Alle inzendingen over Eenling

zocht mijn thuis in verlaten zalen met stoelen waar beelden op schermen mij vulden om maar niet mijn leegte te hoeven voelen het waren die zondagen waarop de stad mij riep om maar onderweg te zijn hoe kon ik anders mezelf verdragen met mijn zieltogende pijn nog steeds draag ik die eenling mee in mijn gemoed een verschraald wezen…

Hij is zijn tijd ver vooruit, las meer dan een mens voor mogelijk houdt, zijn rode sjaal zit altijd extra strak alsof hij zichzelf wil killen maar dat is overdreven want 's nachts komt hij tot leven proeft hij van de exotische wijnen en schrijft hij sonnetten op moderne wijze De meeste mensen ontwijken hem omdat hij zo anders is zo extreem…

En dan een wezen zich losgerukt uit de diepte in opstand komend tot de deinende golvenmassa strijdend als eenling zich de weg banend naar de rand verlost door eigen wijsheid, een eigen plas, rustig, ongestoord.…

de getemde eenling geboeid door regels is slechts in gedachten volledig vrij…

kan het leven behoorlijk ingewikkeld zijn Zeker als je kijkt naar de liefde Verschillende opties krijg je in je schoot geworpen maar altijd komt de ware uit een rare hoek Het is altijd iemand die je niet verwacht begrijpt of verstaat Het is altijd iemand naar wie je juist niet op zoek was Een eenling…

groen spreekt het blad zijn verhaal van knop tot bloem in fraai rozet als eenling in het loof gezet ruisen zij als bladeren het refrein zijn blij om samen boom te zijn…

Zoekt zich een weg baant zich een pad door herfst Negeert regen wind uit west tegen begeeft zich van het pad Kijkt naar de luchten wolken grijs gekalkt boomkruinen in kleurendruk Buigt zich in aandacht voorover knielt in stille verwondering.…

Ik ben uit je schoot ontschoten, eenling, altijd een Remi, nu soms het liefst sans famille, volwassen worden is niet zien dat iedereen uiteindelijk alleen dood gaat, maar accepteren dat het bestaan komt en gaat, uit meer dan alleen een eicel en zaad bestaat, van kroost tot man, is niet voor de eerste keer vrijen met een vrouw, maar bereid zijn…

Omdat het hart in goede handen is Altijd dichtbij Die éne altijd opnieuw Wat wordt dit saai, denk je niet na Van kleine angsten gegijzeld Voor jou een vraag; voor mij een weet Brave borst in een wervelwind Ik, in verwarring…

zijn - eenling zijn in liefde eenzijn dat heiligt mens als goddelijke gedachte mans als goddelijk ervaren hier en nu - overal en altijd…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

Een eenling zonder fanfare; die zich in zijn doelstelling heeft vergist. De muzikant lijkt het niet te deren. Zijn muziek klinkt op bij volle maan. Het koperwerk doet musiceren; ziet iedere eenling in zijn blauwe zielen- strijd staan.…

Er was eens een typische tweeling maar toch waren zij elk een eenling en elke dag weer wisten zij het niet meer en daarom hielden zij steeds een briefing.…

Achter pijn, zuid west en droom gebogen is er een eenling in een boom gekropen hij knijpt de wind zijn ogen open met droeve pijlen in de ziel geschoten.…

Waarom ligt de wereld te wachten in de strijd van twee éénlingen op de vlakte van een gezicht elke zijde een ander venster op hetzelfde licht hoe zou het klinken in de ogen van de dood…

op de vouw van zwart kierde licht in vlakke velden speelde pluis als wervelende helden in warm stijgende lucht zij zwermden geen grandioze vlucht alleen de eenling danste wit terug…

Een eenling heeft een land verbouwereerd. Massaal wordt overal geprotesteerd. Eén idioot - miljoenen zijn van streek. Nog meer zijn yanks voor gekken als de dood, al kozen die de grootste idioot.…

heb je het al gezien heb je het al gehoord een held van de dag moet zijn poepluier nog verschonen een horde moet haar eenling nog vinden een schreeuw moet zijn stilte nog horen een moment dat zijn tijd nog moet lozen de daver van de overdaad de fluister op de achtergrond die van de daken klinkt…

Een eenling ervaart dat vroeg of mogelijk laat er zeker eentje bijt. Want de wereld is vis met weinig ruggengraat die hakend splijt.…

het licht dat jij ving jouw gezicht mijn redding gesloten,dicht een eenling geen enkel gedicht spreekt tot verbeelding vol woorden en zo leeg maar wat je verborg in je lach en altijd verzweeg was de kracht van het enige wat ik kreeg, jouw gedag.…

ik ben bang voor 'houden van' door de gevolgen van de vlam als eenling ga ik door het leven met te veel trots om op te geven terwijl ik de vrouwen op afstand houd zijn veel van mijn vrienden al lang getrouwd uiteindelijk zijn dan ook mijn schoot en handen bezet dan wel door een kat, merlot en sigaret…

ik heb je bloem gekust de kleur gezien jouw geur genoten jij bent mijn eenling in de wei zag je zeldzaam vrij met jou ontdekte ik het leven jij geeft me wat ik bijna was vergeten het kind in mij is weer ontwaakt speelt graag met jou en blaakt van levenslust ik heb je echt gekust daar in die groene wei bloeit ook een bloem…

Wanneer de lage luiken opengaan En het ochtendwit naar binnen glipt Lig ik nog terneergedrukt Te moe om op te staan Afscheid van een wezenloos woeste nacht In gedachten tot grote hoogten ‘Het blijft behelpen’, roept de eenling Die nachtenlang naar de ander smacht…

Waar vind je troost als jij een slechte boodschap krijgt... waar zoek je hulp, als jij jouw problemen nu verzwijgt...? Waar is die hand, die jij zo nodig hebt, en waar is die vriend, als jij naar de apotheek moet met je recept? Wie droogt er nu je tranen, als jij die lopen laat... waar zijn alle mensen gebleven die jou helpen, adequaat…

steeds schroeit slecht nieuws langs kwetsbare plekken ik heb niets om ze af te dekken mijn stenen schreeuwen hun vergeten uit in de woestijn van mijn leven ik heb ze achter gelaten omdat ik hun zwaarte niet meer kon dragen want de meute jaagt de schaduwen na van verblekende sterren ik ben de eenling zonder taal die stilte spreekt…

zij zien niet om de mensen die jou met de nek bekeken hun mars is achter vaandel en het kruis met vaste tred in zeker weten jouw schaap is zwart tussen het grijzig mekkeren de eenling blijft apart toch springt hij eruit zijn creativiteit opent ook hun ogen in uniciteit gedogen…

waar vroeger zwart een eenling was verzamelt ze nu macht uitgestoten door het schapenwolle wit toont zij vol trots haar vacht licht excentriek in eenoog koningsland draagt zij de knoet graag in de hand handhaaft kuddegeest zo dat geen beest zich onderscheidt en alles bij het oude blijft…

Woede van de eenling Die zich kansloos waant In deze godvergeten amorfe, Anonieme, maatschappelijke Constellatie heeft een Nieuwe toekomst gekregen Door de macht van wat Sociale media wordt genoemd - Gebundeld tot een vuurpeloton, Vooruitgeschoven post van de Pas opgerichte wereldwoedebank Waarvan voorlopig Sjoerd van Keulen…

Rutte de blaag Stuurt Kaag ZIJN GROTE MEVROUW Ik vind dit zo vaag Ik vind het zo laag Van die kleine meneer Ja, ja ik klaag Ik had oh zo graag Maar Rutte toont keer op keer Zijn beleid is zo traag verdient politiek een pak slaag MAAKT DIE EXCUSES ASGRAUW!!…

was het de eenling die moordde uit naam van allah en jezus die koning en keizer de doodsteek gaf en continenten in oorlog bracht het is de magie van de cirkel die hem het wapen geeft hij verzamelt de kracht van de schreeuwers weegt de emotie van stilte op de rand van balans doodt wat wij in ons hart al heel lang hebben gehoopt…