Alle inzendingen over (zelf-)reflectie

eigen verbeeldingskracht Ik ben er zo goed in Mezelf overtuigen Dat het zich om mij heen manifesteert Fysiek.. in 3D Tastbaar ervaar ik een lichaam Vlees, bloed Een wereld om mij heen Maar Ik verzin het allemaal zelf Want waar begint het immers Als ik het niet zelf bedenk Zonder bewustzijn geen leven Leven om mij heen een spiegel Reflectie…

het danst ongeleid in vastomlijnde ogen reflectie schittert…

Aan de waterkant ziet de dichter dichterlijk chique reflectie.…

Herfstige rivier mijn reflectie in water stroomt weg zonder mij…

een frivool kijkje op reflectie van de zon 't maakt tóch iets los…

Zie je reflectie, zie je reflectie in mijn ogen. Zie hoe elke steen ook jouw gelaat veranderd. Laten we zwijgen, laten we zwijgen liefste en het stille water van dit leven met zachte vingers strelen.…

de ervaring zelf is niet te beschrijven de beschrijving is niet direkt te ervaren beschrijving een reflectie van lijven die onbeperkt in het heelal rondwaren toch deel van processen en systemen zijn een ervaring die weer uit delen bestaat die door het filter van de reflectie gaat op de grote vlucht door werklijkheid zo teken ik een rond…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

reflectie Als door pijn vertrokken mijn gezicht Zo inzichtloos, hulpeloos verloren, dit weggegooide leven Niet Judas maar Matheus gaf mij het weloverwogen koord De stilte zal doorbroken worden…

Een rustige dag plotse wind raakt het water reflectie rimpelt Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds…

Een tomaatje is een traktaatje voor je prostaatje zonder zorgen iedere morgen met of zonder 'n erectie tomaats-welzijns-reflectie: waar een tomaat voor staat waar een prostaat voor gaat!…

Geen spiegelbeeld achter dat masker Waarin zij haar beeltenis kent Geen echo die haar zonder laster De holte van woorden bekent Haar wereld ontdaan van gevoel Verschietend van kleur als de zon Zonder reflectie of doel Regenboogkameleon…

Huppelend door een winkelstraat zie ik reflectie in de ruiten: het kind dat ik altijd was en altijd zal blijven huppelt mee een enkeling kijkt mij bestraffend aan stoute meid van wel vijf en twintig jaar…

verstilde aanwezigheid reflectie van struiken gloeiende horizon ziel gedompeld in vrede extatisch in eenzaamheid wenst hij te delen het ondeelbare geen oord gerieflijker voor een laatste woord…

reikt de hemel nog ver als mijn ziel even wordt gekend door de glans van reflectie of zie ik slechts mijn ego in vermeende perfectie ik word gewaar van mijn gevoel daar vertelt de stilte wat ik bedoel…

Mijn reflectie stoort mij en met verbazing kijk ik naar het terugkaatsend licht. Ik voel mij te klein om groot te zijn, te groot om klein te zijn maar de duiven blijven terugkeren naar het nest waar ze gevoed worden.…

Wolken in water Aarde raakt hemel en heel even ziet Vergankelijk later Niet alleen beeltenis Maar ook reflectie werkelijkheid ziet Wat mogelijk is Een omgekeerde realiteit het beeld in bestaan al kwijt…

Zacht oranje sterft de dag glanzend in je haren glinsteren de eerste sterren als reflectie in je troebel geworden ogen vensters van je liefde. Voor mij weet ik teder en bedenk dat ik niet anders wil dan oranjerood ondergaan in je armen.…

Vleugels van vissen, die wonderlijk zingen op rotsen: "Kom tot mij" En dan de reflectie die op of net onder het water rust; daar het zonlicht kust tussen waterrijders, lelies en verdronken seringen. Tot hij zachtjes zucht: "Ik zal je missen". Het is niet gelogen.…

Vandaag stel ik een derde kerstdag in Reflectie schrijf ik erboven. Dit initiatief is een nieuw begin van hoop op vrede waar we in geloven Alles wat niet goed was op 1e en 2e kerstdag bezien in mijn spiegel met een glimlach…

je spiegelde in dubbel glas een lach die even met vakantie was de verbazing in je ogen kende een reflectie van bewondering de zon scheen een halo in de golven van je lange blonde haar de stem ontbrak maar uit je mimiek kon ik lezen dat je intens veel om me gaf…

Ik haat je ik Raak je hard tegen Je reflectie die Afzichtelijk is terwijl Ik lach ik ween en Ondertussen mijzelf Knijp. Langzaam zet ik mijn Masker op terwijl jij Mij uitlacht om mijn Verschijning. Ik ben klaar verscheur me Lach me maar uit maar Mijn masker zal mij Beschermen.…

in de reflectie van het meer weerspiegelt een vaag vermaarde onverlet wist de hand zonder wisser als was het over een schoolbord glimlacht het nu snaaks naar toen kleuren nog dieper doordrongen uitgelopen mascara rolt zachtjes maakt het hoe hier te zijn geraakt niet meer uit, het is de schemer die zachtjes roept…

in de schittering van net dat ene plekje zon vouwt een knop zich uit de ontluiking is compleet als er een glimlach door ontstaat het gaat vanzelf, die knop een glimlach ook wanneer je de reflectie ziet van licht, van zachte kleuren en de hoop op je gezicht…

ik ben weer tegen zwart aangelopen terwijl ik wit open hield de doorstroom van kleuren is gestopt omdat wit en zwart geen echte kleuren zijn zwart is een reflectie en wit is de kleur van alle kleuren samen in wit licht…

Jouw bleke reflectie in het raam-wonderland een nachtkus van dolken. Ijskoud welterusten.…

De geladen nachtlucht hangt onaangeroerd in mijn gemoed Verstoken van de tinteling stroomt het innerlijk als een spiegel rimpelloos over Dus wereld werp uw steen vang reflectie in de golven en bezink in mij Staar mij in de ogen en laat mijn verwondering de vrije geest…

de reflectie van de draaideur kondigt nieuwe klanten aan als ik vertrek laat ik niets achter…

De reflectie van wuivende palmen In het glad blauwe wateroppervlak Zingende myna's die in mijn oren galmen En de dag die voortkabbelt, met groots gemak Kon ik maar altijd verblijven In dit tropisch paradijs Op de geuren van leelawadee wegdrijven Ver ver weg van het wintergrijs…

En weer die kille duisternis Zwaar drukkend op mijn ziel Nog even en dan Knalt hij in duizend stukken uit elkaar In elk stukje een reflectie Van verloren dromen Gemiste kansen Of simpelweg verdriet Dit was mijn laatste keer Geen liefde meer voor mij Nu heb ik Genoeg verloren…