Netgedichten

netgedicht (nr. 58.662):

ritueel

zoals ik elke ochtend bij het roeren van de pap
door ‘t raam naar buiten kijk waar een tijdloos
bewegend schilderij van wonderlijke luchten
mij dompelt in donzig wit en blauw en grijs

zoals ik de eerste geluiden om me heen beluister
waar de stilte nog alle ruimte heeft, het licht nog
teer en schuchter, de prille dag onaangeroerd
nog ongevuld met mijn gedachten speelt

zo tasten mijn ogen ook bij het nachtelijk uur
de sterrenhemel af of er in het duister iets of
iemand óns ontwaart en de woelige wereld
waarin wij leven van vrede dromen laat

.

Schrijver: bert van der linden, 2 februari 2016

mjc.leemreijze

home.nl

Geplaatst in de categorie: tijd

gewoonten

3.0 met 9 stemmen

158

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Dianah
Datum:: 3 februari 2016; Een bijna rustgevend gedicht. Erg mooi!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 3 februari 2016; mooi en sterk gedicht!

Naam:: Pama
Datum:: 2 februari 2016; De tijd kijkt naar ons en wij kijken warrig terug.
Mooi gedicht.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 2 februari 2016; Van de ochtend tot in de avond is de natuur mooi.
Zelfs in het nachtelijk uur kan de sterrenhemel bekoren.
Een mooi gedicht Bert.

Geef je reactie op deze inzending: