3780 resultaten.
Oeral gebergte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Oeral gebergte
“ Is dit de hal al van het heelal, ”
vroeg de bezopen meelbal?
“ Jawel, goed gesnopen: ” zei de weetal.
Hier spuide de melk weg
en de dronkaard dacht: “ wat u inhoud
op aard verslond is gebaard. ”
Brengt het in kaart,
zijn beiden geëvenaard.
Het noordelijk en het zuidelijk halfrond
in een strak korset verbond.
Als ik aan…
geplaveide bladzijde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Geplaveide bladzijde
Had chique i.d..
Hasjtikidee, daar identificeerde ik mij mee.
Biscuit met thee.
Hatsjie, hatsjoe,
gatsie onfatsoen.
Zonder zakdoek?
Je collage mappen zijn zo direct
niet meer open te klappen,
ze met je neus bellen enkel versleutelen
tot een snottig plakboek.
Ze konden gebonden in vuilnisbakken,
of als schenkel vervangen…
1 januari
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 323 Oude boek net dichtgeslagen
nieuwe open, zonder dagen
boek nog lang niet uitgelezen
vraag me af hoe dat zal wezen.
wordt dit jaar ook uitgeschreven?
is dit 't laatste in mijn leven?
begin ik aan het laatste jaar?
is dit het dunste exemplaar?
zal ik zwart papier omslaan,
zonder iemand verder gaan?
of met gouden pen beschreven,
van het…
het begin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 het begin
het diffuse
mistige begin
is het mooist
er is hoop
opwinding
en angst
alles ja
alles is mogelijk
en dan
het broze
verloop van
het feest
het verteerde vuur
dat als as
de luwte
buiten het
blikveld vindt…
z.k.v.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 200 verwondering
over de
zeer korte verzen
die verslag doen
van dat
wat nog beklijft…
sleutelbewaarder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 achter de deur ligt
de wereld op de loer
de dunne grens tussen
het een en het ander
de sleutelbewaarder
nam de bange benen
een slingerbeweging bracht
hem van het vertrek hier
naar de aankomst ergens anders
droeviger en wijzer keerde hij
terug naar waar hij
ooit vertrok
de sleutelbewaarder zette
alles wat hij schreef
tussen haakjes…
licht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 209 traag en haperend
spannen we het doek
over een raamwerk
het schelle licht
van de werkelijkheid
doet pijn aan onze ogen
een amalgaam van
van verwonding en verlies
golven zijn te hoog
soms springt op ons doek
uit het niets
een zacht schitterend licht
dat de duisternis doorbreekt…
het verwoorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 233 de dichter tracht
te verwoorden
wat zich in zijn
hoofd heeft genesteld
alsof hij het zelf is
die het ei heeft gelegd
en tijd neemt
het uit te broeden
met gedrevenheid en
een portie nestwarmte
zal hij de gevleugelde
woorden vinden
waarmee hoofd en hart
het eens kunnen worden…
Anders
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Anders
De wereld zonder overzicht
Een gebrek aan logica
Onduidelijkheid heerst
Vreemden babbelen
Vrienden lachen
Geliefde delen
Normaal
Anders
Chaos in waarnemen
Verwarring in voelen
Vermoeiend om te zijn
Mensen doen
De natuur is
De wereld draait
Normaal
Anders
Voor altijd
Diep van binnen
Anders…
jong
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 het voorjaar aarzelt
in het onbestemde licht
van deze prille dag
een vogel strijkt neer
op het brede pad
naar het hart
geen notie nog
slechts contouren
van wie we zijn…
op de bodem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 op de bodem van
het bestaan brengt hij
een verborgen klankdicht
aan het licht
niets is per ongeluk
de zon schittert
in het water
alles is nu
gekantelde tonen
uit een veelbelovend leven
hangen als wolken
boven zijn hoofd…
Een raam gaat open.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Roerloos, bijna levenloos
is het op straat.
Dan gaat er een raam open
en hoor ik levende muziek.
Klanken van een klarinet
die mij ten gehore komen.
Virtuoos wordt hij bespeeld.
Zuivere tonen en alles lijkt
te gaan leven.
En een dodelijke stilte
wordt verbroken.…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Bladspiegel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 74 Waarschuwingslampen
schijnen door glas, - in de boom...
Rode spookvruchten?…
Bonkevaart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 dit is mijn gezicht
het is door lijnen getekend
vroeger werkte ik op het land
waar schilders stroompjes creëerden
het zag vaak tegenslag
groef zich vast in de winter
in '63 schaatste ik de tocht
die mij het leven zou leren
over weemoed las ik
de huisjes aan de Bonkevaart
het ijs dat smolt
onder mijn voeten
over pijn leerde ik
het…
Veerman
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 114 de veerman op de pont
belaagt het water keer op keer
overwinnen zal hij dat
wat zijn vrouw nam
rusteloos frommelt hij
aan een sigaret
hoort de takken
in de noordenwind
het is kalm aan dek
zoals bij hem in huis
waar koffie en muziek
zorgden voor een thuis
onbewogen staart hij
het water af
dat zijn gezicht prijsgaf…
Heimwee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Omdat ik
een dromer ben
gebeurt het dat ik
heimwee kan krijgen
naar een plek
waar ik nooit
ben geweest
het doet zelfs
een beetje pijn
als ik dan
wakker word
groeit het besef
dat dit verlangen
naar dat nu nog
onbereisde
sterker is dan naar
bekend terrein…
Wilgen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 verderop staan twee wilgen
hoe oud zouden ze zijn
vast jonger dan mijn broer
gisteren gaf ik hem koffie
toen hij het alfabet leerde
hij spreekt weinig
alleen tot mij
ik bekijk hem van afstand
wat lijkt hij op ma
zouden de twee wilgen
de taal begrijpen
die ma in het vreemde land sprak…
Dementie in een spiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 De man die in de spiegel naar mij kijkt
is geen onbekende voor mij, zo blijkt.
Vertrouwd komt zijn gezicht mij voor
en met zijn smile van oor tot oor
lijkt hij mij een wat rare kwast
als hij naar zijn oorlellen tast.
Zijn bewegingen, niet meer zo vlug,
als hij dan wuift en ik wuif terug.
Traag krabt hij aan zijn rechterwang,
ik aan mijn linker…
Dag, licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 195 Nacht'lijke demonen
verdwenen, verloren
door ontwakend gloren
hun duivels gezicht.…
Geschiedenis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 De tijd is als een mooie vlinder
Oudheid is als een stofdoek met mooie kleuren
Zo interessant als een Egyptenaar in de tijd van Karel V
Als een klok met jaren als cijfers…
dorp
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 ik keerde terug naar het dorp
om leven te blazen
in het verleden
het dorp en ik
we vlogen als vogels
tegen elkaar op
aan weerszijden van de glaswand
we spraken elkaars taal niet
een omhaal van woorden
was niet nodig
de ontmoeting viel
vanzelf stil
ik verdween uit het dorp
waar ik de hemel
niet kon zien…
grensland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 ze komen benauwend dichtbij
de witte bladzijden die ze
in haar handen houdt
aan de zijlijn meandert
het sjoemelend hart
door het grensland
tussen verzinsels en
splinters van de niet
te vangen werkelijkheid…
schrijven
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 82 opgevist uit de goot
vergeeld en verregend
een enveloppe met
een postzegel erop
ontsnapt uit de volgepropte
doos met oud papier
van huis naar straat
naar goot gewaaid
bibberende hanenpoten die
de leegte moesten veroveren
een scheef getrokken streep
onder de naam van de stad
wat wilde je meedelen
vragen vertellen toen je
je handen…
Deus ex machina
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Nog zit de pilaarheilige
biddend en vastend
tot hij een ons weegt
vastgegroeid op die ene plek
Als hij maar op zijn plaats blijft
is de hemel altijd dichterbij
en hoogtevrees iets voor beneden
Wat nodig lijkt is een godswonder
dat ene toeval dat alles oplost…
Graandromen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 Jij was niet in mijn landschap
toen ik aarzelde en zon scheen
je kwam ook niet bij rivieren
toen twijfel toenam
liep ik over de brug
overdonderd door werkelijkheid
uit jouw droom, klom ik
alles nam toe in intensiteit
jouw schaduw zag ik wolken tellen
er viel stilte over landerijen
ik ademde, jij was in ademnood
in mijn droom die uit…
het liefste voor lief
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 in ingetogen evenwicht
verweven we de verhalen
van toen en nu met elkaar
zwijgend nemen we alles
het liefste voor lief
ware meesters in de beperking…
hemelwater
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 de bedrieglijke eenvoud van
kabbelende woorden
korte kale zinnen en
gaten in spaarzame verhalen
zetten onze verbeelding
dik in de verf
de dagen van melk en
honing bijten zich vast in
een zwijgende symbiose
verkruimeld bungelen we
onder aan de tijdsboog tot
het hemelwater ons verlost…
HOSTEL DE STIJL
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 166 Dit gastengebouw staat fier, maar bescheiden
aan Drachtens levendige, boomrijke rand.
Zijn eetzaal heeft met elke stemming band.
Gesprekken mogen samengaan of strijden,
hier zal men steeds fijne spijs bereiden
voor vreugde, door sprookjesluister omrand,
én geldvragen van nuchter koel verstand.
Schappelijke geest wil alles leiden.
Binnen…
Regennacht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 160 Het is bijna alsof je de zomerse zon
achter de horizon hoorde dalen
nu je met de blauwe verf
van jouw stille liefde
jouw geweten kleurt
om te overleven
onder het maanlicht
van de nacht
ben jij de mens
die jij voor ogen ziet
en ook de druppels
van de nachtelijke regen
blijven dalen in jouw gehoor
door het vertrouwde
van de regennacht…