Alle inzendingen over Ademhalen

Uw ademhalen…

mijn ademhaling mijn liefde voor het leven adem liefdevol…

de kracht van adem op elk moment aanwezig adem, het komt goed…

ik adem, ik leef ademloze beweging lucht en levenskracht…

Op ademhalen na is er alleen stilte je wilt wel anders, maar hebt niet de kracht om het te doorbreken. Waar is de tijd, dat je blij kon zijn zorgeloos zoals een kind, die elke nieuwe dag met een lach begint? Denk daaraan terug als de stilte je weer bevangt en alles donker lijkt dan komt er ook voor jou een betere tijd.…

Maak je geen zorgen na vandaag mijn vleugels doen het prima moet nog wel wennen aan de wind de temperatuur in de hogere lagen Hoef alleen het gemis maar los te laten kleurenfoto met pluisjes van de pisseblom de smaak van gele bloemblaadjes zoetbitter het eten van salade op een wit balkon Adem me maar weg als je kunt het zaad is welgevormd…

Hier kan ik ademhalen met diepe teugen ademhalen Hier kan ik beelden drinken uit het blauw uit het groen Hier spreken aarde en lucht water en vuur wel duizend talen Hier staan struik en boom boom en struik in boezelaar en boezeroen Hier kan ik ademhalen.…

Een stille ademhaling, een in en uit, een geven, nemen,vrucht'loos zoeken muziek en kleuren, daden, boeken en weten dat er niets het heimwee echt geneest... Wie zei er weer: het leven is een feest? nu ja, soms wel, soms niet, maar steeds die stille adem dat in en uit, tot alles eens voorgoed hier is geweest.…

dat hondje ademt in en uit in alle rust slaapt het in de zon hij doet niet meer hij is niet meer aan het doen…

adem brengt vrede in mijzelf, in de wereld rustgevend, adem…

Als een tedere ademhaling dwarrelt de sneeuw: zonder haast, blank en geduldig. Volhardend in dit teder vallen, niet kwetsend, maar vol erbarmen. Als een tedere ademhaling de sneeuwklokjes groetend en beschermend.…

Als de ademhaling een droom is , is de dood het ontwaken…

Een hurkduik ondanks elleboogblessure Was wat uiteindelijk de doorslag gaf Britt Dekker viel aanvankelijk wel af Nu mag haar schoonspringstrijd wat langer duren Zo springt de ster en juichen wij weer allen Die sterrenstátus blijft toch almaar vallen…

De kern van mijn hart klopt door jouw ademhaling in bindend voorspoed.…

Diep ademhalen: ruimte, kalmte, soms vreugde -- De echte nectar.…

ze gaan reeds groen ademhalen terwijl de winter doorgaat hen met kristallen te behangen als een spoor van licht zonder vlammen die spinragt in schemerende nachten om dromen te verhelderen waar lente met helle kleuren de natuur verwarmen…

Voor Smeagoll Zit op het stoepje Voor het huis, Uit te rusten Van wat geweest is, En jij komt Verregend op Mijn schoot, en Kruipt tegen me Aan - legt je Kopje tegen mijn Borst en begint Rustig adem te Halen, net als ik Die me in mijn Eigen adem door Drukdoenerigheid Zo vaak verslik…

Zelfs Kamp zegt: “We gaan aan de megawatt” In Groningen kan men weer ademhalen. Maar mondjesmaat...de CO2 moet dalen!…

knarsen ongeluk niet geopend stinken kamers naar te weinig buitenlucht ramen zijn grauw afgeplakt dagen nog niet afgelakt maar grof in hun contouren zonder kleuren opgezet het zijn geen kunstenaars die het bestaan versieren met een gloedvol perspectief vandaag is vaak hun dief tussen licht en donkergrijs bepalen dag en nacht het ademhalen…

dan kan ik rustig ademhalen.…

Wanneer ik ademhaal, prijs ik me gelukkig want met elke ademhaling leer ik je kennen als ik in jouw ogen kijk zie ik niet alleen de blauwe, groene of bruine kleur maar kijk recht in jouw ziel.…

roken zeer ongezond zwarte longen protesteren moeizaam verloopt de ademhaling stikstok!…

meditatie rijpt een diepe ademhaling vervult mijn krachten geestvermogens verdiepen waar ik de waarheid ervaar…

hoe indrukwekkend mee te deinen in je ademhaling voorbij het omheinde van hunker bevrijd toe te geven aan verleiding…

Dan kun je het best vertalen, Zorg dat je blijft ademhalen.…

Als je naar me kijkt zie ik je groene ogen stralen waarin de zon verrijkt verlangen droomt ik weet niet wat er door mijn lichaam stroomt ik kijk naar jou en kan niet ademhalen...…

.- Nog wacht de nacht: uw ademhalen.…

Mag ik je adempauze zijn Adem jij mij in Adem ik jou uit Leer jij me warmte voelen Ik jou ’t zuchten dragen Zullen we daarna samen eens een ademhaling wagen?…

we hebben paardenbloemen gepluisd nooit wetend waar ooit die eindeloos lange adem huist gezucht om zorgen die ons sterker raken dan we toen dachten dat onze schouders konden dragen we hebben geluk gehad want na een uitademing kwam eigenlijk vanzelf onze lucht weer terug corona speelt een gemener spel hoe wij ook ademen…

Heer, leer mij de juiste weg te vinden Opdat ik nooit meer af zal dwalen En dan opgelucht mag ademhalen Mij opnieuw weer aan U zal binden. Heer, ik weet de juiste weg is naar U Uw grote liefde kan ik niet weerstaan Laat mij op de goede weg weer gaan Voor altijd, iedere morgen, ook nu.…