Alle inzendingen over Charmes

Ondergeketend Dwingt zij hem contractueel naaldhakkendraaiend voor charmes gezwicht voert haar hand de boventoon hij gaat onderuit…

elke leeftijd heeft zo zijn charmes zegt men gek is dat eigenlijk ik heb die spreuk nog nooit gehoord uit de mond van een jong persoon ik denk dat je daarvoor oud ( er ) moet zijn…

Ze verleidde me met al haar charmes Ik ging op haar avances in We beleefde een nacht vol passie Dacht dit is een heftig begin Maar toen ik tegen haar aan wilde kruipen En zei "ik ben voor altijd de uwe" Begon ze me met huid en haar te verslinden En zei "ik ben de zwarte weduwe"....…

ik leg je woorden in de mond die ik graag hoor nu beeld me in dat ze van jou zijn aan je lippen zal ik hangen om ze te spellen onomwonden zal je zeggen hoe je zonder mij niet kunt mijn charmes de humor zelfs de druppeltjes azijn en laat me weer geloven in een toekomst maar het achterste van je tong kan ik niet zien…

Cliché of niet, dat dikke buikje heeft zo zijn charmes Dat kloppende hartje, gaf me geborgenheid, iets warms. Techniek, vooruitgang, heus, niet mis Moedertjes, wij weten wat fijner is.…

Een stevige storm is voor mij echt niks om vrolijk van de worden. Dat hagelstenen, zo groot als duiveneieren, tientallen auto’s kunnen beschadigen. Dat bomen als lucifers knakken in de wind. Dat de straten blank staan, is gewoon doffe ellende. Weer om blij van de worden heeft voor mij met blauwe luchten te maken. Sneeuw, net gevallen, is…

En zij blijkt niet de enige die voor zijn charmes is gevallen, want die blonde van twee straten verder staat op het punt van bevallen, en toch love is in the air.…

door jouw charmes kan er een roos in mijn hart groeien een rode bloem die tot prachtige kleuren in mijn lichaam kan bloeien de kracht dat jij geeft zorgt dat een zaadje tot een mooie verschijning kan ontpoppen en jij; jij bent het sprankelende water dat mijn wortels vol passie met liefde kan toestoppen…

En dan val ik weer als een blok voor haar charmes voorbij sneeuwklok tussen helleborus en krokus stort ik mij in dit bedwelmend genot van kleuren verlies mezelf in een wervelend bloesemballet waarmee de toon is gezet van groene velden en blauwe hemels en uren die blijven duren alsof dit nooit meer over gaat...…

Onder hemelsblauw wiegen smalle berken in het wuivende gras wit in geelblond een gehavende den staat eenzaam op afstand het tafereel te aanschouwen hij mist zijn familie allemaal verwaaid met de vele stormen ik loop tussen  wat de natuur te bieden heeft elk seizoen zit vol met charmes als je er oog voor hebt…

als de krijsende zagen zijn stilgelegd rijen bomen van hun charmes zijn ontdaan overvalt mij elk jaar weer dat troosteloos gevoel alsof het eind der tijden is genaderd maar nu ik aan de gehavende restanten weer nieuwe levenskracht ontwaar is mijn somberheid al snel verwaterd hoor ik overal weer vogels fluiten zelfs al fluiten ze niet…

Ik ben zo zacht en mooi, wie wil me gaan bevrijden en gunt me het genot mijn charmes uit te spreiden? Verwachtingsvol met kloppend hart roep ik gedempt tot ziens, als ik het niet meer overleef, ik was een tas van jeans.…

Ken jij de charmes van een maïsveld? Heb jij de bomen die er rond staan ooit geteld? Weet jij hoeveel mensen daar ooit zijn geweest? Was dat voor hen ook steeds een feest? Wil je weten hoe stil het daar kan zijn? Doe dan zoals ik, Nu. Heel alleen! Ga erheen! Dan voel je ook al die dingen om je heen.…

ik zong de mooiste klinkers bij elkaar in een hemels akkoordje zette de liefste letters als paar voor een bevallig tekstje een paradijselijke combinatie als gouden deal waarvoor jij helaas niet viel natuurlijk had ik charmes en talenten ook op muzikaal gebied jij wilde alleen de krenten niet de pap die anderen kregen omdat…

juist jouw jeugdigheid kleurt uitbundig je charmes in spelen met verloren tijd jij staat anders in het leven dan menigeen zet ieder even op het verkeerde been er is geen opzet in het spel dat voelen we maar het intrigeert ons wel bent een nouveauté in zwierigheid dansend ga je door de wereld met een persoonlijk pirouetje op zijn tijd…

sneeuwklokjes rol ik zomaar in de kro die ik kus met beide handen gooi ik wolken over naar degene die ze vangen wil tot dat er één uit elkaar ploft rond zwevend op kleine waterdruppels waarmee de aarde besprenkeld wordt die onuitputtelijk lijkt tovert zij wederom de lente tevoorschijn waar ik ieder jaar weer opnieuw voor val voor haar charmes…

ogen brandde toen ik mijn koude handen met witte vingers aan jou liet zien in liefdespatroon dansten rood- oranje vlammen hun warmte en altijd als wij samen waren begon het hete bloed te circuleren nog steeds werden wij overvallen door deze intussen bijna berekenbare acties en ons verlegen lachen had zo zijn eigen charmes…

Bedenk dan eens dat iedere leeftijd, zijn eigen charmes heeft. En dat er altijd nog iemand is, die jou nog nodig heeft. Want leeftijd kent geen tijdslimiet, al ben je nu tachtig jaar. Jij zorgde voor mij heel je leven, nu ben ik voor jou daar. Vandaag ben jij het middelpunt, op deze speciale dag.…

je hakken tikken spanning in de stilte de echo geurt je dichterbij uitdagend kijk je naar de mannen winnaars dromen zich al rijk je blonde lach kleurt warmte je ogen zwierig in hun blik handen zwaaien al je charmes omdat hun wereld aan je voeten ligt vleugjes jij in het passeren ik zie je wiegen uit mijn zicht de spanning wordt met een…

We hebben een verleden, wij Mijn eerste liefde versierde jij Toen mijn charmes haar niet bekoorden leende ik schaamteloos uit jouw woorden "Klein gedichtje, klein gedichtje, klein gedichtje voor jou klein gedichtje,klein gedichtje, omdat ik van je hou" en, niet veel later, weer alleen begreep ik pas de stilte van Marleen negen…

hakken tikken spanning in de stilte echo geurt je dichterbij uitdagend kijk je naar de mannen winnaars dromen zich al rijk je blonde lach kleurt warmte ogen zwierig in hun blik handen zwaaien al je charmes omdat hun wereld aan jouw voeten ligt je vleugt een lach in het passeren zie je wiegen uit mijn zicht spanning wordt met een applaus…

Winter heeft ook zijn charmes met het dagelijkse donkerte. Lichtjes kunnen je verblijden in deze korte dagen. De sterren in het heelal zijn prachtig. Ze schijnen voor iedereen. Winter…

onschuld, heel soms klopt het duister schuchter overuren hand in hand met het vallen van de nacht tango van het winteruur spoedig zal het tij weer keren de dagen op hun lange barrikade vol licht en lucht en vrijpartij in het hooi, de stal, de stad toch blijft hij nog even wijlen bij dit kil en witte winter-zijn innig te genieten van haar charmes…

buigt het wezen van mijn weerstand weer voor je… wetend dat ik geen antwoord heb op jouw lonken en charmes en de krampen in mijn maag van liefde en overgave, geen beletsel meer kunnen zijn om me volledig neer te leggen bij hetgeen gebeurt.…

gras zo vast geworteld in jouw tuin dan zou ik op een dag jou mogen begroeten en je laten genieten van mijn bladerdek jij, zoals altijd lopend op blote voeten en gezeten op je vaste stek vervolgens zou ik heel voorzichtig kijken naar beneden waar jij je aan het schrijven zet als het voor mij was, ik zou zo bezwijken en vallen voor je charmes…

Drickje, graag had jij een kanten kraag gehad een kleed in groen brokaat dat zachte licht op je gezicht dat nu alleen op linnen waadt ongetwijfeld weet ik best jouw schoonheid daar te plaatsen waar jij jezelf zo in vergist jouw ongekende charmes streel ik sjiekgracieus en bevries je in lagen gevernist als jij een schilderes geweest zou…

oh, en vergeet je bloemen niet mee te nemen neem mijn tijd niet langer in beslag je verleidelijke glimlach werkt niet langer bij mij ik lach nu om je 'charmes' en op de vraag of je terug mag komen? wat dacht je er zelf van?…

De pitbull in toga neen de Bokito onder de topadvocaten de grootste, de sterkste de onverwoestbare geen gat in haar hart te slaan hard zal ze terugslaan die houden ze niet vast Nog voor de zomer is zij te gast bij de talkshows is het niet in Nederland dan wel in Dubai!…

donker aardse diep van binnen maken kobolden en kabouters zich klaar voor het feest van het jaar elven feeën en wat heksen op een rij bezemen hun straten in vrij entree voor magiërs en tovenaars in rood scharlaken ridders rovers en bandieten mogen niet van dit binnen aards plezier genieten wulpse vrouwen daarentegen komen hun charmes…

Vandaag is het weer eens mijn verjaardag, ja, dank u wel, maar wat valt er te vieren voor een man op mijn leeftijd, met het ziekenhuis als 2e thuis en al die kommer en kwel en met je harses vol rimpels raak je ook je charmes kwijt. Echter zo ben ik niet.…