3120 resultaten.
laatste dagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 we kwamen los
van de woelige jaren
onze volle koppen
maakten we leeg
we bewerkten de waarheid
en lieten dingen weg
we keken niet meer
onder het grote kleed
de meedogenloze tijd
penseelde onze poreuze huid
we spraken zacht
in onze laatste dagen…
Wolken maken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 Wie zelf aandachtig wolken maakt,
ervaart het verstrijken van de tijd.
Wie rookt en in zijn wolken staart,
proeft een smaak van eeuwigheid.
Wie samen wolken blazen,
scheppen rust en ruimte.
Wie diepe rust beleven,
beseffen wat vrede is,
en wat gelukzaligheid.…
Ergens lacht een kind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 soms speelt
de tijd met
stemming en licht
verandert
het zicht op
pleinen en straten
die andere
kleuren op deuren
en ramen dragen
haast heeft
in traagheid nog
geen plaats gekregen
het groen
rust zonder wind
ergens lacht een kind
stukjes decor
uit het toneel
van mijn jeugd
die steeds vaker
mijn gedachten bewonen
in…
Teken mijn ziel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 158 Teken mijn ziel
Met oogpotloden
Die hun kleur onttrekken
Aan de immense diepte
Gevuld met
Mijmeringen en dromen
Teken mijn ziel
Die ik zelf
Lang geleden
En voor eeuwig
Ben verloren…
Wiederverschluss-Streifen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 78 ik moet, na opening van zaken,
niet te lang wachten met opeten
want verschoonde tijd zal
ooit voor bederf zwichten
als de termijnen zijn verstreken,
is al het geduld vergeten
dan blijf ik zoeken naar woorden
om mijn gaten te dichten
Kann Spuren von Erdnüssen enthalten
Ungeöffnet mindestens haltbar bis;
die Vergänglichkeit…
Wat is er nou oneindig
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 161 Wanneer de dagen dan voorbij zijn
En de nachten,
Alleen de tijd
Wanneer de maanden weer verloren gaan
En de jaren nog te lang zijn
Vraag ik me af
Waar blijft dat teken
Want ik wil nooit meer die tijd
Geen dagen, geen eeuwen
Geen maanden, geen jaren
Geen weken, maar
Een teken
Van oneindigheid…
Aanstalten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 dit bestaan is onbezet,
nog open van geest en kind
iets dat voor de deur staat,
betast door weer en wind
met blindheid van ramen in
de kraamkamer van gestalten
die met de jas over de arm in
hun krimploze adem treden
tot de stilte hen zal naderen,
door afwezigheid omgeven
de muren zijn alleen, zij
maken nog geen leven…
Zoekend naar scherven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 331 soms vader
door de omgekeerde
verrekijkers van de tijd
zie ik je weer
hoe je bestond
op de rand van de eeuwen
hoog en rechtop als graan
in augustus
alsof je altijd hier
zou zijn
dan zie ik dit
gehurkt en gebogen
een kind aan het water
zoekend naar zeeglas
maar blind voor de dagen
die zonder vertragen
wolk na wolk
boven ons razen…
dagen van de week
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 192 beginnen we met maandag
dan kijken we naar de maan
die vaak zo klein is
en gaandeweg weer heel groot
dan is er de dinsdag
vragen we hoezo dins ?
is het alweer woensdag
Woens is vast een dorpje in Drenthe
niet te vergeten donderdag
dan zijn we bang voor het onweer
je zou dan makkelijk
getroffen worden door
de blikseminslag
van…
Er was een tijd...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 255 Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging
graag of niet, je ging
er was ooit een tijd, dat ik werken ging
graag of niet, je ging
Er was een tijd, dat ik verkering kreeg
graag of niet, je deed
er was een tijd dat ik trouwde,
graag of niet, iedereen deed!
Er was een tijd dat ik kinderen kreeg
graag, geen niet dat deed niet mee
Er was…
ritueel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 158 zoals ik elke ochtend bij het roeren van de pap
door ‘t raam naar buiten kijk waar een tijdloos
bewegend schilderij van wonderlijke luchten
mij dompelt in donzig wit en blauw en grijs
zoals ik de eerste geluiden om me heen beluister
waar de stilte nog alle ruimte heeft, het licht nog
teer en schuchter, de prille dag onaangeroerd
nog ongevuld…
Relatief.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 De tijd is evenals
ruimte relatief
voor de mens die
leeft van dag tot dag
met ongerief, maar
iedere dag heeft hij
in wezen lief.…
Zaailingen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 Laten we wel wezen
ook dichters sterven
voor hun tijd
al blijft hun werk vaak half gelezen
het woordgezaaide
krijgt respijt…
Een zondagmorgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 75 Een zondagmorgen ziet niet om.
Ziet uit naar een preek die na
een zware week iets teruggeeft
van waarmee een verleden maandag
eens begon.
Een zondagmorgen breekt af
de zorgen; geeft iets terug
van een innerlijke kracht in
de geest verborgen. Een hart
verhard door de doordeweekse
strijd, krijgt op zondagmorgen
een kans die niet aan…
de stad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 de stad
mijn buitenjas die
me omringde
meeboog en me
soms verwarmde
de stad
waarvan ik de
meeste straatnamen ken
maar niet die van
alle mensen
de stad
de buitenjas die me
meedogenloos overviel
en me achterliet op
onbuigzaam asfalt
de stad
de kleine buitenjas
die jou en mij omringt
met ons meebuigt en
ons wonderbaarlijk verwarmt…
wijsheid in het nieuwe jaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 130 wijsheid in het nieuwe jaar
loslaten
is krijgen,
krijgen
is geven
ontvangen
is dankbaar zijn
loslaten
is gelukkig zijn
denken is vast
houden
accepteren is laten gebeuren
En ook al dit
is niets dan
een gedachte
van iemand die
z'n best doet
in het nieuwe jaar.
Wat wijsheid te vinden
en geluk.
Ik wens iedereen het genoegen
om…
bij dag noch nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 69 Als Venus niet meer de nacht afsluit
En wolken in blauw rond zweven
Het riet rustig noch luid
Overdag is gaan bewegen
Nat gezicht nog zeldzaam is
Verdwijnen geschreven woorden
diep in een nis
Niet zuiden noch noorden
Het huis voor de schaduw is levend
Overdag onder het einde der hemel
Een schouwspel vertekend
Zoals een spreuk op een muurtegel…
Manier om te overleven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 Wie de beloofde glans
van z'n toekomst doorstaat,
draagt een bloeiende woestijn
in de ogen, vermomd in de
schaduwen tot aan de dageraad
in waar hij tot bedaren komt en
hij de jaarringen van z'n leven kent
die echo's gevormd in de medeklinkers
en geschreven in de stemmen van de wind
tot aan de ouderdom door de jeugd
verstomd de…
Blessuretijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 65 de dagen zullen zich niet hertellen
daarvoor ontbreekt het aan jaren
we zouden elkaar nog vertellen
welk verleden we konden sparen
dan is het moment reeds daar
en zijn we ontdaan van onze last
door spijt is alles vloeibaar
herinnering vervlogen op de tast
de laatste droom doodgebloed
nu lopen we uit de pas
is toekomst voorgoed…
Het wonder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 Onverwacht
bespringt het me.
Ongevraagd
kruipt het onder mijn huid.
Zomaar
schakelt het mijn oordeel uit.
Het is niet wat ik besluit of wil.
Onverwacht opent het mijn ogen.
Ongevraagd laat het me luisteren.
Zomaar zet het mijn horloge stil.…
Onderste stenen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 dit verleden is herleesbaar,
van omkeerbare waarde
met kalmte die moeiteloos
handhaaft, het kabaal dat
tot stilte maant, de netten
die zijn binnengehaald
zonder de vlakte van het
water te verstoren, in kringen
die vluchten voor de steen,
hopeloos voor herhaling vatbaar…
Verwegzuster
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 145 Van wie ik ooit hield
in jeugdige dromen
vol overmoed en energie
Je woorden ademen vrijheid
maar ook heden vol verleden
nostalgie zonder toekomst
Laat me maar dromen
dromen zijn sterker
dan elke dood…
Philips 17 TX 123U
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Morgen gaan we hem ophalen,
de trouwe Philips 17 TX 123U,
na zestig jaren vergetelheid.
Benieuwd ben ik,
of hij nog voor me spelen wil.
Benieuwd ben ik,
naar mijn goede ouwe tijd.…
Gezien vanaf een duintop.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Verlangen deed ik,
naar idealen die onbereikbaar zijn.
Vrede in een mannelijke wereld.
Gelijke rechten voor allemaal.
Idealiseren van vrienden en vrouwen,
van wie je nooit iets hoeft of moet.
Edel van geest, een tijdloos lijf.
Helemaal trouw en alleen maar goed.
Onbestemd zoeken naar betere huizen,
met chique keukens en grote tuinen.
In…
De vette jaren van de vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 De vette jaren van de vergankelijkheid;
waar zijn ze gebleven in de regentijd?
Spijtig genoeg dat ik nu speel, met de
gedachten aan een voorbij te veel.
De felle passie splijt mijn hart over
de gedachten die mijn ziel verwart.
De vette jaren van de vergankelijkheid.
Wat hebben we nog, wat zijn we kwijt?
In een zandloper bezinkt het fijnste…
Vooruit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 251 Vooruit dan maar, er is geen weg terug
We stappen nimmer in hetzelfde water
De tijd stroomt achterwaarts en vroeg wordt later
Verloopt zij traag, dan gaat ons leven vlug
Het bonte nu verbleekt in het verleden
De waterrimpel stolt op ons gezicht
Zij wist de voetstap uit van onze schreden
Zacht knarsend schuurt in ons het tijdsgewricht
Ons…
wegwerppoëzie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 143 in de jaren zestig van de vorige eeuw
had je een periode dat wegwerppoëzie
erg populair was...
dichters rolden over elkaar heen
om iets wat in de goot lag
als eerste te bemachtigen
de lekke tennisbal sigarenbandjes
het lege blikje Heinz sandwichspread
kortom een teveel om te benoemen
later toen de jeu er een beetje af was
werd alles…
Nu
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Ik draag het heden
Onder mijn armen
Met mij mee
Continu
Verandert het heden
Naar verleden
Dat mij ongewild steeds volgt
Verandert toekomst
In het heden
Draag het even met me mee
Probeer het dan weer te vergeten
En te leven
Zoals ik in het verleden had gewild…
Het wachten valt pijnelijk.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 775 Vervager der dagen, zo stadig in 't jagen,
Hoe vliegt gij, hoe vliegt gij zo trage?
Nooit susten u 't rusten, of zoude 't u lusten
Een minnaar, een minnaar te plagen!
Wanneer ik verlange, dan tracht gij uw gangen,
Dat valt mij, dat valt mij zo bange;
Ik achte, te smachten, dit beiden, dit wachten,
Dat maakt mij, dat smaakt mij zo wrange…
aan het oog onttrokken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 tweeduizend jaar ben je
adembenemend jong
je kinderlijf tachtig
stamelende centimeters lang
bij toverslag verdwenen
Isis' krachten
Ra stolde de zon
Horus doofde het licht
de mens stolde
het vloeibare lichaam
van de kleine jongen
tot onvergankelijkheid
de zachte hand van Anubis voerde
het kind naar het dodenrijk
de oever langs…