Alle inzendingen over Dit duistere gedicht

Eigenlijk vraagt dit op het eerste gezicht nogal duistere gedicht om een inleiding. Maar die zou te veel het gemak van de lezer dienen die geen zin heeft in herlezen en hernadenken. In plaats daarvan een uitleiding. Het gebeurde in 1960, aan het einde van het schooljaar, op een klein gymnasium.…

werkt als een valstrik en zal je met blindheid slaan. Dus doe je hoofd omhoog en staar als een zonnebloem in die schelle schijf totdat hij uitdooft -…

Duistere vijver, in het roerloze water ontstaat een gedicht: goudvissen in een cirkel drinken van de watermaan.…

in het donker schijnt 't duister maar van binnen is het licht geeft een kaars ons iets van luister en ook vorm aan het gedicht…

Ik ben alleen, het gedicht is alleen, en de rest is van wormen. Ik stond aan de straten waar de woorden wonen, boeken, brieven, berichten, en wachtte. Ik heb altijd gewacht. De woorden, in lichte of duistere vormen, veranderden mij in een duister of lichter iemand. Gedichten passeerden mij en herkenden zichzelf als een ding.…

donkermooi en zacht zonder duister donkermooi gedicht en gefluister in je oren over jou en jouw mooie, grote ogen en je open gezicht in het witte licht ik zie het donkermooi en zacht zonder duister donkermooi, jij dicht en ik luister…

censuur maakt verzwegen gedichten teder als het eerste loof aan bomen na een lange winter ogenschijnlijk nietszeggende woorden die teneinde raad van zich doen spreken in doodstil duister zoals geluk bij het ochtendgloren kan zijn wanneer je ziet dat er een gedicht is geboren…

zo weet ik niet wat ik nog moet gedichten gingen liggen en stemde ons met rijmen goet tegen de nieuwe dagen van een zwak bewind ik ben verder in het duister waar niemand wat nog vindt…

er waren geen kapers of dieven aan de kust het enige dat telde was jouw waarheidsbegrip over leven en liefde, genegenheid en lust en de brief was als een gedicht vanuit het duister tot het leven belicht nadoen was niet nodig.…

om een gedicht te schrijven over weemoed en duisternis ben ik naar de Harz gegaan doch wat opviel waren de kleuren naar weemoed heb ik vergeefs gezocht en bij duister stak ik in de avond gewoon even een kaarsje op...…

Om echt te lezen moet je alle lichten uit doen, woorden houden van duisterheid zoals het beeld houdt van de donkere kamer. Onder hen beiden zouden ze zonder geluid te maken de wereld kunnen vervangen. ---------------------------- uit: 'De gedichten',1998.…

Het duister valt, aan het einde van het licht, En ik, ik doe niets al bedenk ik een gedicht. Ik denk aan vroeger, aan nu en denk aan later, En weet donders goed: Morgen komt de kater. Maar het geeft niet, want alles, alles is goed, Ik tover weer een gedicht uit de hoge hoed.…

Duister is het pad voor wie veel verborgen houdt in 't aardse leven…

duistere nachten koud en stil nare gedachten eng en kil piekeren en staren naar het plafond woorden onhoorbaar verstomd niets is er meer slechts door stilte omarmd geen liefde zo eenzaam onverwarmd duistere nachten waar is de dag die mij laat beginnen met een lach…

Duister is dieper dan de dood, hier komen alle eeuwen samen, Gods kind'ren krijgen nieuwe namen in helder wit uit vloeiend rood, de hemel geeft het levend brood na duister dieper dan de dood.…

Wil duister Wil rust Wil gefluister Wil gekust Wil stilte Lange lanen Proef zilte dikke tranen Wil bomen en blaadjes Wil ontkomen aan praatjes Wil duister Wil rust Wil gefluister Wil gekust…

Indien u het avondrood schuwt Angst heeft voor de komende duisternis Is er de noodzaak nimmer te sterven…

In het zware zwoele duister doet de zwarte nacht zijn intrede. Hij gaat gepaard met 'n warm gefluister hunkerend naar 'n ontmoeting,naar wat vrede. En in het duister dat wordt beantwoord door de lichte adem in serene sfeer. Is het zuiver verankerd in de hunkering naar meer.…

Zoals een mol in het duister graaft. Zoals een walvis naar de diepte duikt. Zo beschrijft een biograaf zijn leven. Zo dicht een dichter zijn gedicht.…

Witte vlinders vederlicht als tere vlammen rond het duister, ze zingen en ze dansen als bij nacht en droomgefluister maar niemand die hun lied verstaat en als de zon weer ondergaat gaan ook de vlinders vederlicht weer weg uit dit gedicht.…

Gedichten schrijven is niet schrijven. Is voorbij woorden gaan. Is bruggen slaan tussen woorden en gevoel. Is zonder woorden spreken wat niet kan worden uitgesproken. Gedichten schrijven is tasten in het duister zodat het ongekend geheim dichters kan bereiken. Zo wordt de brug geslagen. Zo gaat het licht weer aan.…

in dit duister gesloten ansicht, zocht hij de pen en schreef een gedicht. over de grijze massa beton, én hoe hij met schrijven zijn licht herwon!…

In het duister zie ik licht. In de stilte van de nacht, ontstaat een onbekend gedicht. Waarom ik wakker word. Waarom ik dichten wil. Heeft met willen niets te maken.…

Zee, storm en duister en eeuwigheden breken in de nacht; mij worde dracht van firmamenten zeer verzacht. ik kan der vuren huiverende wacht niet langer hoeden ik ben gans ontkracht geef mij uw schemering geef mij uw grijze wind ------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten.…

leg mijn oor te luister mijn neus te ruik mijn oog ziet niets in het duister geen sprankje licht valt door een luik maar mijn tong proeft aan haar schelp waar onze verre oorsprong ligt en de vruchten van haar eindeloze zee smaken naar dit gedicht…

Hier verschijnt een nieuw gedicht het komt zomaar aan het licht als een zonnestraal verwarmt het ons allemaal zijn licht verdrijft het duister stil als gefluister verlicht het ons hart het spreekt van een oneindige liefde die ons wijst naar de juiste richting die we meedragen niet als last maar als verlichting.…

schrijf je gedichten op de blinde muren van mijn bebloede hart zie de gezichten uit verloren uren van mijn verdrongen smart hoor de verwijten in stiekem gefluister achter vele handen voel het verslijten van mijn ziel in 't duister dicht de dunne wanden…

de zonnebloemen keren hun hart naar de zon tegen de schutting groeien nog de pompoenen witte vlinders die de rode rozenpracht zoenen een kleurrijk en levendig feest in de tuin alom witte klaverkopjes heersen over het gazon waarover de bijen luidruchtig ronkend zoemen de zonnebloemen keren hun hart naar de zon tegen de schutting groeien…

In zomerse zonneschijn onder windstille bomen zalig liggen dromen kind van de schepping te zijn komen tot het bewustzijn Zijn Paradijs zal weldra komen in zomerse zonneschijn onder windstille bomen geen hart- of zielenpijn maar een warm thuiskomen waar genade zal stromen uit Zijn liefdesfontein... In zomerse zonneschijn…

Al had Maria geen kinderkamer voorbereid geen lakentjes met Jezus naam op geborduurd zij droeg haar kindje met een innerlijke fierheid al had Maria geen kinderkamer voorbereid zij was voor haar Kind één en al gedrevenheid Gods liefde had haar boven alles aangevuurd al had Maria geen kinderkamer voorbereid Jezus naam stond diep in haar hart…