rug
en dan zie ik mezelf
als oude man voorbijgaan
is dit een toekomstbeeld
van een ver verleden
vanaf z'n nieuwe kinderfiets…
Broer en Zusje
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.994 Samen, twee
samen zo vanzelfsprekend
verdriet en vreugde
herinneringen opgetekend
weet je nog wat papa zei
- mijn kinderen
mijn dierbaarste bezit
ik kies voor jullie allebei -…
Ouders
hartenkreet
3.7 met 31 stemmen 3.423 Nooit zal ik aan jullie wennen
Jullie weten niet wie ik ben
Of wat ik ben
Jullie willen me niet kennen
Zo voelt het als jullie tegen me praten
Ik voel me alleen en klein
Jullie hebben me verlaten
Ik heb er genoeg van om alleen te zijn
Ik ben niet sterk genoeg om op te bloeien
Tot een sterk persoon uit te groeien
Het zal mijn tijd nog wel…
De deur gewezen
netgedicht
2.8 met 16 stemmen 2.422 Mijn veren vallen
ze dwarrelen langzaam neer.
En ik denk, ik denk
niet meer.
Mijn herinneringen verdwijnen
ze lossen op in de haat.
En ik weet, ik weet
waar ze staat.
Tik tik tik
Hetgeen wat leeft ben ik
Wegen worden oude bekenden
slepend rond de benen,
wenen om diegene
die mijn leven vreemd wendde.
Haar ideeën dwalen,
ze bereiken…
mama
hartenkreet
3.4 met 23 stemmen 3.020 Het is niet bijzonder 50 jaar te worden zeg jij.
Het is niet eens de helft van mijn leven.
Maar misschien draait het daar ook helemaal niet om,
maar wel om wat je in die jaren hebt gegeven.
Ik zou nooit zover zijn gekomen zonder jou als voorbeeld.
Jij hebt mij alles gegeven en ik heb het niet over de materiële zaken.
Jij zegt dat ik het allemaal…
De kloof
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.155 Als ik aan je denk
Bijna zo vaak als er
Dagen tussen ons liggen
Veroudert mijn gezicht zich
Trekt mijn mond
Vreemde krommingen
Zoals door de zon betrapt
Op nutteloze vraaggesprekken
Mijn naieve kijkertjes
Zien soms onvermijdelijke genen
Dansend over de kloof
In dwaasheid ik me nooit wenste
En al die jaren
Beweeg je je daar
Gewoon…