Alle inzendingen over Collage

Surreadadacol! toeval geen logica deurpaneel wandelstok doorkijk factuur Magische schaduwen anti-esthetica schaap in een trappenhuis droom en structuur…

Nee, Ik vaar niet meer Geen schilderij Eerder een collage En eigenlijk Van beenderlijm en slijk Trekt men net, Geen thee.…

heel zacht legde jij uit het niets je vingers op mijn wang ik was bang om mezelf te voelen in begrijpen wat jij nu zou bedoelen keek je aan maar verder dan je lach kon ik op dat moment niet gaan je gezicht was een collage van uitnodigende bronnen die in wisselend licht hun animeer zongen juist deze compilatie van passie…

Katjes, bloesems botten uit Ik probeerde op de naam te komen van een kruid at van het blad, kwam er niet uit De zon scheen door een open plek in het wolkendek In de horizon lagen roze strepen Een kaarsrechte smalle sloot kruiste ‘t weiland ‘k Had geen mobiel voor foto's Waarom nu, nadat je weg bent, de beelden als een collage…

Tijdelijk heette het: waren wij niet als golven, telkens weer stukbrekend op de verweerde rotsen? Als een schaduw gleed het leven langs ons heen, alles vermalend tot herinnering, waarover de levensnevels nog hingen; een warme aangename deken. Zo er nog daglicht was, bleef de idylle, alsof het zich in dag en plaats vergist had.…

Zonnestralen badend in de oceaan Een oase aan blauw vergezeld in een collage Van dansende kleuren, tinten, en stralen In de taal van de stilte Jou gevoelens verzaligd In een oogopslag sprekend: “De duisternis is ontdaan. Wat zijn die dagen toch stralend”…

1965 Er was er eens een heksje klein Die madeliefjes plukte Ze maakte daar een bosje van Wat haar heel aardig lukte 1985 Er was er eens een jonge heks Die sprong op barricaden Ze maakte hier en daar wat los Met spreuken en met daden 1989 Er was een heks die werken ging Als altijd heel zelfstandig In overleven op…

het kind droomt van onbekende verten van onschuld en ultiem vertrouwen van donkere gestalten die zijn knuistjes doen ballen van intense angst onterecht de duisternis brengt licht dat zonder haar niet zou bestaan als de zon zijn kamer binnendringt op zoek naar kinderogen en de nieuwe dag zich openbaart ontwaakt het kind een…

Het oude jaar heeft iedereen geraakt voor groot en klein werd alles anders en wereldwijd valt nog een traan. Daarom de wens dat in het Nieuwe Jaar Corona wordt verslagen. Voor u heb ik een aantal letters toegevoegd en schrijf daarmee naar hartenlust uw wensen en uw dromen ga met wat u zelf geschreven heeft, voor 't mooiste wat het nieuwe…

ondanks de vorderende dag trilde alles nog na van de hitte alles verdient een naam zei de oude man onder de boom de anderen knikten herinneren jullie je nog de hitte toen we jong waren het gras was geel en de insecten gonsden de mannen knikten opnieuw meer kan ik me eigenlijk niet herinneren uit die tijd ik weet nog sprak een ander…

tegelijk zien een totaalbeeld vanaf hier en daar en van boven en opzij de wereld, mijn kamer het veld vol zonnebloemen in een vaas en nog een vaas alles bij elkaar geplakt tot fictieve gezichtspunten die in elkaar overlopen zoals mijn hersenen dat doen met alles dat de zenuwen meedogenloos vanaf mijn ogen erin schieten een collage…

Wat moet de wereld zonder mannen Met vuur verwarmen zij de aarde Bevruchten haar met wind en zaad Zij weten van haar grote waarde Beschermen haar met kracht en daad Wat moet de wereld zonder mannen Stoer en zorgzaam, hard en zacht Zij redden ons waar rampen zijn Brengen voedsel waar een klein kind wacht Geven daar waar nodig zonneschijn…

in de donkergroene bundel neuriet de held dromend zijn legende tegemoet schepper van een poëtisch collage dat de ogen vasthoudt zoals The Joy of Life of Sterrennacht ik ben een kosmos schrijft hij een oneindige ruimte samen met alle materie en energie een van de wilde jongens halfgod van innerlijk gezang weefsel van stemmen ik…

Je ziet ze overal, het is een rage Van druipkaars, windlicht tot aan zeepbanket Bij Zeeman, Blokker in de etalage Een ieder lijkt met het bacil besmet Wat eens begon als aardige collage Als sier, voor bij je thuis, op het toilet Lijkt nu wel rijp voor sexshop-entourage Zie het daar staan! Mal torenkabinet! Nee! Nee!…

(bewust gestolen zinnen uit bekende gedichten als een fraaie collage) alles is veel voor wie niet veel verwacht veel liefde ging verloren in de wind en wat de wind wil zullen wij nooit weten het zal lang duren maar de tijd zal komen die tevergeefs om zachte woorden smeekt een taal waarvoor geen teken is in dit heelal verstond ik…

gesloten luiken van mijn ogen doorblader ik de beelden voorheen onbekend die ik voor altijd op mijn leden heb laten etsen zoals ze zich trillend over mij verdeelde tot de krassen in mijn huid me bewusteloos voerden in het genot waarmee ze haar vrouwelijke contouren volmaakt volledig op mijn lichaam afbeeldde ik ben versierd met een prachtige collage…

Je collage mappen zijn zo direct niet meer open te klappen, ze met je neus bellen enkel versleutelen tot een snottig plakboek. Ze konden gebonden in vuilnisbakken, of als schenkel vervangen in een brakke bak soep.…

Het is als een bleke afspiegeling van mezelf de einder staat bol wollig uit het grijswit van zichzelf collage van bevroren beelden het huis komt er onder te krommen ik zou het liefst reepjes trekken de wilgen en de katten die de achtertuinen door steken de ramen betrekken in een damp binnen ligt alles te tochten in wachtkamers het ligt…

Bij de lijsten stond ik stil voor een eventuele collage van de kinderen. Zocht en zette me daarna op een eetkamerstoel, luisterde naar meer van zijn verhaal Zag de kringloop van mijn leven in ‘t zijne Toen ik het lied horen liet aan vriend zei hij dat het ook om een spiraal ging die omhoog leidde.…

een queeste met flonkerend floret naar het schimmenrijk waar engelen geduldig offers roosteren boven zachte vuren een reis naar hoge hemelse vlakten van euforie en wanhoop tegelijk hoekige stormgoden gewapend met kokers vol rechtlijnige pijlen doemen in bruin-grijze tinten op waar is boven wat onder en opzij verre melancholische klankdichten…