Alle inzendingen over BOODSCHAP

Ooit een engel ontmoet haar al eerder gezien achteraf in andere blotevoetenmaat Maar steeds als zodanig herkenbaar Haar glimlach vraagt om een lasbril haar beloften zijn van een zoetheid die het glazuur van je tanden slijt altijd gevleugeld en met een altijd vlammend zwaard tussen ons in Komt me nog meer vertellen hemelse nakomelingen…

ik draag dit gedicht in stilte als woning ongeschikt door scheefgroei leunen woorden tegen de tafel waaraan ik bid geef mij stenen lippen of breek het spiegelglas de dood kan geen daken vlechten met gebroken zwaluwveren…

boodschap me niet over jouw laatste kerst dit jaar ik wil het, hoor je, toch niet horen alsof je de dood nu al binnenlaat begin deze keer niet over het duister en kom me niet aan met het leed van oorlog en honger en zorgen kom alsjeblieft met je warmte ik kruip dicht tegen je aan en besef godzijdank dat je leeft…

Was dat niet de boodschap uit een stal? En blijft de vraag: Was mijn oude jas wel echt versleten?…

vandaag begin ik opnieuw met leven, de rest wat er om mij heen gebeurt en wat er nog staat te gebeuren. vandaag start alles vanaf waar het ooit begonnen was. o schrift waaruit mijn leven stil en rustig toekijkt naar een tijdperk waar ik opnieuw begin.…

Ik moet je omarmen, maar dat wil ik niet. Ik wil je beminnen, maar dat kan ik niet. Ik kan je vergeten, maar dat gaat toch niet. Ik ga je iets vertellen. Luister nou.…

Eerst de knal dan een blauwe bal als Gods boodschap ingehuurd als voorbeeld voor het hele heelal, zijn regels brachten ons van de wijs als meervoudig bewijs voor een denkbeeldig paradijs de ster als zon beroert het water van waaruit de evolutie naar alle uithoeken van de aarde is gestuurd in alles wat ontwaakte, ontstond de…

Opzij keek ik en zag een tas met boodschappen een vrouwenhand niets bijzonders tot ik las vijf letters, rood op wit: 'Be One' was het een oproep een bevel een loze kreet of een verzoek tot samensmelting van de blik van haar, de drager van de tas, met die der lezer, dat was ik, ze zag alleen de drager van de ogen -…

je herkend in de trilling van geluid in onderscheiden emoties springt jouw melodie eruit gedragen door tonen van liefde en warmte klinkt harmonie van binnenuit nog zonder stem spreekt lichaamstaal jouw welkomstwoord tot in de verste hoeken word je gehoord in melodisch aanhaken ook zij spreken de stem van het hart hun boodschap…

Zwarte letters op het witte scherm Een droom die breekt pijnigt mijn hoofd Mijn ogen staren , doen pijn, verstard. Weg illusie, dag werkelijkheid, zo hard. Wakker geschud uit een lange droom Hij was van mij, die van jou was mij onbekend. Hier was het antwoord waar ik steeds op had gehoopt Hard, maar onduidelijkheid had mij verder gesloopt.…

terwijl wij verkeren in en illusie tussen dromen en ontwaken een offensief van denkers en dromers is onderweg naar morgen en zullen elkaar vinden in elke vleugelslag de vogel zal blijven vliegen de aarde zal blijven draaien de zal vis blijven zwemmen zolang de zee is gevuld met water het is een boodschap…

ik heb een boodschap toch voel ik mij nog geen profeet er zijn volgelingen die mijn geschriften lezen mensen genezen kan ik niet ben ook geen ster of een bekend persoon middelmaat en heel gewoon ik schrijf niet om mensen te bekeren maar wel om hen iets belangrijks te leren hebben en nog meer bezitten zijn geen drijfveren tot leven…

De boodschap van dit alles is eenvoudig: er is altijd een reden een keuken te bedenken maar meer nog zie hoe alles wordt vervangen de meld, het brood het goede van de messen in de keuken en het langzaam uitdijende fornuis. --------------------------------- uit: 'Zo is de zee', 2001.…

Ik voel je kijken open m'n ogen, lees de boodschap en stuur 'm terug: ..."ik ook van jou"…

Ook dit jaar heeft ons aller Beatrix Met Kerstmis weer haar kerstboodschap gedaan Al had ik daar dan zelf geen boodschap aan, Want over de recessie zei ze niks. Ik zat vergeefs te wachten tot ze zei: “Weest niet bevreesd, de crisis is voorbij.”…

als ik naar mezelf kijk zie ik mij zelf kijken naar mij implosie met radiostilte geduldig wacht ik op mezelf en ik wacht op mij geruisloos zonder signaal spreekt u na de toon de boodschap in zeg ik maar ik zeg niets na de toon zonder boodschap zwaai ik me uit ik zwaai me uit dan ben ik weer alleen met mezelf…

Draaien opeens kerstmuziek, van Elvis tot veel koren, maar..wie van allen wil die dagen de echte boodschap horen?…

De boodschap trof haar als een dolk, een pijl die trillend in de roos blijft steken, soms gaat zij varen op een grijze winterwolk gehuld in sneeuw, langs witte hemelbeken, koos zij voor het zonlicht in haar hand, die haar een helder en fonkelend uitzicht bood, door liefde overmand een altijd brandende diamant, die zich liet ontvallen uit haar…

De boodschap trof haar als een dolk, een pijl die trillend in de roos blijft steken, soms gaat zij varen op een grijze winterwolk gehuld in sneeuw, langs hemelse beken, koos zij voor het zonlicht in haar hand, die haar een fonkelend uitzicht bood, door liefde overmant, een eindeloos brandende diamant, zich liet ontvallen uit…

De Boodschap bleef hangen aan het mes in de romp van de Regisseur brokken in kelen van velen De Boodschap bleef steken in de romp van de Regisseur adem stokte in zijn keel de Boodschap van De Regisseur bleef hangen adem stopte de Boodschap van de Regisseur…

Een boodschap van hoop een boodschap van liefde, van vertrouwen contra wantrouwen een boodschap van geloof een liefde tegen haat... is, Al, wat in mijn leven geschreven staat. Is, Al, wat ik te bieden heb wat ik geven wil... altijd: heel stil.…

Er zijn wel eens dagen dat ik besef bij elke aanval van jaloezie wrok of woede ik het hart van mezelf zou moeten veranderen maar nooit dat van die andere ik ben dus op mijn hoede want zo ontneem ik hem of haar en zelfs mezelf alle energie die zo nodig is om samen door dik en dun elkaar te blijven dragen…

Jij was zo fit ,had zoveel pit Het hoofd waarin die ziekte zit Mist memorie en controle En ik uit onze levensrit Het jeugdige frivole, Het wordt bij ons soms akelig stil Ondanks de cv ook wel kil Herkent niet alle feiten Behoedzaam blijf ik want ik kan Jou, noch iemand iets verwijten. Een beetje fit, een beetje pit Ons simpel medicijn…

fris hemelwater valt zacht op een jong blad wanneer wolken huilen gaan wordt alles eronder goed nat het blad zal groeien en klonen heeft het vele water broodnodig zo wordt het groot en sterk zal het mij straks belonen... wanneer wolken straks huilen gaan het hemelwater fris vallen gaat, zal ik vrij en onvervaard, onder het blad…

Stemmen zijn dromen die spreken waar ik geweest ben als een boodschap en een boodschapper die elkaar niet vinden omdat ik was wat niemand geloofde toen de dood hen vroeg op welke golf ze wilden wachten.…

Ongeschreven is de zin verscholen in het vers dat als een boreling te drogen ligt eruptie van de geest wellicht de boodschap in ’t verhaal staccato neergekwakt soms langzaam neergevloeid er is met taal geknoeid totdat een beeld geschetst voor elk een ander…

Zij, door er alleen te zijn zich opgesteld, bloeit, gewapend, naar het dragen meegeteld. Dat brengt de materniteitkennis: gevoed bij herhaling vrucht laat, uit zijn ontwikkeling, men gelost tot moeder geheld.…

Iedereen heeft wel een boodschap voor jou, de kunst is deze te ontdekken. Als je dat eenmaal begrijpt van het leven, kan een ieder je interesse wekken. Sla alle ervaringen op in je geheugen en pas het waar mogelijk dan toe. Het zal de kwaliteit van je leven verhogen probeer het, je ontdekt vanzelf hoe....…

Mijmerende woorden, gedachtespinsels Vaag geschreven, nooit exact beschreven Schetsen van scherven en doornen en resten van een overbelastte gum Onderstreepte gevoelens en een overschat verlangen. Van binnen een drang het te markeren, maar ook teleurstelling te maskeren ‘k Pak de zachtaardigste pen en schrijf ‘k Pak de zwartste vilstift…

treft geen blaam gebroken wit weet woorden die ertoe doen scherm, opgetrokken zit ik er achter en laat een boodschap achter…