Eenling....
Een glazen zee bedwelmt het asfalt als nevel liggend op een weiland
niet stil, maar ondoorzichtbaar van een afstand
niet wit, maar bont gekleurd als de regenboog bij wisselvallig weer.
Een stortvloed van golven buldert van voor naar achter en weer terug,
gegil uit de zee als een oorverdovende wind
die alles stillegt na zijn aanwezigheid.
En dan een wezen zich losgerukt uit de diepte
in opstand komend tot de deinende golvenmassa
strijdend als eenling zich de weg banend naar de rand
verlost door eigen wijsheid, een eigen plas, rustig, ongestoord.
Geplaatst in de categorie: vrijheid