Alle inzendingen over Bijna uitgeteld

De mens in mij loopt achter de woorden aan waar tijd geen letters kunnen vertalen tikt liefde de uren nog immer vooruit geen klok tikt haat zelfs niet op de halve uren wanneer een enkele slag raakt, tikt de tijd door naar één minuut voor twaalf nu nog zestig seconden...…

Bijna dood is weinig anders als niet zo lekker, een beetje slapjes of afgemat en ongemerkt bereist een mens het Schemerland tussen Hier en Dood. Bijna dood is haast hetzelfde als aan de avond, er doorheen of uitgeteld en ongedacht wordt net gestorven bijna niet dood, een deel van leven...…

Als je er was en dan niet zoals nu maar zoals toen in mijn gedachten dan zouden we samen bedenken dat het best nog wel gaat tussen ons en dat er bijna geen ruzie meer was…

Zo mooi, bijna onwerkelijk zo lief, bijna verwerpelijk zo leuk, bijna onaantrekkelijk zo stil, bijna opmerkelijk zo zacht, bijna hard zo koel, bijna verward zo vertrouwd, bijna pril zoveel te zeggen en toch stil...…

Twee mannen liggen in het ziekenhuis, de zusters komen langs met pillen, de ene slikt ze zo door, de ander schijnt niet door te willen. Na hevige slik en proestpogingen zegt de benauwde man: wat een giller, heb ik de operatie overleefd, zal ik stikken in een pijnstiller!…

je kunt je zult je moet je hebt je gaat je wilt je bent je denkt terwijl de storm en de regen zonder reserve over je huis trekken en je daar staat op je balkon zwarte wolken jagen voorbij je kijkt terwijl je de maan kust haar licht tussen gedachte en gevoel bijna…

De knul ging heen naar Dieren: naar 't weeshuis met z'n wijf, om Adrie's feest te vieren. Ze gaven hem de vijf. Ze stonden meel te zeven en wachtten toegenegen op Stientje, die nog even een zelfmoord wilde plegen. _____________________ Noot: Dit is een afteldicht. Ga na, dan zie je zelf op rij en goed in zicht de nummers nul tot elf…

Het rekenhuiswerk van zijn zoon van zes Is hersenbrekend zwaar voor David Beckham Nu domineert alsnog zijn blinde vlek hem: Als kind waarschijnlijk al niet bij de les Dus wie slecht rekent schopt het nimmer ver Die wordt ten hoogste voetbalmiljardair…

en weer legt ze vaardig in enkele rake klappen haar kaarten op tafel regisseert de volgende macabere jaardans die wensen overbodig maakt…

Als straks de VVD haar leider kiest Voor wie is dan de hoogste post bestemd? Wie dan verliest raakt zeker zeer ontstemd Waarbij in feite de partij verliest Om waar te nemen kan men Wiegel bellen Hij is de grote meester in (ver)tellen…

Als ik vraag hoe het gaat en of je al kunt wennen aan het huis waar je sinds veertien dagen nu in leeft zeg je starend uit het raam weet je dat het dak van die villa daar tweehonderd vierentachtig pannen draagt dat zijn er maar zeven meer dan het pandje naast hem heeft…

ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt of ik niet reeds ben afgestompt ik tel verder steeds maar verder hoewel er niets te tellen valt niet meer op mijn vingers alleen vuisten nog gebald ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt…

Ik tel de bielzen tel de bielzen een voor een tot aan Treblinka in de nacht Ik tel de bielzen tel de bielzen tot de laatste waar de dood geduldig wacht…

Uitgeteld lig ik onder De spiksplinternieuwe Scan naar het plafond Te staren terwijl mijn eerste Bestraling plaatsvindt - Twee laboranten bevinden zich In de ruimte naast me, zij Besturen met kundige hand Het apparaat dat alle Kwaadaardige restanten Uit mijn lichaam verdrijven moet - Ze hebben mij gerustgesteld, Ik voel me veilig…

uitgeteld en uitgeraasd lig je zwetend in je bed even niet meer rennen niet meer vliegen geef je nu maar over aan de griep die jou in haar macht heeft en laat de tijd zijn helende krachten op je loslaten opdat je snel weer 't mannetje bent…

Ik stop er nog niet mee, dat is wel zeker: Met minnen ben ik nog niet uitgeteld.…

de jachtige goedlachse wereld vol snelle en grofgebekte straten is vleugellam geslagen ligt er zo uitgeteld bij en aan z’n lot overgelaten iets meer dan acht tellen waren genoeg deed ons beseffen dat de klap ons toegebracht meer dan verwacht aansloeg zo het virus wil ligt GANS het raderwerk dezer dagen stil…

hij telt treden van de trap tegels van de stoep hoort de hoeren klagen hij telt zijn geld en kleedt ze uit in vensters die om aandacht vragen hij geeft zich bloot haar naaktheid stijft zijn wisselgeld wordt keihard uitgeteld…

sensueel de lucht van sferen uit al wat passeerde nam iets intiems van binnenuit mee als jouw etalage in lichte vleugjes door de buitenlucht alleen herkenbaar door degene die dicht bij jou zijn omdat de vermenging snel en groot is waar ogen blikken en de hartslag versnelt zullen de zuchten donkerder klinken tot jouw adem is uitgeteld…

Als een zwarte wolk, gesluierd benevelend het zichtveld Je brein, dus je gedachten niets is meer wat echt telt Gevangen en verwrongen gesluierd en geveld gezeten op een stro-matras 'dáár zitten' werd vermeld Je wil is afgenomen je centen zijn geteld je IK is afgenomen en je zit in niemandsveld…

met open armen ligt de bokser uitgeteld terneergeslagen…

beide oogjes toe tien vingertjes uitgeteld de dag was een feest…

geur van nog vers hout hier lig je nu uitgeteld na zo'n dertig jaar…

constant uitgeteld ontspringt hij bezuiniging centen zijn niets waard ook besparen lukt niet meer waarvan zou hij niet weten…

In de schaduw van de olijfbomen drinken de herders zomerwijn terwijl hun schapen uitgeteld tussen de klaprozen liggen.…

In de schaduw van de olijfbomen drinken de herders zomerwijn terwijl hun schapen uitgeteld tussen de klaprozen liggen.…

De slaap wil niet komen ik tel wollige schapen en als ik uitgeteld ben komen de zwarte vogels gelukkig heb ik een kat.…

op niets ben ik ooit uitgekomen na het lange zoeken naar een speld de hooiberg lag in duizend delen ik zat ernaast volkomen uitgeteld…

toen de zon opkwam de laatste keer trof zij ons aan uitgeteld, geen dagen meer je was al wakker maar hield je ogen dicht alsof je afscheid nam…

Oorlog, je weet niet wat je ziet, je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw Mensen leven in de kou Het stond pas weer in de krant er was een aanslag in dat land Oorlog, je weet niet wat je ziet Je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw mensen leven in de kou.…