Alle inzendingen over 21 december

nu het einde der tijden met haar voeten op mijn deurmat staat en ik mij zondig door haar te omhelzen en zeggen dat de tijd die mij rest de pijn is die mij omlijnt met vage begrippen uit een fase die niet de mijne is ze kan niet spreken, maar in haar vuur proef ik de begeerte wanneer ze me neemt zij is vrouw, vaginaal en bebost met grote…

in het maagdelijk ontwaken van de laatste herfstdag schijnt zijn rode gloed van enkel zon te komen buiten dromen om -een zachte lach de eenentwintigste dag begint als windloos verder stromen op jouw adem, binnenin een eiland in de zee verplaatst het water eindeloos hoe broos is dit begin…

Op 21 december eindigt de Maya kalender.…

Winters geschrei een klad meeuwen in hun vlucht schapen showen ongemeen hun dikke vacht…

poets grondig treur niet om belasting van systemen. uit uw nalatenschap, uit adem van geschrap. het vormt uw zekeringenkast, preventief, vóór de implosie -------------------------------------------------- 'geheugenuitbreiding’ zal omstreeks 21 december a.s. verschijnen in het volgende nummer van De Brakke Hond.…

1931 Middelburg, 21 oktober 2014…

de herinneringen die we hebben wensen mij dat je hier zijn mag opdat wat wij hebben meegemaakt zich in het samenzijn herleven laat hartstochtelijk is daarbij mijn wens dat ik jou niet meer verliezen kan omdat eeuwig het ervaren blijft van jou in naast en om mij heen nu mij jouw jaardag mij terugbrengt naar de tijd van het innig samen…

december 2001 zonneleen 21 Voor aantekeningen zie: www.abelstaring.tk…

De hele wereld vergaat niet vandaag vrijdag 21 december 2012 ook niet voor de helft ook niet morgen of overmorgen volgend jaar of de jaren daarop Maar wel stukje bij beetje jaarlijks, maandelijks, wekelijks...…

Het is vandaag de kortste dag hierna gaan de dagen weer lengen steeds meer licht in donkere dagen want vanaf 5 december tot 13 februari is voor mij een zware, donkere tijd met Sinterklaas, Kerstavond, nacht, de Kerstdagen, Oud- en Nieuw en mijn geboortedag de 12e dat laatste wordt niet meer gevierd met oudjaar zit ik vuurwerkvrij in Spanje…

Weer faalde het apocalyptisch slopen, Ik denk wel dat ik weet waar dat aan lag: Waarschijnlijk was het vrijdag te kort dag, Maar eenentwintig juni staat nog open. Zorg eerst dat je een slimme datum prikt, Voordat de mens zo ‘n kunstje wordt geflikt.…

verder zwijgend en maart 21 werd het lente, zonder jou…

21 05 / 21 06. Tweeling. Er was eens een typische tweeling maar toch waren zij elk een eenling en elke dag weer wisten zij het niet meer en daarom hielden zij steeds een briefing.…

21 gram, zeggen De specialisten, Dat is het gewicht Van je geest, 21 gram weegt het Verschil tussen Mijn levende En mijn dode ik 21 gram waarin Alles wat ik denk En wie ik ben Is opgeslagen…

December stapt weer in het jaar De beuken kaal, het eikenhakhout bronst iets groen De vlinderstruik moet het met dorre aren doen De perken kleurloos want de herfst is er mee klaar December stapt wat vreugdeloos in ’t jaar December glijdt weer in het jaar De ochtendvorst, het struikgewas rouwt grijs berijpt De hongerige kraai die naar een vetbol…

Voor kranten, boeken, bladen is het zuur En idem voor concertzaal en theater Voor schouwburg en museum ook een kater Een domper voor de “hogere” cultuur Goddank komt Neêrlands top niet in ’t geding: Niet duurder wordt een dagje Efteling…

Heel alleen kom ik u halen En breng u dan naar het gerecht Ik laat het aan mijn broeder Oordeel over Om uw hart en geweten, uw ziel, te wegen Meer dan 21 gram Betekend voor u een enkeltje Naar de Hel… Is er minder gewicht in de schaal gelegd Wordt u uw onschuld vergeven, U mag rechtstreeks naar de Hemel U die 21 gram precies…

Ben vergroeid Met de natuur En alle schoonheid Die zij meebrengt In het dik pak Sneeuw ben ik Die ene vlok Die onzichtbaar Met de andere Vervlochten is In de felle Regenbui ben ik Die ene druppel Die naamloos met De andere mengen Zal - in de ijsvloer Waarmee het kanaal Voor mijn huis Is toegedekt ben Ik die ene ijskristal…

onze ogen verslinden zich aan de weelderige pracht die liefdevol in armen ligt van trots en blij de ouders die de snaren van passie zo vreugdevol bespeelden uit puur genot vormden zij diep en magisch jouw leven dat zij met glimlach wiegen terwijl hun vingers dansen over jouw roze wangetjes als spelen zij zacht gitaar in akkoorden verdrinkend…

tijdens volle maan werd de winterkou beknopt door nieuwe lente Elinora, 21 maart 2011…

Mijn onrust zoekt in december doel. Maar in de schaduw van het oude jaar verlang ik naar december's lichte dagen. Antwoorden liggen nu niet klaar; december laat nog heel wat vragen. December lichtjes in een donker bos. Schaduw houdt mij niet gevangen. Ik richt mij op vanuit het mos. Het nieuwe jaar doet mij verlangen.…

Begin december spelen wij een spel met kleine kinderen en grote mensen. Verlangen rijmt op hartenwensen. We vragen soms te veel, weten we wel. Begin december spelen wij een spel. Zonder verliezer is iedereen tevreden. Zo ging het vroeger, zo gaat het in het heden. Begin december spelen we een spel.…

'Niets veranderd, jij!' Hij lacht bij het compliment -- dat klinkt als een vraag.…

Witte zwaan Goud omringt En nog steeds in mijn dromen klinkt een lied iemand zingt dat december zal komen Geen verdriet alles blinkt En nog steeds in mijn dromen Klinkt een lied iemand zingt dat december zal komen..…

het is weer januari maar zoveel minder poëtisch dan december ijziger vooral en zó bitter koud dat ik mezelf betrap op een hang naar het warme open haard gevoel van december j.l.…

De lente is begonnen Want het is 21 maart Maar 'k moet je eerlijk bekennen Da'k zit te verrekken van de kou!…

December is de maand van donkere dagen met weing zon en nauwelijks nog kleur, de winter staat in feite voor de deur en grenzen tussen dag en nacht vervagen. Zou het daarom zijn dat somtijds mensen klagen dat alles in ontdaan van flair en fleur en het leven lijkt verworden tot een sleur nu grenzen tussen dag en nacht vervagen?…

En bijna is het dan zover het heerlijk avondje is gekomen zakken vol speelgoed staan gereed voorbij zijn de angstige dromen van die toch wel spannende tijd slapen wordt weer als vanouds we horen niet meer "‘k zal het Sinterklaas wel zeggen" ook niet "misschien ga je mee naar Spanje" morgen wordt de realiteit van pakjes openen een feit…

december geurt naar het herinneren proeft naar de smaken van een feest maar minder zoet we laten de vervoering toe door de echo van aloude klanken zo komt ons weifelend hart tot rust warmte herstelt eens het verdriet dat we leerden vergeten in een nieuw licht dubbelzinnig geluk…

sonnet in vrolijke driekwartsmaat Zie ginds komt de stoomboot, hij schijnt door de bomen wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de zak ik zie al een neger verstopt op het dak zou Rudolf het Rendier dit jaar ook weer komen? De Jingle Bells klinken voor jong en voor oud kerstbomen, lichtjes op straten en pleinen kerstdiner, reerug en edele…