Alle inzendingen over wereld

Ik verdwaal op alle wegen die ze mij willen opdringen. Er is één weg waar ik niet verdwaal dat is op de weg naar mijn Schepper. Deze weg loopt niet in bochten en hier loop je ook geen gevaar. Hier hebben de normen nog waarde die je node mist op een andere weg. Als een rode draad loopt de weg door mijn hele aardse leven heen. Vanaf de…

kijken is zien met grijsgroenoranje ogen wereld in ogenschouw nemen beschouwen…

Nog altijd als ik terug denk aan die ene dag.. Zie ik weer alle tv beelden voor me.. Het leek wel een veldslag.. En dan erbij nadenken dat er 19.916 mensenlevens zijn vergaan.. Hoe moeten al die familie's nog verdergaan? Al die mensen rennend over de straten.. Vluchtend voor hun dood.. Niemand van hen, had deze wereld mogen verlaten..…

mijn kind, mijn kind, in rafelige vodden snijd je met een smal, scherp mes tere, naar liefde geurende jasmijn, lang voor de ochtend zich opent je heldere, donkere ogen kijken maar je vraagt me niets, je snijdt met dat scherpe, kleine mes en legt de jasmijn in een rieten korf Ashamir, met zijn kreupele been, schreeuwt wat schorre bevelen…

In de armen van de wereld ligt een gouden parel zacht, wordt daar beschermd door grote handen in het donker van de nacht. Bossen, velden en rivieren, zijn gevangen in hand, in arm, maar ze houden allen stil nu voor de gouden parel daar. Niets zou de parel mogen weken, laat het nu toch slapend zijn, laat het kwetsbare eerst sterken, zodat…

Het pad dat je neemt is het pad dat je kiest, de dag dat je aarzelt is de dag dat je verliest.…

Nee, het is niet gemakkelijk om een inktvis met vervangbare inktpatronen te zijn. Gelukkig ben ik dat ook niet. Gek toch, als ik een prullenbak was geweest had ik nooit geweten wie Plato, Aristoteles en Nietzsche waren.…

De overweldigende natuur zo mooi en zo puur die ons altijd weer raakt maar ook door velen kapot wordt gemaakt zoals het doden van zeehonden, walvissen en niet te vergeten de ontbossingen die de habitat van dieren verstoort om ook maar te zwijgen van zinloze oorlogen waarin onschuldige mensen worden vermoord en rassenhaat wie is daar…

in de uithoek van wereld schommelt het leven in onverstoorbare draaiingen omtrek nog in louter donker mogelijkheden omspoelen in geduldige suggesties het koestert perspectief het uitzicht in grijpen maar nog aan het oog onttrokken het is er koud haar jas nog in rafels…

De wereld waarin wij leven zit zo vol met vragen dat ik me dikwijls afvraag wie moet de antwoorden geven. In welke wereld leef ik nu een eerste, tweede, derde of zijn er nog meer van onder één grote paraplu? God schiep de wereld in zes dagen tenminste dat wordt ons verteld als Hij dat echt zo heeft gedaan Moeten wij ook ons steentje bijdragen…

Boven de wolken daar reist de wereld, met energie verbonden vormen wij de volken, op de grond onze werkelijkheid, aan tijd gebonden in de hemel rijst het licht, alvorens mijn halve rond…

Zachtjes trilt de aarde De stilte voor de storm De natuur gaat flippen De ravage wordt enorm De zon zal verdwijnen Bloemen verliezen geur Door droogte geteisterd Het leven verliest kleur De liefde lijkt verloren De warmte wordt koud Eenzaamheid is geboren Niemand die van je houd Tastend in het duister In de uitzichtloze nacht Door…

In de platte polder Onder de voortijlende wolken Klieven de wieken Klieven de wieken door de wind Draaien de wieken Eindeloos Hun rondjes Of jaagt juist De wind de wieken Jaagt de wind Eindeloos De wieken rond? Wieken en wind Eindeloos Wieken en wind Eindeloos Wieken Wind Eindeloos Wind…

god spuugt verbitterd op de grond en alle bedelaars grijnzen, immers ze hadden hem gewaarschuwd god kijkt ongelovig, naar al die mensen, ze snellen voorbij en kijken niet of nauwelijks, ze verachten zijn vodden en zijn stinkende wonden god kijkt, verdrietig vragend, naar de andere bedelaars, ze grijnzen en ze spuwen op de grond, ze hadden…

Bootjes, vissers, fjorden, zicht op eindeloos kabbelend water, waar meeuwen als heer en meester visjes vangen, van de ochtend tot de avond, met hun krijsende doordringende gezangen. Terwijl wij in de stilte zitten, brood delen met de zwanen, aan de overkant houten huisjes op de radio noorse klanken, iemand vraagt of we geloven in Odin!…

Geweldig genieten zo mooi... ga kijken zo lief...ga voelen Keiharde wereld wij staan er middenin begrijpt niets van wat wij bedoelen…

onder 't zongebleekte scherm bij de vruchten van zijn teelt ligt hij gapend in de berm wachtend op zijn clienteel vingerkotend wordt geteld hoeveel schapen hij moet scheren wijl de krekels in het veld zonder zorgen concerteren kralen schuiven af en aan distelbossen moet hij maaien langs de huisbaas moet hij gaan en opnieuw het land inzaaien…

de wereld draait door hersenspinsels van jou en mij.. dus er is eigenlijk geen verschil.. tussen jou en mij.. want zonder jouw actie was er geen reactie.. en reactie creeert wederom een stroming van actie.. dus stilstaan is geen optie.. tijd is geen kwestie van dag en nacht.. tijd is gebonden aan de biologische klok die in je tikt.. het strikt…

dat ik ooit vertrekken zal en jij dan nog laat met de hond een rondje maakt, af en toe naar boven kijkt dat ik je pad dan met sterren bestrooi, als vanouds weer naast je loop en jij me nieuwsgierig vraagt of de hemel echt bestaat en ik daar ook gelukkig ben dat ik je dan vertel: de hemel mijn lief was hier op aarde had ik…

Als ik een vis zou zijn zwom ik jou tegemoet sloeg een vin om jou heen en deelde de zeeën met jou. Als ik een vogel zou zijn vloog ik jou tegemoet nam je onder mijn vleugels en deelde het luchtruim met jou. Als ik een roofdier zou zijn sloop ik je tegemoet en sloeg opeens een poot om jou heen en deelde het oerwoud met jou. Als ik een…

Klaprozenweide weer een bloedrood bespikkeld oud - oorlogslagveld…

Straks als wij zullen slapen en onze ogen dicht zijn gevallen zullen ergens in de wereld honderden geweerschoten knallen straks als wij zullen slapen en niks om ons heen meer horen zullen er vele mensen sterven en wordt er nieuw leven geboren straks als wij zullen slapen en niets van dit alles bemerken zijn er overal op de wereld mensen…

Het witte zand zuigt mijn voeten op en geeft mij het sterke gevoel dat ik door de ontembare kracht van de natuur in een andere wereld kan staan. Misschien zijn daar de jaren licht in een altijd groene schildering is er ruimte om niet geleefd te worden en worden woorden nog gehoord Tastend baan ik mij een weg door de duisternis ik zie geen…

Miskien fielstou dy lyts wannear't se mei dy praet, te lyts om goed te harkjen nei alles wat se seit. Dou kinst har net oan, dou doarst neat te sizzen en sjochst wat skuterig en benepen oer it lân. Sa faek ha ik dy warskôge dy ûtlein hoe't it wurket, hoe't de minsken wêze kinne op dizze grutte wrâld. Dou sjochst my nou oan, dyn eagen…

waarom vertoefde ik hier twee nachten heb ik gedroomd in het inner van uw stad mijn woorden geparkeerd in het uitgehongerde hart stof heb ik gezogen pas toen heb ik je aangekleed met mijn poëzie mijn Friese pelgrimstocht door je straten in het begin zul je wachten maar nu ik weg ben zal je aanvaarden dat mijn tweetaligheid ook…

De regen vormt gestaag Een druppel op m’n raam Het licht weerspiegelt En verspreid een Caleidoscoop aan kleuren Gevangen in een glazen bol Krachten absorberend Ontstaat een nieuwe wereld Kijkend van dichtbij Word ik beweging gewaar Een wereld op z’n kop Groeiend en groeiend Om me heen Verdwijnt mijn eigen wereld Verleid door fantasieën…

Van waarheid beroofd, die ze nooit kenden. De verhalen verzinnen zichzelf, alles door oppervlakkig zien. Ze kunnen er niet meer tegen. De stadsmuur is té dik, té hoog. Snakkend naar ware informatie, die ze niet krijgen, zonder ervoor open te staan. De inwoners van Onwetendheid. Ooit beseffend, wij zijn ook een volk. Vanaf dat moment…

je slaapt niet wanneer de zon jou doet bewegen en mij sprakeloos op de achtergrond zet ver hier vandaan de zomer sluit bloemen in je nog ongeleefde ogen, als zouden tralies stilzwijgend je huid doen verbranden en sporen achterlaten, licht en donker, open voor de dageraad zal ik je ooit vinden in de schaduwen van de aarde waar elk…

stemmig en gewijd staan we keurig in rijen opgesteld rustig maar vol ongeduld wachtend op de volgende die ons weer even in beweging zal zetten zodat we ons gebed aan de wind kunnen schenken die het tot ver achter de horizon zal verzenden onze voeten en kruin zijn dik met boter ingevet om zolang mogelijk te blijven draaien van elke zet na iedere…

'stilstand is niet bewegen' en de onbewogen tijd toch zien vervliegen als vluchtigheid neem de wereld op het oog ook al onbewogen... maar ik weet beter bijvoorbeeld wanneer ik draaierig wordt en moet kotsen Lejo van Kuijeren…