inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 185):

van oude mensen ...

ik zie de oude Takma lopen
leunend op z'n stok
de lasten van een stil verleden
doen z'n schouders buigen

ik zie m'n oude vader lopen
langs verlaten straten
het gewicht van eenzaamheid
als ballast op z'n rug

en dan zie ik mezelf
als oude man voorbijgaan
is dit een toekomstbeeld
van een ver verleden

vanaf z'n nieuwe kinderfiets
kijkt m'n zoon verbijsterd toe

Schrijver: Daan de Ligt, 15 december 2002


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 128 stemmen aantal keer bekeken 26.826

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
john doerr
Datum:
7 augustus 2004
Email:
johndoerrideeaol.com
Woon sinds 30 jaar in het buitenland, dit gedicht past, en kan niet beter zijn.
Naam:
Andrea van den Heijkant
Datum:
19 februari 2003
Email:
andreavandenheijkantwanadoo.nl
Is het leven dan toch zwaar?
Naam:
Jo Hendriks
Datum:
21 december 2002
Email:
ja.hendrikshetnet.nl
Het gedicht kon niet beter verwoord worden.
Dus jonge mannen: we worden allemaal eens oud.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)