Alle inzendingen over BEPLANTING WILDERNIS

De kleinste bossen doen verlaten aan, bergen grootse woestheid.…

Vloeren krijgen een goed beeld van deze egel; in hun spiegeling is hij soepel en zacht als een zeemleder. En pro proper. Kunstgrasvelden in dat kartonboek is een precisiewerk, de lichtdruk ziet er niet uit in de grauwe krant. Ze is losgeweekt door natte handen. Nieuwe boom zoekt onderdak, net als de egel hebben ze al…

ik wacht en sleep mijn buik tot in de dageraad en met je woning nog net niet voorbij de dood, verhuist ook de morgen voorgoed de wildernis en de verscheurde vogels van onverschilligheid dagen gaan heen en tijd is kort weet je nog, liefde en een kinderhand ik slaap niet meer weet je nog, liefde in een wieg…

Er zat een valk op mijn balkon de wildernis dringt in de stad hij was het liefste wat ik had ik schoot voordat ik mij bezon de wildernis dringt in de stad.…

de weerbarstige bergen waar hij, klein mensenkind, het eerste hert moest schieten, keken honend op hem neer het hert viel van grote hoogte het rolde van de steile wand naar beneden al die tijd schreeuwde het het schreeuwde zoals mensen schreeuwen zoals zijn vader later?…

niet langer grenzen kent in zijn hebzucht om te blijven wat is er over van het kind die mijn volwassen geest voorvoelde misschien een boodschap in de wind een ansichtkaart van vroeger waar ik herinneringen terugvind wat is er over van de wildernis die in mijn jeugd zo ontroerde vrijheid die zo voelbaar was.…

de grens tussen jullie en mij een border beplant met witte en roze madelieven alleen gelaten met een handvol zaden blijf ik nog wat en wacht op regen en zon ------------------------------------------ Uit: de bundel: "In een herfst geboren" 1977…

Wij zijn de overgeblevenen Dit is waar wij het mee moeten doen Overleven is onze natuur De wildernis is ons thuis Delen is hoe we overleven Jagen is wat ons sterk houdt zonder wildernis zijn wij niets...…

het kerkhof of, zoals u wilt, de begraafplaats, ligt er berustend bij de dag is sereen want iedereen die hier komt ervaart eindigheid de laatste tuin van mijn ouders hun graf is rijkelijk beplant geen steen ze zullen ervoor moeten bloeien…

In mijn eigen bos Wil ik verdwalen Over kronkelende Paadjes mijn leven Gaan, in volstrekte Wildernis datgene zoeken Wat voor mij het Leven is - de wildernis Van de geest kan ik Beter begrijpen als Ik daag'lijks langs dit Verwilderde bestaan De wegen zoeken kan Die ook mijn kinderen Vinden als zij de Uitgang zoeken in…

Moet je horen: als de antilopen in de wildernis weldegelijk tegen ‘t lopen waren ze geen lang leven beschoren ……

Grote bomen ontsproten uit de aarde Recht in de wildernis Waar het vergezicht Groen oogde…

in een eeuwige beweging verpulvert mars de lente slaat de slinger van de tijd in hersens en weke lijven stille velden beplant met witte kruisen verschijnen na gas en massale dood stenen doodsbloemen met namen de hete tranen van hun geliefden druipen langs koud kil marmer in de beschaamde aarde…

Het is al begonnen. Verleidelijk fladderen rozen uit hun mond blaadjes rondstrooiend die zoveel verbergen en zoveel beloven. Ze planten een hele tuin in de grijnzende bek van de draak die ze vandaag zo meesterlijk overwonnen - of hoor ik in de verte al het veelkoppige gemorrel van andere demonen? Het is al begonnen, juist.…

Machtige dennen en velerlei bomen met voorzaten uit verre wereldhoeken scheppen een knus bos, waar men graag mag zoeken naar teer pril leven, pas hier gekomen. Luchtig lover laat zijn adem stromen door graanvelden, die dieren vrij bezoeken. Ruige poelen, ogend als sprookjesboeken, verzinken binnen hun begroeide zomen. Schaarse voeding en…

De barbaren zijn gekomen en ze blijven komen eeuw na eeuw Wij zijn beleefd, we geven hun hoge titels Zij geven ons hun wetten in een mooie toespraak met welsprekende woorden over beschaving in onze wildernis dat we nota bene niet langer hoeven te leven als wilden niet langer in de wildernis De barbaren zijn gekomen en ze blijven…

In de lawaaierige natuur van de wildernis uit het geluid van de liefde is, in het begin, een taal ontstaan het kreunen en het hijgen het zijn de woorden uit de begintijd toen taal nog niet verdraaien was en lichaamstaal verdraagzaam.…

Een verzameling bomen Waar dendrologen tezamen komen Het bestuderen van houtige gewassen Functies die bij soorten passen Bosecosystemen als systematiek Gevormde collectie uniek Variëteiten in cultuur veelzijdig Beplante lanen oneindig Welstand hout Aan de bosbodem toevertrouwd Wetenschap met symboliek Menig exemplaar fotogeniek Botanische…

O muren en o grond, o welgevoegde stromen, Wijkt voor de wildernis der averechtse bomen, Maar wijkt voor haar geluk. En, vreemdeling, zegt gij, Hoe ver en wint het niet mijn Maze van haar IJ? --------------------- uit: De Gedichten…

ontwakend uit de begoocheling laat niets zich nog vangen in de wildernis der gedachten de steen van stoffelijkheid rolt uit het bewustzijn en zal weldra zweven als een komeet door eigen ruimte vrij van tijd richting oneindigheid…

Nergens stilte nergens rust jachten zonder tijd te nemen voortgedreven door één doel steeds meer en meer in ’t leven hogere status rijker aanzien en van niets ooit genoeg ik heb mijn eigen stek gevonden voor mij hoeft het niet meer zo wil leven in velden en bossen in natuur waar echte rijkdom is genieten van de rust en stilte ergens in de wildernis…

De dagen, verloren geen schoonheid tussen eiken, beuken en wilgen groeide ik uit mijn hemd en uit mijn dromen in rookwolken nachtwouden speelde ik indiaantje met mezelf tegen blanke betweters ik verbond mijn geest met vrede in deze wildernis van ziel liep ik weg uit de stad van de dwaasbeschaafde mensen om in het wilgenwoud…

vermoorden en verscheuren kinderen we fladderen even snel als de kolibrie bij een bloem we eten dode vissen gestrand door laag water we geven een schop tegen het kind dat door moet gaan dat schoppen doen de olifanten en ook de paarden hier vlak bij ons en wij kijken er naar met een soort heimwee in volle bioscoopzalen naar een wildernis…

Omdat het landschap zich uitstrekte tot ver achter dromen die jij mij beloofde toen we in de achterbuurt sliepen had ik een boom in de oude stad om een gedicht over te schrijven toen het dromen begon te staken en in de wildernis van emoties wist ik mijn ziel te ontknopen uit de kluwen van devoties en altijd bleef ik hopen omdat de rivier…

de houten trap van de veranda kleurt groen weg van het mos één met de tuin kronkelpad langs wildernis tot aan het poortje -vergroeid met de haag- en er achter landschapsglooiing schilderwerk met zon als penseel…

In een wildernis die Winkelhof heet een schuchter jochie dat alleen samen met zijn teddybeer de jungle om hem heen aan kan opgejaagd door een moeder die 'm om opschieten vraagt zie ik me zelf als kind weer de vertederende jongen die ik was en nu niet meer.…

Maar wél als ‘k modder in de wildernis die er vandaag weer bij de fiscus is.…

zijn heengegaan het is te heet om hier te staan in dit niemandsland heeft herkenbaarheid geen sporen nagelaten zon zindert en schuchter komt vloed dichterbij golfje voor golfje herneemt de zee zijn gladkoele strand uit het hete zand zonder sissen en te schuimen een ritueel dat al eeuwenlang gezien wordt door de met helmgras beplante…

groef ik in zand ze liepen vol, het water kon mijn spiegelingen niet verwijderen ze bleken holler dan het vaten legen dat de vloed had te vergeven toen eb de golf vertraagde en wij de torens in het schuim weer zagen heb ik de wal gebouwd aarde was dichtbij en zo vertrouwd een kleine duin verhoogd met slotgrachtpuin heb ik met riet beplant…

van schrikken als je ze zoiets vertelt deze sage kent geen held die het Spinwief overwon omdat ze helemaal niets kon met haar draden niemand ving griezelige zonderling de wildernis weg, de berg vlak het land ontgonnen in kavels strak de Spinberg zouden we niet meer weten en het Spinwief zijn we allang vergeten…